باقری در گفت و گو با خبرگزاری بسیج، افزود:اما با این وجود صفا و معنویتی ماه رمضان داشت رزمندگان بارها یادآور می شدند که به یاد لبان تشنه امام حسین(ع) روزه می گیرند.
وی ادامه داد: پایگاه عملیاتی ما در کوه های مشرف به خاک عراق بود و چون ما حالت پدافندی عمل می کردیم علما روزه گرفتن ما را بلا مانع می دانستند.
باقری با بیان این که در آن هوای بسیار گرم و سوزان و روزهای بلند روزه می گرفتند، افزود: استقرار آشپزخانه در پایگاه غیرممکن بود و به علت ناامنی جاده مواصلاتی پیرانشهر که منافقین کمین می گذاشتند حمل غذا و یخ برای افطاری به سختی صورت می گرفت.
این رزمنده دفاع مقدس در ادامه صحبت های خود اضافه کرد: در بسیاری از روزها خبری از غذای تازه و گرم و یخ نبود و اگر هم یخ به پایگاه می رسید نگهداری آن در یک سنگر زیرزمینی خاکی با گونی به سختی انجام می شد.
وی ادامه داد: علی سیف الهی از شهدای گیلانی که در کمین ضد انقلاب به شهادت رسید در پایگاه به قالب های یخ نظارت داشت، همسنگرانش بعد از شهادتش تعریف می کردند که خیلی وقت ها به سنگر خود شهید، یخ نمی رسید اما ایشان هرگز حرفی نزد.
