تاخیر در اولین بارداری،شانس باروری را کاهش می دهد

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،این روزها علاوه بر بالا رفتن سن ازدواج که خود عاملی مهم در کاهش جمعیت و نرخ باروری محسوب می شود، شاهد تشکیل خانواده هایی بدون فرزند هستیم. خانواده هایی که یا با تصمیم قبلی و به عنوان شروط قبل از ازدواج اقدام به فرزندآوری نمی کنند یا به دلیل مشکلات اقتصادی و یا مسائل اجتماعی مانند ادامه تحصیل و .. فرزندآوری را آنقدر به تأخیر می اندازند تا شانس بارداری را با  بالا رفتن سن برای خود محدود می کنند.

در این بین زنان چه در مسئله تأخیر در ازدواج و یا چه در مسئله جلوگیری از بارداری بیشترین متضررها هستند. چرا که « سن » نقش اساسی در باروری زنان دارد. اوج باروری زنان بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است و بعد از آن قدرت باروری آنها به مرور کمتر می‌شود. با این حال جای نگرانی نیست، مادامی که ذخایر تخمک کافی داشته باشید، شانس باروری در شما وجود دارد.

دو دلیل شایع ناباروری در زنان، مشکلات تخمک‌گذاری و انسداد لوله‌های رحم است. افزایش سن باعث افزایش احتمالی مشکلات تخمک‌گذاری در زنان می‌شود.

نکته قابل تأمل این است که در طول زندگی یک زن، از این تعداد فقط حدود سیصد تخمک در دوره فالیت تخمدان ها آزاد می شود و امکان باروری می یابد. با این احتساب خانم ها از دوران بلوغ تا یائسگی حدود بیست و پنج سال توانایی باروری دارند اما برای داشتن یک باروری خوب ، سن مادر نباید بسیار پایین و یا بسیار بالا باشد. بنابراین دوره سنی « مناسب » برای بارداری هجده تا سی و پنج سالگی و بهترین دوره سنی بارداری نیز بین بیست تا سی سالگی است. تحقیقات زیادی در خصوص سن مناسب بارداری در ایران و سایر کشورهای دنیا انجام شده است که نتایج بررسی ها، بیست و چهارسالگی را اوج توانایی باروری در زنان نشان داده است.

خطرات حاملگی در سنین پایین

خانم هایی که در دوره سنی پانزده تا نوزده سالگی زایمان می کنند، در مقایسه با خانم هایی که بین بیست تا سی سالگی زایمان می کنند، باخطرات بیشتری رو به رو هستند. این خطرها در خانم های زیر هفده سال به شدت افزایش می یابد.

خانم های کم سن، در مقایسه با خانم هایی که در دوره سنی مناسب بارداری قرار دارند، بیشتر در معرض بیماری و ابتلا به مسمویت دوران بارداری هستند، اما مراجعه ی منظم به پزشک و سالم نگه داشتن بدن مادر، این مخاطرات را کاهش می دهد.

خطرات حاملگی  در سن بالا

متأسفاناه عوامل مختلفی نظیر بالا رفتن سن ازدواج، ترس از هزینه های زندگی و شرایط نامناسب اقتصادی خانواده ها در جامعه ، باعث شده بسیاری از زوج های جوان، تصمیم به بارداری در سنین مناسب نگیرند. به همین علت است که درصد بسیاری از این افراد احتمال بچه دار شدن را از دست می دهند.

عوامل مختلفی نظیر ژنتیک ، ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، عدم تخمک گزاری به موقع، بروز انواع عفونت ها، اضطراب، چاقی مفرط، عوامل محیطی و شغلی استفاده از مواد شیمیایی در بلند مدت و استعمال سیگار و نظایر آن در بارور شدن زنان و مردان تأثیر گذار است. اما بسیاری از متخصصان معتقدند که با وجود یکی از موانع مذکور، احتمال ناباروری در زوج های که سنین بالاتر تصمیم به بارداری می گیرند بیشتر است. در صورتی که اگر در سن مناسبی تصمیم به بارداری بگیرند بسیاری از موانع ناشی از ناباروری قابل پیشگیری و درمان است.

به گفته متخصصان باروری در سنین بالاتر از سی سالگی می تواند علاوه بربروز انواع مشکلات روحی و روانی نظیر افسردگی به برخی مشکلات فیزیکی و جسمانی، مانند کاهش باروری در نتیجه پیرتر شدن تخمک ها، بروز انواع اختلالات کروموزومی و ناهنجاری های ژنتیکی مانند سندرم داون، بالا رفتن انواع مشکلات و بیماری های رحم، احتمال بروز زایمان های زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس، از دست دادن انواع موقعیت های اجتماعی و شغلی برای مادران و افزایش فاصله سنی بین فرزندان و والدین منجر شود.

احتمال سقط و عوارض مرتبط با بارداری نیز با افزایش سن بیشتر می شود. یک زن سی و پنج ساله بیشتر از یک زن جوان دچار بارداری خارج از رحمی می شود و همچنین احتمال سزارین برای زنان بالای سی و پنج سال بیشتر است. محققان معتقدند زنان سی و پنج سال به بالا نیاز به مراقبت های دوران بارداری بیشتری دارند مخصوصا اگر بیش از یک فرزند بخواهند در فاصله بین بیست و نه تا سی و پنج سالگی میزان باروری کاهش پیدا می کند.

احتمال دو قلوزایی در زنان سی و پنج تا سی و نه ساله نیز بسیار بیشتر است. هر چه بارداری بیشتر به تأخیر بیفتد و سن زن بالاتر برود، احتمال وقوع آن کمتر می شود. بارداری در چهل سالگی یعنی چند سال پیش از یائسگی و باز هم یعنی کاهش تعداد تخمک ها که این با افزایش مشکلات کروموزومی همراه است که خطر سقط جنینی از پیامدهای آن است.

بین تخمک های تولید شده در اوایل چهل سالگی تا اواسط و حتی اواخر آن تفاوت آشکاری وجود دارد. بعد از چهل سالگی احتمال درمان ناباروری با تخمک های خود زن، بسیار کم می شود و نیاز به درمان های کمکی و استفاده از تخمک های اهدایی بیشتر می گردد.