یک زوج جوان اصفهانی برای گذراندن ماه عسل خود در آغازین روز های سال 94 با حضور در جبهه‌های جنگ 8 سال دفاع مقدس با آرمان‌های امام و شهداء تجدید میثاق کردند و به این نکته تأکید کردند که در دروان مجردی و قبل از ازدواج نیز هر ساله خادمی شهدا را برای گذراندن تعطیلات خود انتخاب می کردند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از اصفهان، مستقر در اردوگاه شهید مسعودیان اهواز، زهرا باباشایی و علی عزیزی زوج جوانی هستند که امسال به قصد گذراندن ماه عسل خود، حضور در اردوهای راهیان نور را به عنوان پرستار و مهندس تعمیرکار خودرو در اردوگاه شهید مسعودیان سپری کرده و بهترین لحظه‌های زندگی خود را با حضور در کنار شهداء سپری می کنند.
این زوج جوان مسبّب ازدواج و آشنایی‌شان را شهداء می دانند و از 5 سال قبل تاکنون و در دوران مجردی برای خدمت به زائران شهداء به همراه کاروان‌های راهیان نور بودند و امسال نیز در اولین سال ازدواج‌شان با اتفاق نظر برای خدمت به زائران سرزمین‌های نور در مناطق عملیاتی حاضر شده‌اند.
زهرا باباشایی پرستاری است که از سال 86 با شرکت در اردوهای جهادی در مناطقی همچون سنندج، نجف آباد و غیره حضور داشته و از سال 87 نیز با حضور در اردوهای راهیان نور در جنوب کشور به مداوا و مراقبت از زائران شهدا مشغول است.
او از خاطره‌های تکرار ناشدنی اش می گوید، از آن خوابی تعریف می کند که به واسطه آن هر ساله برای حضور در مناطق عملیاتی جنوب کشور لحظه شماری می کند، می گوید در آن خواب نامه‌های مهر شده ای را به دستش دادند.
وی می گوید: به قدری به شهداء وابسته و معتقد شده‌ام که هر مشکلی در زندگی‌ام پیش آمده است با توسل به شهداء برطرف کرده‌ام و در هر مقطعی از سال که پیشنهاد حضور در مناطق به من شده است، آن را پذیرفته‌ام چرا که به شهداء ارادت خاصی دارم.
باباشایی ادامه می دهد: من همیشه از شهداء خاطرات خوبی دارم و بهترین خاطره‌ای که شاید بتوانم از آن نام ببرم، خواب شهید مفقود الاثری بود که امسال به واسطه حضور مادر این شهید دیدم. این مادر شهید از شور و حرارت خاصی برخوردار بود و من را تحت تأثیر خود قرار داد.
وی بیان می کند: شاید در بین آشنایان مورد خطاب قرار گرفته‌ایم که چرا اوقات فراغت و تعطیلات خود به مناطق عملیاتی سفر می کنیم اما من با عقیده و با ایمان راسخ به شهداء عشق و ارادت دارم و هیچ‌گاه از این ارادت من کاسته نمی شود.
این پرستار راهیان نور اصفهان تصریح کرد: آرزویم این است که بتوانم همواره در کنار رهبر و مقتدایم باشم و حداقل در سطح توانایی خود باری به دغدغه‌های رهبر عزیزمان نیفزایم.
وی در ادامه صحبت‌هایش گفت: من در زندگی متأهلی خود همواره سعی کرده‌ام که پشتیبان همسرم باشم و برای تبیین فرهنگ جبهه و جنگ، امر به معروف و نهی از منکر، نماز، عفاف و حجاب و دیگر موارد تا جایی که توان دارم تلاش نمایم.
باباشایی ادامه داد: وظیفه اصلی که امروز و بعد از جنگ بر عهده ما جوانان است این است که بهترین اهداف رزمندگان را مد نظر قرار داده و مانند آنان که برای حفظ دستاوردهای انقلاب تلاش کردند، تلاش نماییم؛ امروز این وظیفه سنگین‌تر است و ما باید در حوزه جنگ نرم جزء بهترین سربازان برای رهبرمان باشیم.
*حمایتهای کافی باید برای اجرای برنامه های فرهنگی در سطح محلات صورت گیرد
در ادامه گفت‌و‌گو علی عزیزی که همانند همسرش 5 سالی است که به عنوان خادم شهداء و مرتبط با رشته تخصصی خود در اردوی راهیان نور شرکت کرده است، می گوید: در این چند سال بدون استثناء در کنار شهدا بوده‌ام و همیشه و در تمامی مراحل زندگی از آنان استعانت جسته‌ام.
وی با بیان اینکه ازدواج من در کنار گلستان شهداء انجام شده و بهترین خاطره زندگی‌ام نیز در این موقع رقم خورده است، گفت: اولین حضور من درکنار شهداء حضور با برگزاری یادواره شهدا محل ما و از پایگاه بسیج محل رقم خورد که در این یادواره بعد از جمع آوری آلبوم تکمیلی از شهدای محل (شهدای مهدیه کهندژ) برای نخستین بار توانستیم حرکتی فرهنگی در سطح محل ایجاد کنیم.
وی افزود: همه تفریح برای من رفتن به گلستان شهداست و هر موقع که با همسرم برای تفریح بیرون می رویم در ابتدا و یا انتها به طور قطع به سراغ شهداء می رویم.
عزیزی با اشاره به اینکه تمامی مراحل ازدواج من به واسطه شهداء حل و فصل گردید بیان کرد: همه ما وظیفه‌ای در قبال شهداء داریم و باید آرمان‌های آنان را برای مردم تبیین کنیم.
وی تأکید می کند: بزرگترین آرزویم این است که راه شهداء را ادامه بدهم و کاری نکنم که شرمنده رهبر و خون شهیدان گردم.
این خادم الشهداء تصریح کرد: برای خدمت به شهداء هر کاری که انجام بدهیم بازهم در مقابل رشادت‌های آنان ناچیزاست و باید در این زمینه فعالیت‌های بیشتری در سطح محلات، مساجد و غیره انجام شود، البته در این میان نقش مسئولان نیز بسیار پررنگ است چرا که اگر آنان از برنامه های فرهنگی حمایت نکنند با بودجه‌های حداقلی نمی توان کاری‌های فرهنگی جدید مطابق با سلیقه جامعه انجام داد.
گفتگو از: زهرا نصیری
