مرادخانی از پاسداشت «حاج صادق آهنگران» تا کنسرت «همای»/ «نفوذ فرهنگی» ایتالیایی‌ها و سؤالات بی‌پاسخ از معاونت هنری ارشاد

معاون هنری وزارت ارشاد در روزهای گذشته به شدت پر کارتر شده و سیاست جدیدی در پیش گرفته و سعی دارد پس از حاشیه‌ها و خبرهای ناامید کننده ای که از نحوه مدیریت وی در دو سال اخیر، هر روز روی خروجی رسانه‌ها قرار می‌گرفت وجهه خود را بازیابی نماید.

مرادخانی که در هفته‌های اخیر با انتقادات زیادی مواجهه شده بود و حتی جنتی برای بیرون آوردن او از زیر بار انتقادات دست به مصاحبه زده بود، بخوبی می‌داند این حمایت رسانه‌ای آقای وزیر هم نمی‌تواند اشتباهات مدیریتی او در انتصاب مدیرانش در تئاتر و موسیقی و ... را کم رنگ کند، حاشیه های معاون هنری ارشاد در سفر به آمریکا، دیدار با همسر رئیس جمهور اتریش، لغو کنسرت‌های موسیقی، کنسل شدن فستیوال موسیقی تهران، دو شغله بودن و ماجراهای موزه موسیقی که هنوز آنچنان که باید باز نشده است، تنها گوشه‌ای از خبرسازی‌های او برای رسانه‌هاست.

مرادخانی بخوبی می‌داند مشکلات حوزه موسیقی و تئاتر بیش از آن است که بتواند فضای هنرمندان و علاقمندان به هنر را بیش از این با جابجایی مدیرکل اداره تئاتر و دفتر موسیقی مدیریت کند و بعد از این برای قول‌های داده شده و کارهای نکرده‌اش مطالبه خواهند کرد، از یک سو وضعیت محتوایی تئاترهای روی صحنه مورد انتقاد علاقمندان به فرهنگ اصیل ایرانی است و معتقدند عبارت های مستهجن کلامی و متن های ضعیف و عمدتا وارداتی تماشاگران این هنر را به طیفی خاص بدل کرده است و از طرف دیگر این رویه باعث تغییر ذائقه مخاطبان در دراز مدت خواهد شد و از سوی دیگر عدم پرداخت مطالبات مالی و معنوی هنرمندان تئاتر مرادخانی را از روزهای اوج دور کرده است. 

موسیقی نیز وضعیت بسامانی ندارد و عدم تصویب شیوه نامه و لغو کنسرتها به معضلی خودساخته برای ارشاد بدل گشته است و از سوی دیگر مرادخانی در ماه‌های گذشته حمایت رسانه‌ها را از خود دور کرده و بجز چند رسانه اجاره‌ای مابقی یا سکوت کرده‌اند و یا نقد را در دستور کار قرار داده‌اند.

معاون هنری ارشاد با رصد دقیق فضا و شناخت نقاط ضعف و قوتش در روزهای گذشته با حضور در مراسمات و برنامه‌هایی نظیر «مراسم نکوداشت صادق آهنگران»، «حضور در جلسه کارگروه قرآن و هنر»، «حضور در دومین دوره اعطای جایزه هنری غدیر در موزه امام علی (ع)»، «اعلام فراخوان برای خلق اثر با موضوع فاجعه منا» و حضور در برخی نهادها و ارائه توضیحات، سعی کرده تا حدودی در پی بازیابی وجهه خود باشد. مرادخانی این روزها بیش از آنکه از سوی رسانه ها تحت فشار باشد بیشتر مورد نقد اهالی هنر و حتی مدیران سابقش در معاونت هنری ارشاد قرار گرفته، او همچنان برای انتقادات مطرح شده در متن استعفای حسین طاهری از مدیریت تئاتر پاسخی ارائه نکرده  و همین نکته در مورد انتقادات رسانه ای پیروز ارجمند از وی نیز صادق است.

پر کاری این روزهای مرادخانی به حدی رسیده که برخی روزها در چندشهر کشور حضور فعال پیدا می کند، به طور مثال سه شنبه هفته گذشته در اختتامیه همدان شرکت کرد و همان شب در میان اهالی موسیقی در تالار وحدت تهران به دیدن کنسرت «همای» نشست. 

با همه این احوال، میز معاونت او حال و روز خوبی ندارد و مثلث حاشیه های خارجی اش تکمیل شده، پس از سفر پرحاشیه مرادخانی به آمریکا و دیدار با همسر رئیس جمهور اتریش حالا ماجرای حضور پر رنگ هنرمندان ایتالیایی در ایران و روابط فرهنگی گسترده معاونت هنری ارشاد با ایتالیایی ها به بحران جدید این معاونت تبدیل شده است، ماجرایی که هر روز یک قطعه از پازل نفوذ فرهنگی جریان معاند با فرهنگ ایرانی را رونمایی می کند.

مرضیه برومند، دبیر جشنواره‌ی بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران - مبارک برای دریافت جایزه چهلمین جشنواره بین‌المللی «aroivano del more» در شهریور ماه به ایتالیا سفر کرد. این جایزه هر ساله به هنرمندان یا جشنواره‌هایی تعلق می‌گیرد که بیشترین فعالیت را در توسعه و ترویج نمایش عروسکی در دنیا انجام داده‌اند و جایزه golden mermaids امسال به جشنواره تئاتر عروسکی تهران - مبارک از ایران تعلق گرفت. 

تیرماه 94 نمایش «سالگشتگی»، اثر امیر رضا کوهستانی در جشنواره سانتا کانجلو ایتالیا روی صحنه رفت و حسن معجونی و مهین صدری در آن ایفای نقش کردند.

10مهرماه نمایش خیابانی «پارادا» به کارگردانی آلدو پاس کوئرو که در جشنواره مریوان هم حضور داشت، در محوطه تئاترشهر اجرا شد. این نمایش با اجرایی متفاوت و فضای سیرک مانند و کارناوالی آن به همراه نوع موسیقی و تعداد بازیگر، جذابیت بصری متفاوتی داشت. 

این نمایش که متعلق به گروه نمایش کمپانی وارنر است بیش از 18 سال در ایتالیا فعالیت می کند و از 6 سال قبل  تورهای بین‌المللی خود را راه‌اندازی کرده‌، این گروه در مدت حضور 72ساعته خود در ایران در دو شهر کشور اجرا داشته و حتی نشست خبری برگزار کرده و از تاثیرات فرهنگ هندی بر گروه خود گفته است.

البته سال گذشته نیز حسین طاهری مسئول وقت اداره تئاتر با کارلو چرتی رایزن فرهنگی ایتالیا دیدار و نماینده ایتالیا عنوان کرده بود: «ما آمادگی همکاری به منظور حضور اساتید و چهره‌های حرفه‌ای تئاتر ایتالیا در جشنواره فجر در این دوره را داریم». این اتفاق افتاد و تئاتر «قلعه جعبر» در جشنواره تئاتر حضور پیدا کرد و همان تئاتر با نام «قلعه انسانات» در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر با حضور بازیگران ایتالیایی، پیرو کاردانو، کلودیو کوتونیو، پریسا نظری و به کارگردانی علی شمس، شهریور ماه 94 روی صحنه رفت. تئاتری که در فرم و محتوا مورد انتقاد تماشاگران بود. 

چند روز قبل در مهرماه 94 حضور گروه تئاتر «Artestudio» به کارگردانی، ریکاردو ونوچینی (Riccardo Vannuccini)، برای اجرای پروژه‌ی مشترکی در زمینه‌ی تئاتر اجتماعی با گروه نمایش «آو» رسانه ای شد.

سهیل اعرابی یکی از سرپرستان گروه نمایشی «آو» درباره این همکاری گفته است: ابتدای امسال پیام دعوتی برای همکاری در یک پروژه‌ بینافرهنگی ایران-ایتالیا دریافت شد. گروه تئاتر «Artestudio» در سال‌های اخیر بر تئاتر اجتماعی تمرکز داشته‌ و در همین راستا با توجه به فعالیت، نگرش و تجربیات بین‌المللی‌گروه نمایش آو ، ابراز تمایل کردند تا در قالب یک پروژه‌ی مشترک تئاتر، به تبادل اندیشه و توانایی بپردازیم.

این پروژه به مدت 10 روز و ظاهرا از ابتدای آذرماه 1394برگزار می‌شود که شامل کارگاه‌های آموزشی عملی و نشست‌های تخصصی است که احتمالا فراخوان حضور و ثبت‌نام دانشجویان و علاقه‌مندان نیز به زودی اعلام می‌شود.

در موسیقی هم ظاهرا پای ایتالیایی ها به کنسرت ها باز شده است، رهبری اولین کنسرت «همای» به  انریکو جرولا از ایتالیا سپرده شده بود که در میانه اجرای موسیقی ایرانی دو قطعه ایتالیایی نیز اجرا شد که مشخص نبود نسبت این دو قطعه با کارهای دیگر در چیست و اینکه چرا قبل از کنسرت مخاطبان از وجود چنین قطعاتی با خبر نبودند.

همه اینها را بگذارید کنار سفر سه روزه وزیر فرهنگ و ارشاد در رزوهای پایانی سال 93 به ایتالیا و دیدار با «داریو فرانچسکینی» وزیر میراث و فعالیت های فرهنگی ایتالیا و امضای تفاهم نامه فرهنگی، پس از هفت ماه در تهران این دو مقام مسئول با یکدیگر دیدار کردند و جنتی از همتای ایتالیایی خود خواست، در زمینه صدور روادید هنرمندان،اساتید و فعالان فرهنگی و هنری کشور ایران که قصد مشارکت های فرهنگی و هنری و ادبی در ایتالیا را دارند تسهیلاتی از سوی دولت ایتالیا صورت گیرد. 

حال سوال دیگری در کنار تمام سوالات بی جواب از ارشاد و بخصوص از معاونت هنری ارشاد شکل گرفته که علت حضور پر رنگ ایتالیایی ها در فرهنگ و هنر ایران چیست؟ آیا ایتالیا را هم از این پس باید یکی از سرنخ های پازل «نفوذ فرهنگی» در دوران پسا تحریم بدانیم؟

منبع:خبرگزاری فارس