به گزارش خبرگزاری بسیج از اردبیل، دامون نوري گفت:پالس اكسيمتر وسيله‌اي است كه با كمك آن مي‌توان ميزان درصد اشباع اكسيژن خون سرخرگ انسان را اندازه‌گيري كرد و علاوه بر تعيين ميزان اكسيژن خون تعداد و آهنگ ضربان قلب را نيز نمايش مي‌دهد.
وي افزود: پالس اكسيمتري روشي غيرتهاجمي است كه ميزان مولكول‌هاي هموگلوبيني را كه با اكسيژن آميخته شده‌اند، اندازه گيري و به درصد بيان مي‌كند .
عضو كارگروه مخترعان بسيج علمي استان اردبيل در پاسخ به سوالي در رابطه با ساختار پالس اكسي متر اظهار كرد: این دستگاه از یک سنسور نوری تشکیل شده است که بر روی شریانچه های نبض دار معمولا روی انگشت اشاره قرار می گیرد و در یک طرف دو LED به عنوان فرستنده قرار گرفته است که 2 موج نور قرمز و مادون قرمز انتشار می دهد و نور قرمز رنگ توسط هموگلبین که رنگ طبیعی آن آبی است جذب شده و مادون قرمز توسط اکسیژن ترکیبی با هموگلوبین جذب می شود.
وي در ادامه گفت: در طرف دیگر یک گیرنده یا در اصطلاح یک فتودیود قرار دارد که وظیفه آشکارسازی نور عبوری از بافت را دارد و این نور توسط گیرنده بر حسب میزان شدت نور به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می شود، در واقع این سیگنال ورودی دستگاه و برد های الکترونیکی و میکروپروسسرها است که بعد از محاسبات توسط این مدارات مقدار اندازگیری شده اشباع اکسیژن خون تعیین می گردد .
نوري با بيان اينكه پالس اكسيمتر براي اولين بار در كشور ساخته شده است، اذعان داشت: تمامی دستگاههای پالس اكسيمترمورد استفاده در مراکز درمانی ساخت کشورهای خارجی بوده و این دستگاه برای اولین بار در داخل كشور توسط كارشناسان شرکت بنيان مرصوص دامون طراحی و توليد شده است.
وي امكان ارسال مقادير عددي بدست آمده از طريق سيستم مخابراتي به كاربر و ارسال اطلاعات بيمار به تلفن همراه پزشك يا كادر درماني بيمارستانها را از جمله مزاياي اين دستگاه در مقايسه با نمونه هاي خارجي برشمرد.
نوري در رابطه با نحوه ارسال پيام اظهار كرد: در هرزمان با ارسال كلمه H به شماره فعال روي دستگاه به صورت خودكار مقادير محاسبه شده توسط دستگاه پالس اكسيمتر به شماره درخواست كننده ارسال مي گردد و با اين روش حتي در نبود پزشك متخصص در بخش هرلحظه وضيعت بيمار تحت كنترل مي باشد .
مخترع اردبيلي در رابطه با كاربردهاي اين دستگاه تصريح كرد: پالس اکسي‌متري در تمامي شرايط باليني در بخش هاي مختلف بيمارستاني و مراكز درماني ، نظير اتاق‌هاي عمل، واحد‌هاي مراقبت ويژه، بخش‌هاي مراقبت پس از بيهوشي، بخش‌هاي اورژانس و آمبولانس‌ها، اتاق‌هاي اندوسکوپي، آزمايشگاه‌هاي خواب، بخش‌هاي قلب ، اتاق‌هاي زايمان و بخش‌هاي عمومي بيمارستان مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
