به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد مهدی میرباقری ظهر امروز در مجلس عزاداری که در حسینیه حضرت زهرا(س) برگزار شد، با اشاره به ویژگی‌های انسان زاهد اظهار کرد: انسان زاهد کسی است که شادی‌ها و ناراحتی‌های دنیا از دل او خارج شده و نخستین درجه یقین، بالاترین درجه زهد است و تا انسان زهد را پشت سر نگذارد، وارد عالم ملکوت نمی‌شود و به یقین نمی‌رسد.
وی ادامه داد: کسانی که متوجه تدبیر خداوند در عالم هستند، اسیر حوادث در دنیا نمی‌شوند، البته کسانی که به مقام زهد رسیدند، حزن دارند، اما این حزن برای مسائل دنیوی نیست، حزنشان به دلیل نرسیدن به مقام معنوی است.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: برخی از افرادی که تدبیر خداوند را می‌بینند، به دلیل کوتاهی در انجام وظایف حزن پیدا می‌کنند، حزن اهل ذکر، طولانی است و چنین حزنی راهبر انسان است.
میرباقری با اشاره به حزن اهل ذکر اظهار کرد: چنین حزنی مقدمه رسیدن انسان به هدایت است، احادیث فراوانی در خصوص حزن مومنین از ائمه معصومین(ع) آمده است، خداوند قلب مومنین را مورد لطف قرار می‌دهد و حقایقی به قلب آن‌ها می‌رسد که موجب حزنشان می‌شود.
وی ادامه داد: قلبی که قساوت پیدا کند، همچون سنگ است، اگر کسی در مقام اخلاص بود، چشمه‌های حکمت از قلب او جاری و از زبان ظاهر می‌شود.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: انسان محزون در ظاهر قبض دارد، اما این حزن اجازه نمی‌دهد که از دنیا به قلب او چیزی وارد نشود، اما در واقع قلب انسان محزون به خداوند باز است و آمد و شد دنیا در انسان محزون تاثیری ندارد.
میرباقری با اشاره به مشکلات دنیا اظهار کرد: گاهی خداوند برای انسان ابتلائاتی را به وجود می‌آورد تا آمد و شد دنیا در او دیگر تاثیری نداشته باشد، کسی که اهل ذکر شد، حزن لطیفی در قلب او به وجود می‌آید که نسبت به عالم دنیا قبض و نسبت به عالم ملکوت بسط دارد و دریچه حقایق عالم بالا به او باز می‌شود.
وی ادامه داد: مقام تفکر، مقام عجیبی است و انسان باید خودش را به زحمت بیندازد تا از طریق تفکر در این عالم سیر کند، اما کسی که در مقام حزن قرار گرفت، همین حزن سرچشمه جوشش حقایق و مقدمه ای برای سیر او است.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: کسی نمی‌فهمد که چرا امام سجاد(ع) مدت 35 سال برای حادثه عاشورا ناراحت بود، حضرت یعقوب به مقام زهد رسید، حزن طولانی این پیامبر هم برای مردم عادی مفهوم نبود.
میرباقری با اشاره به تاثیر گریه بر امام حسین(ع) اظهار کرد: چنین گریه ای، حزن لطیفی است که سرچشمه جوشش حقایق برای انسان است و حقیقت حزن بر امام حسین(ع) را ائمه معصومین(ع) درک می‌کنند، امام رضا(ع) فرمود پدر من از ابتدای ماه محرم محزون بود و کسی لبخند او را در این زمان نمی‌دید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: براساس روایات شیعیان در طینت و احوال متصل به ائمه معصومین(ع) هستند، حزنی که در قلب اهل ذکر است، ارتباطی به مسائل دنیا ندارد و آن‌ها چون کوتاهی خودشان را در محضر خداوند می‌بینند، حزن دارند.
