اینجا سرزمین عشق است..مردانی از طایفه رسول الله در بین دو امپراطور مخوف ایستادند و فریاد آزادی و توحید سر دادند تا کنون زخم هایی در راه خدا برداشتند که تاریخ گواهی خواهد داد.
شلمجه که میروی خاکش تو را نگه می دارد و غروبی دل انگیز دارد گویی خورشید هم برای پرواز جوانان این سرزمین به آسمان شادمان بوده و دنیایی دیگر را با همه زیبایی هایش برایمان نوید می دهد.
شلمچه یاد آور کربلای غرور آفرین پنج بود که طایفه کفر ابوسفیان و شمر های زمانه به دستان سربازان امام روح الله به نیستی کشانده و پایه های دیکتاتوری را به لرزه در آورد.
اینجا سرزمین عشق است..مردانی از طایفه رسول الله در بین دو امپراطور مخوف ایستادند و فریاد آزادی و توحید سر دادند تا کنون زخم هایی در راه خدا برداشتند که تاریخ گواهی خواهد داد.
در گوشه ای زیر خاک و در سنگری ویران شده تکه ای از لباس یک رزمنده در زمین پیداست.مادری آن را برداشته و بر آن سجده می کند.فریاد های یا حسین فرزندم کجاستتوجه بسیاری را جلب می کند.
او دوباره می گوید :فرزندم در کجای این خاک آرمیده ای ؟به راستی استکبار و کفر که برخی برای تعامل با آنان گریبان می درند چه داغهایی بر دل زنان و مردان این سرزمین گذاشتند.
جز خدا کسی نمی داند چرا شلمچه آرام است.شاید در دانه های ناب زهرا (س)را در دل خود جای داده و سرمایه هایش را به کسی نشان نمی دهد.
در گوشه ای دیگر چندین جوان سیاه پوست از بروندی آمده اند تا در شلمچه مشق نبرد با کفر و طاغوت را بیاموزند و انقلابی دیگر در شاخ آفریقا راه بیندازند.
جوان سیاه پوست می گوید:ما جنازه سربازان را می سوزاندیم اما شما به ما آموختید که با مرگ مقدس تازه زنده می شویم روزگار چه شیرین و دوار است؟
شلمچه یادگاری از نسل خداست. که در آن مردانی با گامهای استوار قدم به قتلگله کربلای ایران گذاشتند و با کوفیان تاراج گر به مبارزه و قتال پرداختند.
روی تمام پرچم هایش یاحسین نوشتند.کاروان ها به ستون مانند ایه ورایت الناس یدخلون فی الدین الله افواجا را مشاهده می کنید.
سجده بر خاک اینجا رنگ زیبایی دارد.
شلمچه یاد آور کربلای غرور آفرین پنج بود که طایفه کفر ابوسفیان و شمر های زمانه به دستان سربازان امام روح الله به نیستی کشانده و پایه های دیکتاتوری را به لرزه در آورد.
اینجا سرزمین عشق است..مردانی از طایفه رسول الله در بین دو امپراطور مخوف ایستادند و فریاد آزادی و توحید سر دادند تا کنون زخم هایی در راه خدا برداشتند که تاریخ گواهی خواهد داد.
در گوشه ای زیر خاک و در سنگری ویران شده تکه ای از لباس یک رزمنده در زمین پیداست.مادری آن را برداشته و بر آن سجده می کند.فریاد های یا حسین فرزندم کجاستتوجه بسیاری را جلب می کند.
او دوباره می گوید :فرزندم در کجای این خاک آرمیده ای ؟به راستی استکبار و کفر که برخی برای تعامل با آنان گریبان می درند چه داغهایی بر دل زنان و مردان این سرزمین گذاشتند.
جز خدا کسی نمی داند چرا شلمچه آرام است.شاید در دانه های ناب زهرا (س)را در دل خود جای داده و سرمایه هایش را به کسی نشان نمی دهد.
در گوشه ای دیگر چندین جوان سیاه پوست از بروندی آمده اند تا در شلمچه مشق نبرد با کفر و طاغوت را بیاموزند و انقلابی دیگر در شاخ آفریقا راه بیندازند.
جوان سیاه پوست می گوید:ما جنازه سربازان را می سوزاندیم اما شما به ما آموختید که با مرگ مقدس تازه زنده می شویم روزگار چه شیرین و دوار است؟
شلمچه یادگاری از نسل خداست. که در آن مردانی با گامهای استوار قدم به قتلگله کربلای ایران گذاشتند و با کوفیان تاراج گر به مبارزه و قتال پرداختند.
روی تمام پرچم هایش یاحسین نوشتند.کاروان ها به ستون مانند ایه ورایت الناس یدخلون فی الدین الله افواجا را مشاهده می کنید.
سجده بر خاک اینجا رنگ زیبایی دارد.
گوشه ای از این خاک مقدس هم راویان دفاع مقدس که فرماندهان و رزم آوران دیروز بودند در حال بیان وقایع آن دوران بودند تا جوانان از آن استفاده شود.
1001/پ30/ب/76
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
