به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، شهید علی سلیمانیها دهم مهر ماه سال 1348 در روستای قشلاق از توابع شهرستان آبیک به دنیا آمد.
پدرش ولیالله، کشاورزی میکرد و مادرش معصومه نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند و کارگر بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند1366، در کرمانشاه دچار سانحه رانندگی شد و براثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
در متن این وصیتنامه میخوانیم:
ای زمان! شاهد باش و ای زمین! گواه باش، که من رفتم تا ندای حسین(ع) را جواب گویم و خون بی ارزشم را در التزام رکاب فرزند برومندش، روح الله، به درگاه احدیت هدیه بَرَم و بگویم: اگر دین محمدﷺ با خون من قوام مییابد، پس ای شمشیر های آخته! مرا دربر گیرید و به سوی دیار عاشقان سوقم دهید؛ آن جایی که فقط پرواز است و پرواز.
اینک این که این وصیتنامه را مینویسم، حالتی دیگر دارم و روحم در پرواز است. به امام حسین(ع) میاندیشم؛ به آموزگار شهادت. به آن که با قیامش درس آزادگی به ما داد، که بیایید مرا از این زندان برهانید، تا بسان مرغی سبکبال، آزاد و رها از تعلقات دنیوی، بسوی او پر کشم؛ کسی که از اویمو عشقم این است که بسویش بروم.
من با شهادتم، غاصبان قدس، حرمین شریفین و عتبات عالیات و تمامی امکنه مقدسه و کاخنشینان شرق و غرب را به زنجیر خواهم کشید؛ همان سان که مولایم حسین(ع) تمامی ظالمین را به محاکمه کشید.
تو ای تاریخ و ای کربلای ایران! شاهد باش که من با خونم به سالارم عرض کردم: یا ابا عبد الله! انّی سلمٌ لِمَن سالَمَکُم و حَربٌ لِمَن حارَبَکُم الی یومِ القیامة.
آری! شهادت، زینت محمد و آل اوست و میراث گرانبهای ما است و چه باک از شهادت، که خود تولدی نوین است.
1005/ت30/ب