به گزارش خبرگزاری بسیج، یوسف کریمیان فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: جوانان باغیرت و مرزبانان با عزتی که خانه و کاشانه و خانواده را رها کرده و در هنگها و پایگاههای مرزی در نهایت اخلاص و گمنامی به حفاظت و صیانت از خاک و جان و ناموس ایران و ایرانی مشغولاند. این عزیزان نه فالوور دارند و نه از سوی کسی لایک میشوند. صحنههای زیبا و دلیرانهای که از رشادت و شهادت آنها منتشر میشود کاملاً واقعی بوده و هیچ جلوههای سمعی و بصری و افکتهای سینمایی در آنها به کار نرفته است. هر چه هست حقیقت است و آنها به شکل واقعی در خون میغلتند و جان میسپارند و پدران و مادرانشان هم راستی داغدار میشوند.
اما جامعهی کاذب دنیای مجازی که متخصص وارونه پردازی و بتسازی و تفرقهافکنی و نشر اکاذیب است، از کنار رود خروشان این خونهای پاک، ناجوانمردانه چشم میبندد و میگذرد تا نبیند سیمای غمناک حقیقت را. نبینند دختران و پسرانی که در غم فقدان پدر، همچنان مات و متحیر ماندهاند و نگاهی به در دارند تا که شاید قامت بابا بار دیگر در چارچوب آن ظاهر شود، نمیبینند ضجهها و مویههای پدران و مادران داغدیده را که از غم شهادت فرزند، به لب ذکر یا حسین (ع) دارند و بر دل آتشفشانی از غم را تحمل میکنند.
فضای مجازی، فضای متعفنی که بوی مشمئزکنندهی آن، متأسفانه، حجاب نازیبایی شده بر چهرهی حقیقت، و دستهای در این فضای آلوده در کارند که به قطع یقین، در ریختن این خونهای پاک نقشی مهم و غیرقابلانکار دارند.
آنان که در دنیای بیدروپیکر و افسارگسیختهی مجازی، تمام هموغم خود را به نام آزادی، معطوف دفاع از بیبند باری و عریان زدگی کردند و به بهانهی دفاع از حقوق بشر، هشتگها و کمپینهای دفاع از قاتلین و اشرار و متجاوزان به ناموس و امنیت کشور راه انداختهاند، اکنون و در برابر این جنایات تروریستی اشرار در مرزهای پُرگُهرمان، به شکلی کاملاً وقیحانه، نهتنها ابراز همدردی و تأسف نمیکنند، بلکه خیلی ددمنشانه، سعی در خلاف نشاندادن واقعیت دارند و یا با بایکوت خبری و سانسور و تحریف، نظام و دولت را مسئول این کشتارهای بیرحمانه میدانند. دریغ از یک اشارهی کوچک به اشرار و تعرضشان به خاک مقدس.
تأمل در همین نکات، برای اثبات حقانیت نظام مقدس اسلامی، تعهد دولت و نظام به حفظ امنیت و تمامیت ارضی ایران و ایرانی کافی است. شهادت برای ما همیشه آرزو و افتخار است و با شهادت جوانان عزیز و دلبندمان در جایجای ایران سربلند، هر چند غم بر دلمان مینشیند و اشکمان از دیدگانمان جاری میشود، اما ما ملت امام حسینیم و برای ملت امامحسینی، شهادت رفیعترین درجهی ایثار و اخلاص و نهایت عروج و جاودانگی است.
اما شرمنده آنها که یا سکوت کردند یا به سخره گرفتند و یا عبث و بیهوده خواندند این فداکاری و غیرت و پاسداری از مرزها را. اینان که در سایهی جانفشانی شهدا، به امنیت رسیدهاند و اکنون بهجای قدردانی و سپاس، دریده و گسیخته، علیه نظام فعالیت میکنند و همدرد اشرار شدهاند و شهدا را کشتهی دست نظام میخوانند. کوتهفکرانی که فرق بین حق و ناحق را نفهمیدهاند و دم از عدالت میزنند. همانهایی که با استوریها و حمایتهایشان از آشوبها و جنایتکاران و اشرار، دامنزدن به آتش ناامنیها و دعوت به اغتشاش، زمینهساز این جنایتها و دستدرازیها شدند، بدانند و آگاه باشند که دستشان به قطرهقطرهی این خونهای پاک آغشته است و دیریازود، طبق وعدهی حق خداوند، باید تاوان پس بدهند.
ما با شهادت و شهدا عهدی دیرینه و پیمانی ابدی داریم. پس ما را با شهادت نترسانید که هر قطره خون شهید برای مکتب ما بسان دریایی است که آبرو میدهد و آبیاری میکند باغ آباد نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را.