یادمان باشد مسجد نه مهدکودک است، نه خانه سالمندان! مسجد یعنی همه کنار هم مثل یک خانواده
به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، الناز رحمت نژاد، به مناسبت روز جهانی مسجد با اشاره به بیان حضرت امام(ره):" مساجد بايد مجتمع بشود از جوانها، اگر ما بفهميم كه اين اجتماعات چه فوائدي دارد و اگر بفهميم كه اجتماعاتي كه اسلام براي ما دستور داده و فراهم كرده است،چه مسائل سياسي را حل ميكند،چه گرفتاري ها را حل ميكند،اين طور بي حال نبوديم كه مساجدمان مركز بشود براي چند پيرزن و پيرمرد."/ صحيفه امام؛ جلد۱۳ در یادداشتی برای این خبرگزاری آورده است:
صفای هر خانواده، محله و مسجدی به بزرگترها و ریش سفیدهایش است.
نباید خانه ی خدا تحت حکومت عزیزان نمازگزاری قرار بگیرد که جنبیدن و تکان خوردن و اصلا وجود خارجی داشتن کودکان را باعث عدم قبولی نماز می دانند، این صحیح نیست.
چند مسجد سراغ دارید که هنوز کودک و جوان و نوجوان داخلش باشد؟ حتی به مقدار کم!
چند مسجد باقی مانده که بچه ها بدون ترس از دعوای بزرگترها، با شور و شوق داخلش رفت و آمد کنند؟
اینکه باید حضور کودکان موجب اختلال در نماز بزرگترها نشود حرف و حق مسلّم هر نمازگزاری است، قبول دارم که نباید با بی خیالی نظم و آرامش فریضه واجب را به هم زد، اما کجای اسلام داریم مادر بچه دار نباید مسجد بیاید؟ خودتان بچه کوچک نداشتید؟ با ملائک قولنامه نوشتید و سند زدید مسجد را بنام خودتان؟ مادر بچه دار دل ندارد؟ کجای اسلام داریم بچه اگر صدایش درآمد، نمازجماعت آن شب مومنین قبول نیست؟ کجای اسلام داریم، اگر بچه در مسجد شلوغ کرد باید دعوایش کرد یا اشکش را درآورد؟ کجای اسلام داریم مسجد فقط محل عبادت است، البته که عبادت باید در آرامش باشد، اما اسمش جماعت است! یعنی اتاق خواب منزلتان نیست که پرنده پر نزند!
هیئت و مسجدی که داخلش کوچک تر ها بازی و شادی نکنند، امیدی به ادامه ی نسل اهل جماعت در مسجد آن محل هست؟ بعدا که بزرگ شدند و رفتند سراغ فضاهای دیگر، پایشان را در مسجد می گذارند؟ آن وقت باید برویم از پارک و قهوه خانه جمعشان کنیم.
کجای اسلام آمده داخل مسجد، هرکس جای نشستنش باید سرقفلی داشته باشد؟ و اگر یک غریبه یا مهمان آمد با بدرفتاری پرتش کرد صفوف آخر؟
به کدام اسلام؟ به کدام قبله؟ به کدام محمدرسول الله معتقدید که ما نمی دانیم؟
مسجد باید کانون رفت و آمد، حل مشکلات، انرژی گرفتن، صله رحم مومنین، جذب جوانان اهل محل به کارهای جمعی و ارتباط با اهل خدا باشد، چون از نظر بنده بچه ی مسجدی، یعنی بچه ی انقلابی، یعنی بچه ای که آینده اش تضمین است. یعنی همان شهدایی که همه مسجدی و هیئتی بودند.
یادمان باشد مسجد نه مهدکودک است، نه خانه سالمندان! مسجد یعنی همه کنار هم مثل یک خانواده، دلسوزانه و پر از عشق و محبت، نماز را به جا بیاورند و از حال هم خبر بگیرند و در برنامه های باصفای مسجد مشارکت فعالانه داشته باشند.
مسجدی که ما میشناسیم، نوه ی پیامبرش در سجده ی نماز روی دوش امام جماعت سوار میشود و بازی میکند، خبری از دعوا کردن بچه و برو بشین پیش پدر و مادرت هم نیست!
مسجد خانه ی خداست و همه ی نسل ها باید جذب خانه ی الله بشوند.
همانطور که یک بهایی و مسیحی با بهترین رفتار، کودکان را دعوت به دین خودش میکند،
برای رشد یک کودک مسلمان که باید از اول در ذهنش الله اکبر باشد، یاحسین باشد، تکبیر و صلوات باشد، سجاده و مهر و چای و شربت بعد نماز باشد، کجا بهتر از مسجد؟ بیرون که دارد طوفان می آید، که دشمن دارد بچه هایمان را میبرد و آلوده میکند، جایی بهتر و امن تر از مسجد سراغ دارید؟
انتهای پیام/ ر
