خبرهای داغ:

ای مسئولین! به فکر اقشار محروم جامعه باشید ...

مردم اینجا جز کشاورزی، کار دیگری ندارند و تنها امیدشان به یارانه ای است که از دولت می گیرند و به دلیل کمبود امکانات رفاهی و بهداشتی به بیماری های لاعلاج مبتلا می شوند.
کد خبر: ۸۵۲۸۸۵۷
|
۲۷ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۸

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج خراسان جنوبی، بسیج جامعه پزشکی استان با همکاری بسیج خواهران سربیشه اقدام به ویزیت رایگان روستاهای نرگسک و قنبر از توابع این شهرستان کردند.

یکی از جهادگران در این تیم پزشکی به عنوان خبرنگار افتخاری بسیج گزارشی از این اردو به شرح زیر تهیه کرده است:

به همراه فرمانده حوزه حضرت فاطمه الزهرا(س)، دکتر جامی رئیس مرکز بهداشت مهرشهر و خانم عبداللهی مدیر بیمارستان ولیعصر(عج) بیرجند برای ویزیت رایگان راهی روستاهای نرگسک و قنبر شهرستان سربیشه شدیم.

با گذر از سنگ لاخ ها و راه های سر در گم به روستای نرگسک رسیدیم، روستایی که در حدود 55 کیلومتری شهرستان سربیشه است.

به منزل آقای نادی رفتیم، قبلاً هماهنگ شده بود. مدتی از رسیدنمان نگذشته بود که اهالی روستا با شنیدن آمدن دکتر، با خوشحالی به سوی ما آمدند.

چیزی که در آنجا ذهنم را به خود مشغول کرد این بود که همه مراجعه کنندگان، از پا درد رنج می بردند آن هم به دلیل کار سخت و طاقت فرسا. اینجا جز کشاورزی، که به گفته مردم منطقه درآمدی از آن حاصل نمی شود؛ کار دیگری نیست و تنها امید مردم به یارانه ای است که از دولت می گیرند.

در مسیر اذیت شدیم، این روستا را به سختی پیدا کردیم و وقت بسیاری را از دست دادیم، به همین دلیل فرصت نشد با کسی مصاحبه ای بگیرم. پس راهی روستای قنبر شدیم. در روستای قنبر به منزل آقای ابراهیمی رفتیم و در آنجا مستقر شدیم. بعد از ساعتی فرصتی یافتم  و با یکی از اهالی روستا گفتگویی داشتم:


- لطفاً خودتان را معرفی کنید؟ 

مریم حیاتی هستم از روستای قنبر.

- تا به حال از این برنامه ها در روستای خودتان داشتید؟ 

نه. این اولین بار است که پزشک برای معالجه به اینجا می آید.

- در اینجا خانه بهداشت هم دارید؟ 

نه.

- پس وقتی کسی بیمار می شود؛ چه می کند؟ 

زنگ می زنیم به اورژانس. آنها هم وقتی می آیند بخاطر بدی مسیر با ما دعوا می کنند. بعضی مواقع مجبور می شویم خودمان به سربیشه بیاییم.

- از نظر رفت و آمد به سربیشه مشکلی ندارید؟ 

اینجا ماشین نداریم، مجبوریم به سر جاده روستای چاهخو(روستای نزدیک به اینجا) برویم و اگر آنجا وسیله ای بود به سربیشه می رویم.

- تا جایی که من دیدم اینجا لوله کشی آب نبود، آب آشامیدنی شما از کجا تهیه می شود؟ 

برای تهیه آب به قنات سه کوهه که در 20 کیلومتری اینجاست می رویم و آب می آوریم.

- برای این کار وسیله ای دارید؟ 

بعضی موتور سیکلت دارند و با موتور می روند و کسانی که موتورسیکلت ندارند باید پیاده بروند.

- میزان رضایتمندی شما از طرح ویزیت رایگان بسیج چقدر است؟

خیلی خوب است، اگر از این برنامه ها باشد خوبست؛ چون واقعاً  همین طور که می بینید ما از نظر بهداشت خیلی مشکل داریم.


وقتی اوضاع و شرایط مردم این روستاها را دیدم، خیلی بهم ریختم. مردمی که به دلیل کمبود امکانات رفاهی و بهداشتی به بیماری های لاعلاج مبتلا می شوند. نمی دانم باید برای آن مادری گریست که نمی توانست از شدت درد راه برود و کسی را نداشت و آرزوی مرگ می کرد یا آن کودکی که در سن کم، کمر درد داشت.

در مسیر برگشت فرصتی شد تا چند سوال از دکتر جامی رئیس مرکز بهداشت مهرشهر بپرسم:


- هدف و انگیزه شما از حضور در روستاهای محروم و دور افتاده چیست؟ 

خدمت رسانی به مردم محروم.

- اوضاع این روستاها را چطور دیدید؟ 

بیشتر مردم این روستاها از بیماری های پوکی استخوان و دردهای عضلانی رنج می برند و این بخاطر کارهای سنگین، سن بالا و رژیم غذایی نامناسب است.

- نظر شما در مورد برنامه های بسیج برای خدمت رسانی به محرومین چیست؟ 

کار پسندیده ایست؛ اگر همه ارگان ها نه فقط بسیج بتوانند این روستاها را پوشش دهند و در حد توان از ظرفیت های شهرستان سربیشه استفاده کنند؛ اوضاع بهتر از این خواهد شد.

- همکاری مردم در این زمینه را چطور دیدید؟

مردم همکاری خیلی خوبی داشتند و اگر اطلاع رسانی دقیق و به موقع انجام شود؛ بهتر از این نیز خواهد شد.


سفر سخت و در عین حال خوبی بود؛ سخت به خاطر عبور از سنگلاخ ها و راه های سر در گم و خوبی این سفر به خاطر دیدن مشکلات همنوعان و لمس کردن این مشکلات از نزدیک بود.

و اما بعنوان حرف آخر خطاب به مسئولین:

ای مسئولانی که به برکت همین مردم مسئولیت گرفته اید و از مشکلات بی خبرید، کمی به فکر قشر محروم جامعه باشید. بیت المال را درست و در جای خود هزینه نمایید. چرا باید 5 میلیارد ریال برای چمن مصنوعی یک ورزشگاه در روستایی که اصلاً جزء احتیاجات آن نبود، هزینه شود؟ ورزشگاهی که اصلاً مورد استفاده اهالی آن روستا قرار نگرفته و درب آن همچنان به روی مردم بسته است! با این رقم چه میزان از مشکلات روستاهایی چون قنبر ها و نرگسک ها را می توان مرتفع کرد؟ آیا نمی توان با هزینه درست و به جا مرهمی بر روی درد و  رنج مردم محروم این روستاها گذاشت؟

مسئولین محترم؛ لطفا گوشه چشمی به مردم محروم این قبیل روستاها داشته باشید تا همنوعانمان از مشکلات و مسائل بهداشتی، مشکلات آب راه و جاده ها در تعب و سختی نباشند و روز به روز به درد و رنجشان افزوده نشود... .



ارسال نظرات
پر بیننده ها