یکی از فعالان بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد:
قرارداد ipc یعنی بازگشت به وضعیت قبل از ملی شدن صنعت نفت
این فعال دانشجویی در خصوص نکات مثبت و منفی موجود در این قرارداد گفت: نکته مثبتی نمیبینم و شاید هیچ پیشرفتی برای کشورمان حاصل نشود و صرفاً به جهت تعامل با دنیا و بهتر است بگوییم سلطه امضاشده است.
به گزارش بسیج دانشجویی خبرگزاری بسیج،ایمانی فر فعال بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد کازرون در گفتگو با خبرنگار ما در خصوص قراردادهای نفتی بیان داشت: روز آخر سال ۲۰۱۱ اوباما به بهانه فعالیتهای هستهای ایران، تحریمهای نفتی علیه ایران را آغاز کرد و چون بیشتر درآمد کشور ما از نفت بود این تحریم نفتی در کشور بسیار خودش را نشان میداد و بیشتر کشورهایی که به آنها نفت صادر میکردیم، خرید نفت از ایران را متوقف یا کاهش دادند.
وی افزود: در سال ۹۲ دولتی روی کار آمد که هدفش افزایش فروش نفت خام و جذب سرمایهگذاری خارجی بیان کرد. بعد از تحریم کشورهای خارجی ابزارهای نفتیشان را از داخل ایران بردند و دولت برای عملی شدن اهداف مذکور خواهان افزایش سرمایهگذاری خارجی شد تا تحریمها را بردارد و سرانجام تیمی از دولت برای مذاکره با ۱+۵ رفتند و قبول کردند که فعالیتهای هستهای ایران را کم یا متوقف کنند و در عوض تحریمهای ایران برداشته شود.
ایمانی فر بیان داشت: بعد از مذاکره دولت گفت چون قراردادهای نفتی ایران برای خارجیها جذاب نیست، سرمایهگذاری نفتی خارجی در ایران نیست و سرانجام قرارداد محرمانه ipc امضا شد که اصل قرارداد محرمانه ماند و تنظیم این قرارداد به عهده سید مهدی حسینی بود و این قرارداد موافقان و مخالفانی داشت که آقای حسینی میگفت ما منافع سرمایهگذاران و خودمان را هم سو کردیم و مخالفان مثل دکتر درخشان آن را بازگشت به وضعیت قبل از ملی شدن نفت عنوان کرد.
وی در خصوص محرمانه ماندن قرارداد مذکور عنوان کرد: محرمانه نگهداشتن اصل قرارداد برای اعضای مجلس کار درستی نیست زیرا آنان باید قرارداد را ارزیابی کنند و در صورت لزوم تجدید نظر کنند.
این فعال دانشجویی در خصوص نکات مثبت و منفی موجود در این قرارداد اذعان داشت: نکته مثبتی نمیبینم و شاید هیچ پیشرفتی برای کشورمان حاصل نشود و صرفاً به جهت تعامل با دنیا و بهتر است بگوییم سلطه امضاشده است اما عملکرد دستگاههای نظارتی مانند مجلس ازنظر حقوقی و قانونی در این زمینه باید بسیار دقیق انجام شود.
وی افزود: در سال ۹۲ دولتی روی کار آمد که هدفش افزایش فروش نفت خام و جذب سرمایهگذاری خارجی بیان کرد. بعد از تحریم کشورهای خارجی ابزارهای نفتیشان را از داخل ایران بردند و دولت برای عملی شدن اهداف مذکور خواهان افزایش سرمایهگذاری خارجی شد تا تحریمها را بردارد و سرانجام تیمی از دولت برای مذاکره با ۱+۵ رفتند و قبول کردند که فعالیتهای هستهای ایران را کم یا متوقف کنند و در عوض تحریمهای ایران برداشته شود.
ایمانی فر بیان داشت: بعد از مذاکره دولت گفت چون قراردادهای نفتی ایران برای خارجیها جذاب نیست، سرمایهگذاری نفتی خارجی در ایران نیست و سرانجام قرارداد محرمانه ipc امضا شد که اصل قرارداد محرمانه ماند و تنظیم این قرارداد به عهده سید مهدی حسینی بود و این قرارداد موافقان و مخالفانی داشت که آقای حسینی میگفت ما منافع سرمایهگذاران و خودمان را هم سو کردیم و مخالفان مثل دکتر درخشان آن را بازگشت به وضعیت قبل از ملی شدن نفت عنوان کرد.
وی در خصوص محرمانه ماندن قرارداد مذکور عنوان کرد: محرمانه نگهداشتن اصل قرارداد برای اعضای مجلس کار درستی نیست زیرا آنان باید قرارداد را ارزیابی کنند و در صورت لزوم تجدید نظر کنند.
این فعال دانشجویی در خصوص نکات مثبت و منفی موجود در این قرارداد اذعان داشت: نکته مثبتی نمیبینم و شاید هیچ پیشرفتی برای کشورمان حاصل نشود و صرفاً به جهت تعامل با دنیا و بهتر است بگوییم سلطه امضاشده است اما عملکرد دستگاههای نظارتی مانند مجلس ازنظر حقوقی و قانونی در این زمینه باید بسیار دقیق انجام شود.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار