اسماعیل رحیمی از یادگاران دفاع مقدس و از جهادگران اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ با اشاره به حضور خود در جبهههای نبر حق علیه باطل گفت: برای اولین بار در سال 1360 با عضویت بسیجی در حالیکه 17 سال داشتم با گروه شهید «علیرضا ابراهیمی» از شهدای شهر اراک که در عملیات بیتالمقدس به درجه رفیع شهادت نایل آمد، عازم جبهههای حق علیه باطل شدم.
وی افزود: برای مرحله دوم عازم مناطق عملیاتی گیلانغرب شدم، و در این منطقه از ناحیه سر و کمر مجروح شدم؛ پس از بهبود مجدد عازم جبههها شدم و در عملیات طریقالقدس(آزادسازی بستان) شرکت کردم بعد به ترتیب در عملیاتهای فتحالمبین و در مرحله چهارم بیتالمقدس حضور پیدا کردم و از ناحیه هر دو با در این عملیات مجروح شدم.
این یادگار دوران دفاع مقدس تصریح کرد: پس از این عملیاتها عضو سپاه پاسداران شدم و از سال 62 با عضویت رسمی در جبههها حضور پیدا کردم. قبل از عملیات خیبر وارد لشگر 17 علیبن ابیطالب(ع) شدم؛ شهید سیدحسن موسوی فرمانده وقت سپاه ساوه مسئول تبلیغات لشگر بود که باتوجه به آشنایی که در سال 60 با من داشت به من پیشنهاد داد تا در بخش تبلیغات لشگر مشغول شوم و من هم پذیرفتم و در فعالیتهای داخلی به اعضای بخش تبلیغات لشگر کمک میکردم.
رحیمی ادامه داد: بعد از مدتی به گردان علیبن ابیطالب(ع) که اصغر فتاحی فرمانده آن بود، پیوستم. با پایان یافتن عملیات بدر به لجستیک لشگر علیبن ابیطالب(ع) منتقل شدم و تا پایان دوران دفاع مقدس در این لشگر خدمت کردم.
وی با اشاره به اینکه در دوران دفاع مقدس موفق شده در سنگر علم نیز حضور داشته باشد، گفت: حضور در جبهههای مانع از ادامه تحصیلم نشد و در همان سالها در دانشگاه قبول شدم و در طول جنگ نیز تحصیل را ادامه دادم، قبل و بعد از عملیاتها به دانشگاه میرفتم و سر کلاسها حضور پیدا میکردم. بدین منوال تا پایان جنگ تحصیلاتم را در مقطع فوق دیپلم به اتمام رساندم.
رحیمی به بیان خاطرهای از دوران دفاع مقدس پرداخت و گفت: یک بار حاجآقا قرائتی را برای سخنرانی به لشگر دعوت کرده بودیم در حالیکه از مسیر کتابخانه وی را به سمت منبر میبردیم به محض ورود به کتابخانه، دستی بر کتابها کشید و گفت: «فاتحه مع صلوات» علت را جویا شدیم؛ گفت "کسی اینجا کتاب نمیخواند که اینقدر خاک گرفته است؟" بعد به او توضیح دادیم که در منطقه جنگی همیشه خاک وجود دارد.
این پیشکسوت دوران دفاع مقدس تصریح کرد: سال 68 با پایان جنگ تحمیلی مجدد دانشگاه شرکت کردم و موفق شدم تحصیلاتم را در مقطع کارشناسی و ارشد به اتمام برسانم. همچنان به عنوان نیروی رسمی در سپاه مشغول بودم تا به عنوان نیروی سپاه قدس به خدمت گرفته شدم و در سال 90 نیز در همین نیرو توفیق بازنشستگی پیدا کردم.
رحیمی ادامه داد: در سن 47 سالگی بازنشسته شدم و به اراک بازگشتم؛ این حس که بخواهم بیکار بنشینم مرا آزار میداد بنابراین احساس کردم بایستی مشغول فعالیت شوم تا ضمن درآمدزایی به بحث اشتغال و اقتصاد کشور نیز کمک کنم و در این عرصه نیز به وظیفه خود عمل کنم.
وی افزود: باتوجه به وضعیت واحدهای تولیدی و صنعتی استان رغبتی برای فعالیت در عرصه صنعت نداشتم، تمایل به کار کشاورزی زمینهای شد تا در منطقه امانآباد اراک گلخانهای را خریداری کرده و مشغول تولید در این حوزه شوم. کشت خیار، گوجه فرنگی و توت فرنگی را آغاز کردم و در ابتدای کار هم برای سه نفر نیروی ثابت و دو نفر در زمان برداشت محصول ایجاد اشتغال کردم.
این فعال عرصه اقتصادی تصریح کرد: متاسفانه از اواخر سال 91 مشکلات اقتصادی گریبانگیر شد. البته در این عرصه بیکار نماندم و آنچه را که در توان داشتهام به کار بستهام و در حال حاضر وضعیت بهتری را نسبت به دیگر همکاران خود در این منطقه دارم.
رحیمی از سالهای نخست فعالیت خود در گلخانه گفت: مطالعه مختصری را در زمینه کار گلخانه انجام دادم. بعد هم این گلخانه را با پس اندازی که داشتم بدون دریافت تسهیلات خریداری و کار را شروع کردم. تنها تسهیلاتی که برای این گلخانه اخذ کردهام به واسطه ساخت آن توسط مالک قبلی بوده و من تنها تعهدات صاحب سابق گلخانه را عهدهدار شدم.
وی افزود: میزان تسهیلاتی که عهدهدار شدم 180 میلیون تومان بود که حدود 90 میلیون تومان آن را پرداخت کردم ولی مشکلات اقتصادی مانع از این شد که بتوانم به تعهدات خود در این بخش عمل کنم و ناچار نزدیک به 4 سالی است که به بانک مقرض هستم.
این فعال عرصه اقتصادی با اشاره به اینکه مجتمعهای گلخانهای امانآباد یک طرح مطالعه نشده و غیرکارشناسی شده از سوی جهادکشاورزی بوده است، گفت: این طرح به منظور اشتغالزایی برای فارغالتحصیلان این رشته در اراک اجرایی شد ولی متاسفانه زیرساختهای آن از نظر فنی کاملا اشتباه بوده و توجیه اقتصادی وجود ندارد؛ این موضوع و مشکلات را به کمیسیون اقتصادی مجلس و وزارتخانه اطلاع دادیم و آنان نیز پذیرفتند که این اقدام غیراصولی بوده است.
رحیمی ادامه داد: اقیلم سرد، بادهای منطقهای و ایجاد گردبادهای منطقهای از جمله مواردی است که در اجرای این طرح به آن توجه نشده است. در هر وزش بادهای منطقهای و گردبادها، پلاستیکهای گلخانه از بین میرود و هر بار ناچار میشویم برای ترمیم وضعیت نزدیک 5 میلیون تومان هزینه کنیم. و در طول سال نزدیک به 50 میلیون تومان تنها هزینه خرید پلاستیک میپردازیم.
وی افزود: از سال 91 و قطع یارانهها دولت موظف به حمایت از بخش تولید شد ولی متاسفانه این امر از دولت نهم تاکنون عملیاتی نشده است و هیچ حمایتی از گلخانهداران در طول این سالها صورت نگرفته است و از سوی دیگر ناچاریم نهادههای کشاورزی را با قیمت گزاف از دولت یا بخش خصوصی تهیه کنیم در حالیکه اگر خودمان بخواهیم همین بذرها را تهیه کنیم، چون نهادهها وارداتی هستند میتوانیم 40 برابر ارزانتر آن را تهیه کنیم. حضور واسطهها باعث شده که در داخل این بذرها 40 برابر گرانتر از قیمت اولیه به کشاورزان فروخته شود.
این فعال عرصه اقتصادی تصریح کرد: تامین هزینههای انرژی از جمله هزینه گاز مصرفی برای فضای این گلخانهها باتوجه به سردسیر بودن شهرستان بسیار برایمان سنگین است به طوری که سالانه 25 میلیون تومان هزینه در این بخش پرداخت میکنیم.
رحیمی ادامه داد: بیشتر گلخانهداران این منطقه به دلیل تامین همین هزینهها به بانکهای عامل مقروض هستند؛ تامین هزینهها بسیار سخت است و ناچار شدیم از تعداد نیروی کار در گلخانهها کاهش بدهیم تا جبران برخی هزینهها شود برای مثال در دو سال اخیر ناچار شدم الگوی کشت را به کشت آلوئهورا تغییر دهم که پرورش و نگهداری آن نیروی کار زیادی را طلب نکند و تنها خودم مشغول هستم.
وی افزود: دست کم تعداد 100 واحد گلخانه در منطقه امان آباد فعال هستند که اگر برای هر کدام 7 فرصت شغلی در نظر بگیریم معادل 700 فرصت شغلی میشود در حالیکه مشکلات اقتصادی باعث شده این تعداد فرصت شغلی به 40 نفر تقلیل بیابد. حتی سال گذشته به دلیل سرمازدگی۶۰ تُن از محصولات گلخانه از بین رفت اما دریغ از حمایت.
این پیشکسوت دوران دفاع مقدس خاطرنشان کرد: از سال 93 توفیق یافتم که به عنوان مدافع حرم در سوریه برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) حضور پیدا کنم. و تا زمانیکه نفس دارم تکلیف بر گردن دارم و به دِین خود نسبت به انقلاب و اسلام در هر عرصهای که به حضور من نیاز باشد همت خواهم گمارد.
انتهای پیام/