به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ محمد توکلی جانباز مدافع حرم دلیجانی پس از مشاهده فیلم «به وقت شام» به ابراهیم حاتمی‌کیا نامه نوشت و به زبان شعر از این کارگردان ارزشی تقدیر و برای وی آرزوی تندرستی کرد.
در نامه این جانباز آمده است:
هوالطیف
یک: «نماز شام غریبان چو گریه آغازم، به مویه‌های غریبانه قصه پردازم»
آقا ابراهیم؛ سلام علیکم!
هر کجا نگاه می‌کردم
به وقت شام بود
همه‌اش فینال به وقت شام بود
همه جا پر بود از علی!
نمونه‌اش علی سیفی،
نمونه‌اش سعید خواجه صالحانی،
نمونه‌اش حسین معزغلامی،
نمونه‌اش جواد محمدی
دو: «من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب، مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم»
آه، خاکریزی پیدا نمی‌کنم
تا دور از چشم همرزمان
سر به خاک، گریه کنم
ناچار سر به صندلی سرخ سینما می‌گذارم
و به روزی فکر می‌کنم که یک گردان، دوازده شهید داد!
سه: «خدای را مددی ای رفیق ره تا من، به کوی میکده دیگر علم برافرازم»
آقا ابراهیم!
همه ترسم این است که مادرم به وقت شام را ببیند!
و دیگر نگذارد محمدش به شام برود!
چهار: «حرکت»
آقا ابراهیم!
امروز سیصد و شصت و چند روز از شکستن مهره‌های کمرم می‌گذرد
ناز شستت!
کمرشان را شکاندی!
پنج: «ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت، غلام حافظ خوش‌لهجه خوش‌آوازم»
آقا ابراهیم!
قربان صراحت لهجه‌ات!
پنج تن نگهدارت!
انتهای پیام/
