بی توجهی مسئولان به ورزش شهرستان درگز

به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی؛ امروزه ورزش یکی از اموری است که به عناوین مختلف در جهان مطرح شده و گروه زیادی از افراد به اشکال گوناگون با آن سرو کار دارند. برخی از مردم، ورزشکار حرفه‌ای اند و برخی ورزشکار آماتور، گروهی طرفدار و علاقه‌مند به ورزش و دیدن برنامه ها، مسابقات و نمایش‌های ورزشی بوده، وعده‌ای نیز از راه ورزش امور زندگی خویش را می‌گذرانند.

در همین راستا برآن شدیم تا مصاحبه‌ای با یکی از مدال آوران و قهرمانان شهرستان درگز گفتگویی داشته و جویای مشکلاتش شویم

حامد شایسته خبرنگار بسیج؛ سلام لطفا خودتان را معرفی کنید و بگویید در چه رشته‌ای فعالیت می‌کنید.

مرتضی نیا: مصطفی مرتضی نیا هستم، ۱۹ سال دارم و در رشته تربیت بدنی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد درگز هستم

حامد شایسته: از نحوه آشنایی و ورودتون به رشته‌ای که فعالیت می‌کنید توضیحاتی ارائه کنید

مرتضی نیا: سال اول راهنمایی یک آزمون استعدادیابی ورزشی بین تمام مدارس شهر برگزار شد و من با توجه به علاقه‌ای که به ورزش دو و میدانی داشتم در تمام مواد این آزمون شرکت کردم و خوشبختانه موفق شدم نمره خوبی دریافت کنم.

ناگفته نماند این علاقه من به ورزش دو و میدانی از المپیک ۲۰۱۲ و با دیدن مسابقه پرتاب دیسک آقای حدادی ایجاد شد و از آن به بعد به طور جدی این ورزش را دنبال می‌کردم.

حامد شایسته: از رشته دو و میدانی برای ما بگویید

مرتضی نیا: رشته دو و میدانی ۲۴ ماده دارد که ۴ ماده مربوط به بخش پرتاب و بقیه موارد مربوط به دو هستند و امروز به لطف خدا و با حمایت‌های اقای لطفی رئیس تربیت بدنی وقت و خانواده بیش از ۵ سال است که در رشته دو و میدانی ماده پرتاب دیسک فعالیت می‌کنم.

حامد شایسته: از زمان شروع فعالیت در این رشته تا به امروز چه تعداد مدال توانستید کسب کنید؟

مرتضی نیا: از سه ماهه اولی که تمرینات این رشته را شروع کردم رشد و پیشرفت غیر قابل باوری داشتم به طوری که در همان دوره، با شرکت در مسابقات شرق کشور موفق به کسب مدال طلا شده و رکورد پرتاب دیسک را از آن خود کردم.

بعد از آن مسابقه، به حدی از آمادگی رسیده بودم که در تمام مسابقات، در سکوی نفرات اول تا سوم قرار می‌گرفتم

حامد شایسته: از چه زمانی عضو تیم ملی شدید؟

مرتضی نیا: با توجه به اینکه مسابقات بین المللی از رده نوجوانان به بعد آغاز می‌شود، در اولین مسابقه رده نوجوانان رکوردی ثبت کردم که رکورد نفرات دوم و سوم مسابقات آسیایی از این مقدار کمتر بود.

بعد از آن و بدون هیچ گونه آمادگی در مسابقات انتخابی نوجوانان قطر که ورودی انتخابی اردوی تیم ملی بود شرکت کردم و با زدن رکورد ۵۲ متر، به تیم ملی دعوت شدم.

حامد شایسته: آیا بعد از عضویت در تیم ملی به طور مستمر در اردو‌ها شرکت می‌کردید؟

مرتضی نیا: خیر در اردو‌ها شرکت نمی‌کردم چرا که برای شرکت در اردو باید مسیر طولانی درگز تا تهران را طی می‌کردم و از طرف دیگر با توجه به اینکه مربی من در شهرستان درگز حضور داشت احتیاجی به شرکت در اردو‌ها نداشتم.

حامد شایسته: خبردار شدیم که شما را به مسابقات آسیایی اعزام نکردند، علت این کار چه بود؟

مرتضی نیا: بنا بر اظهارات مسئولین، به دلیل کمبود بودجه از اعزام من به مسابقات آسیایی خودداری شد، این در حالی بود که به جای من دو نفر از ورزشکارانی را فرستادند که بعدا مشخص شد دوپینگ کرده اند؛ بنابراین در آن دوره از مسابقات، کشور ایران فقط یک مدال کسب کرد و نفرات بعدی حذف شدند

حامد شایسته: با شنیدن این خبر چه واکنشی از خود نشان دادید؟

مرتضی نیا: به طور کلی شرکت در مسابقات باعث تقویت روحیه انسان می‌شود. من از مدت‌ها قبل برای این مسابقات آماده بودم و تمام آشنایان می‌دانستند قرار است به مسابقات اعزام شوم، اما وقتی شنیدم فرد دیگری را به جای من فرستادند، شکست روحیه‌ای خیلی بدی خوردم و تمرینات را برای مدتی کنار گذاشتم و به استراحت و تجدید روحیه مشغول شدم.

حامد شایسته: آیا بعد از آن ماجرا، در مسابقات دیگری شرکت کردید؟

مرتضی نیا: بعد از گذشت چند ماه، با من تماس گرفتند و اعلام کردند مسابقات دانش آموزان کشور در چند روز آینده برگزار خواهد شد و باید در آن مسابقه شرکت کنم. من هم مثل سابق بدون هیچ تمرین و آمادگی و فقط با مرور چند تمرین و تکنیک در مسابقه شرکت کردم و در انجا هم موفق به کسب مدال طلا و دریافت سهمیه مسابقات کشوری شدم.

با شرکت در مسابقات کشوری و با انجام فقط یک پرتاب از مجموع ۶ پرتاب مجاز، موفق به کسب رتبه سوم شدم، اما با توجه به اینکه از لحاظ سنی از بقیه کوچکتر بودم در جدول ISF مسابقات از لحاظ امتیازی به مقام اول دست پیدا کردم

حامد شایسته: قضیه مسابقات جهانی فرانسه چگونه اتفاق افتاد؟

مرتضی نیا: بعد از کسب مقام اولی در جدول امتیازات ISF، فرم دعوت به اردوی تیم ملی جهت شرکت در مسابقات جهانی فرانسه به من تحویل داده شد و تمام مراحل اداری و رسمی آن پیگیری و به درستی انجام شد.

من بعد از آن اتفاق با خوشحالی و ذوق زیاد شروع به تمرین کردم و به سختی کار میکردم تا برای روز مسابقه آماده شوم. با پیش بینی‌های خودم و با توجه به رکورد‌های دور قبل از مسابقات، در صورت حضور در این دوره از مسابقات به مقام دوم دست پیدا میکردم.

حامد شایسته: اما باز هم شما به مسابقات اعزام نشدید، درست است؟

مرتضی نیا: بله درست است، در سایتی که برای اطلاع رسانی مسابقات ایجاد شده بود نام من به عنوان نفر اول درج شده بود. به ما گفتند اردیبهشت ماه برای دعوت به اردوی نهایی مسابقات با شما تماس گرفته می‌شود و اطلاعیه‌های مربوط به زمان و نحوه اعزام به مسابقات اعلام خواهد شد، اما هر چقدر منتظر ماندیم کسی تماس نگرفت، هنگامی هم که ما تماس می‌گرفتیم کسی در فدراسیون دو و میدانی پاسخگو نبود و تلفن‌ها جواب داده نمی‌شد.

با پیگیری از طرف اداره آموزش و پرورش شهرستان، شماره مسئول اعزام را پیدا کردیم، اما ایشان هم جواب ندادند و من کاملا ناامید از پاسخگویی مسئولین، پیگیری را رها کردم و برای چندمین بار دچار شکست روحی شدم.

حامد شایسته: آیا این بار هم فرد دیگری را به جای شما به مسابقات فرستاده بودند؟

مرتضی نیا: بله کاملا درست است، بعد از چند وقت خبر رسید نفرات برتر تیم ایران به مسابقات اعزام شده اند و جالب اینجاست افرادی که در مسابقه شرکت کرده بودند رتبه پایین تری از من داشته و حتی در مسابقات انتخابی داخل کشور شرکت نکرده بودند. این در حالی است که از لحاظ قانونی فردی که قصد دارد در مسابقات بین المللی شرکت کند حتما باید در مسابقات انتخابی شرکت کرده و مورد تایید قرار بگیرد.

فردی که به جای من فرستاده بودند اختلاف پرتاب ۵ متری با من داشت، در صورتیکه در مسابقات و المپیک‌ها افراد با اختلاف پرتاب چند سانتی ممکن است از دست یافتن به مدال محروم شوند و در مقام‌های پایین تری قرار گیرند.

اما با پرس و جو مشخص شد این فرد رفت و آمد زیادی به فدراسیون داشته و مسئولان برای اعزام ایشان به جای بنده در دو راهی گیر کرده بودند که دست اخر ایشان انتخاب شده و به مسابقات فرستاده شدند.

حامد شایسته: آیا از طریق اداره تربیت بدنی شهرستان هم این مسئله را پیگیری کردید؟

مرتضی نیا: بله. اما متاسفانه مسئولان این اداره به دلایل نامشخص تلاشی برای احقاق حق من نکردند.

درد من این است که وقتی یکی از ورزشکاران موفق به کسب مقام قهرمانی می‌شود تمام مسئولان به استقبال وی آمده و از او به گرمی تجلیل می‌کنند، ولی این مساله مختص به همان یک ساعت اول است و بعد از آن حتی کسی سلامی به ما نمی‌دهد.

حامد شایسته: آیا تمایل دارید از مسابقات کشوری سمنان برای ما بگویید؟

مرتضی نیا: چند سال پیش یک دوره مسابقات کشوری به میزبانی استان سمنان برگزار شد. مسئولین برگزاری مسابقات به بنده پیشنهاد دادند به عنوان نماینده سمنان در مسابقات شرکت کنم و متعهد شدند که تمام امکانات موجود و هزینه‌های ممکن را در اختیارم قرار می‌دهند. اما من حاضر نبودم نام شهر خودم را با پول عوض کنم و به خاطر همین پیشنهاد مسئولین را رد کردم.

حامد شایسته: چرا در مسابقات کشوری مشهد شرکت نکردید؟

مرتضی نیا: عرف این است که تمام ورزشکاران هنگام شرکت در مسابقه مربی همراه خود دارند و از گفته‌های مربی خود در جهت عملکرد بهتر استفاده می‌کنند، ولی وقتی من از مسئولان شهرستان درخواست کردم مربی بنده را همراهم به مشهد اعزام کنند با درخواست من مخالفت کردند و در جوابم گفتند: اگر می‌خواهی بدون مربی برو اگر نمی‌خواهی هم نرو و من هم از ناراحتی در مسابقات شرکت نکردم.

حامد شایسته: اوضاع باشگاه تمرین شما به چه صورت است؟ آیا رضایت دارید؟

مرتضی نیا: خیر به هیچ وجه، با وجود اینکه بنده ورزشکار تیم ملی هستم و برای تمرینات باید تمام امکانات در اختیارم گذاشته شود، اما متاسفانه مسئولان از تمرین من آن هم به بهانه تخریب چمن ورزشگاه جلوگیری کرده و اجازه پرتاب نمی‌دهند و حتی من از داشتن مربی آن هم به خاطر عدم پرداخت حقوق ایشان توسط مسئولان شهرستان محروم هستم.

من در سالنی تمرین می‌کنم که از لحاظ گرمایشی حتی یک بخاری ساده هم ندارد. این مساله را چندین مرتبه تذکر داده ام، اما هیچ کس حاضر نیست یک بخاری برای سالن ورزشی ما تهیه کند، آیا واقعا حق یک ورزشکار ملی پوش این است؟

حامد شایسته: در پایان آیا سخنی با مسئولین دارید؟

مرتضی نیا: شهرستان درگز ورزشکاران بسیار خوبی دارد که در تمام زمینه‌ها موفق شده اند مقام‌های بسیار زیادی را کسب کنند، اما متاسفانه مسئولان از ورزش این شهرستان حمایتی نمی‌کنند و ما را به حال خود رها کرده اند و از در اختیار گذاشتن کوچکترین امکانات ورزشی به ما خودداری می‌کنند.