خبرهای داغ:

غفلت از قبح گناه مهم ترین دلیل قساوت قلب در جوانی

یک کارشناس و مشاور مذهبی با بیان اینکه « از قساوت دل به عنوان اوّلین مانع عقلانیّت و خردورزی نام برده شده است» افزود: مراتب قساوت دل گسترده است یکی از این عوامل ایجاد کننده آن غفلت از قبح گناه در جوانی است.
کد خبر: ۸۸۶۳۱۶۳
|
۰۲ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۸
غفلت از قبح گناه مهم ترین دلیل قساوت قلب در جوانیبه گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،از مواعظ لقمان حکیم به فرزند خود این بود که فرزند من بدان که فردا که در پیشگاه الهی برای حساب، حاضر می شوی درباره ی چهار چیز از تو می پرسند: جوانیت را در چه راه تمام کردی؟ عمرت را در چه کار فانی نمودی؟ ثروتت را چگونه بدست آوردی؟ و آن را در چه راه صرف کردی؟  آری جوانی نعمتی است که خوب یا بد گذراندن، هدر دادن یا بهره بردن از آن یکی از راه های تشخیص شکر گذاری این نعمت یا خدای نکرده کفران آن است.

جوانی با زیبایی، شور و نشاط ، قدم های بلند و قلبی که آمادگی رسیدن به مراحل بالای ایمان را دارد، دنیایی از من می توانم ه است تا زمانی که غبار گناه و مفسده بر آن ننشسته باشد.

حجت الاسلام سیدمجتبی کبیری حسینی، مشاور و کارشناس مسائل مذهبی در گفت وگو با خبرنگار دین و اندیشه  پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، دچار شدن به قساوت قلب را از بدترین حالاتی دانست که قلب یک جوان را گرفتار می کند و اظهارداشت: شاید جوان نداند که  قساوت قلب و دل چیست و چگونه  روح پاک او را آلوده می سازد!

وی با بیان اینکه « از قساوت دل به عنوان اوّلین مانع عقلانیّت و خردورزی نام برده شده است» افزود: مراتب قساوت دل گسترده است یکی از این عوامل ایجاد کننده آن غفلت از قبح گناه در جوانی است و اگر کسی بداند طعم گناه چه تلخ است هیچگاه از این میوه فاسد تناول نمی کند و از آن دوری می کند.

حکایتی از درک ابهّت گناه


این کارشناس مذهبی به رواینی از پیامبر اکرم (ص) اشاره کرد و گفت: رسم پیامبر اکرم«ص» این بود که هنگام جنگ، به اعلام آن بسنده می‌کردند و کسی را مجبور به شرکت در جنگ نمی‌کردند. بلال روی بام مسجد می‌رفت و می‌گفت: «الصلاة جامعةً»، آنگاه همه جمع می‌شدند و به قول عوام اگر آب دستشان بود، نمی‌خوردند و به مسجد می‌آمدند تا ببینند چه خبر است؟ سپس همه در جنگ شرکت می‌کردند. در این میان، معمولاً چند نفر از جوان‌های امین و مورد اعتماد به دستور پیامبر اکرم«ص» برای سرپرستی زنان و فرزندان رزمنده‌ها در شهر می‌ماندند. روزی یکی از آن افراد برای رفع حوائج از اهل یک خانه، به درب منزل آنان رفته بود که حین صحبت با خانم خانه، دستش روی سینه خانم قرار گرفت. آن خانم وحشت زده گفت: «النّار، النّار»، چه کردی؟! این آتش است. این شخص به اندازه‌ای منقلب شد که سرپرستی خانواده‌ها را به دیگری سپرد و برای توبه، سر به بیابان گذاشت و مانند دیوانه‌ها مرتب می‌گفت:«النّار، النّار....

وی ادامه داد: پیامبر اکرم«ص» از جبهه برگشتند. به ایشان گفتند: آن جوان، بی‌حیایی و گناه کرده و اکنون در بیابان است. پیامبر فرمودند: توبه‌اش قبول است. گناه، هرچقدر هم بزرگ باشد، اگر به راستی گناهکار توبه کند، توبه‌اش قبول می‌شود. سپس فرمودند: بیاید. هنگام بازگشت، با اينکه جوان از قبول شدن توبه‏ اش خشنود بود، امّا شدّت شرمندگى او را آزار می داد و نمی‌توانست در صورت پيامبر«ص» نگاه کند. بالأخره، به محضر آن حضرت رسيد. اتفاقاً آن حضرت سوره تكاثر را قرائت فرمودند. وقتى تلاوت ايشان به آيه شريفۀ «كَلّا لَو تَعْلَموُنَ عِلمَ اليَقينِ، لَتَرَوُنَّ الجَحيمُ»‏[1] رسيد، ناگهان جوان آهى كشيد و صيحه‏ اى زد و نقش بر زمين شد. وقتى به كنارش آمدند، ديدند كه از شدّت ناراحتى و شرمندگى، جان داده است‏!.

این مشاور مذهبی تأکید کرد: وقتی دل انسان، قساوت و کدورت نداشته باشد، می تواند به خوبی فکر کند و با تعقّل، پس از یک گناه، به چنین جایگاهی برسد.

محبوب ترین جوان در نزد خدا کیست؟


حجت الاسلام حسینی کبیری با استناد به حدیثی نبوی خاطرنشان کرد: محبوبتر از هر چیز نزد خداوند جوانی است که از گناه توبه می کند و از پیشگاه الهی طلب آمرزش می نماید. مشکوة الانوار،ص  155 و حضرت علی علیه السلام می فرماید: جوانان جان جامعه، نوجوانان جوانه هاى سبز حيات، و نمونه هاى ناب تلاش و نشاط شمرده مى شوند.

وی با  اشاره به نامه ای که طی آن حضرت امام علی (علیه السّلام) به حضرت مجتبی (علیه السّلام) فرموده بودند: « دل جوان نوخاسته، مانند زمین خالی از گیاه و درخت است، هر بذری که در آن افشانده شود می پذیرد و در خود می پرورد. سپس فرمودند: فرزند عزیز، من در آغاز جوانیت به ادب و تربیت تو مبادرت نمودم پیش از آنکه عمرت به درازا بکشد و دلت سخت گردد، خاطرنشان کرد: اگر وقت طلاست، اوقات جوانى كيمياست و اگر عمر، روزى بيش نيست جوانى صبح سبز و پگاه پاك آن روز است. جوانان امروز، رهبران فردا و آيينه آينده ها می باشند و اگر بخواهيم آينده هر جامعه اى را ارزيابى و پيش بينى كنيم، بايد جوانان و نوجوانان آن جامعه را در نظر داشته و فردا را با فكرو فرهنگ آنها بسنجيم و در رابطه با هر فرد هم، قضيّه از همين قرار است زيرا كه «سالى كه نكوست از بهارش پيداست.

 



ارسال نظرات
آخرین اخبار