به گزارش خبرگزاری بسیج، یک روزنامه آمریکایی در گزارشی به تنش‌ها در مذاکرات هسته‌ای لوزان بین هیات‌های ایرانی و آمریکایی و لحظات سخت آن پرداخت.
وال استریت ژورنال در گزارشی تحت عنوان «اعصاب‌های خورد شده، سیاست لبته پرتگاه مذاکرات طولانی تا نیمه‌های شب و سپس یک توافق» نوشت: «وقتی بامداد روز پنجشنبه(13 فروردین) در لوزان آغاز شد، در سالن‌های مجلل هتل بوریواژ جایی که دیپلماتهای ارشد ایران، آمریکا و شرکای مذاکراتی واشنگتن براتی رسیدن به توافق درباره برنامه هسته‌ای حضور داشتند، اعصاب‌ها خسته بودند».
در گزارش می‌خوانیم: «مذاکره‌کنندگان شامل جان کری، ارنست مونیز، محمدجواد ظریف و هلگا اشمید همه شب با موضوعات سرسخت و لجبازانه‌ای دست به گریبان بودند که یکی از مهمترین موضوعات اختلافی محدودیتهای تحقیق در برنامه هسته‌ای ایران تحت هر گونه توافقی بود».
وال استریت ژورنال نوشت: «پس از یک هفته مذاکرات و نشست، گفت‌وگوها بسیار فراتر از ضرب‌الاجل سه شنبه شب(31 مارس) رفت. علی رغم منظره عالی دریاچه ژنو و کوه‌های پر از برف آلپ، وضعیت (موجود در مذاکرات) بی‌ثبات بود».
در این گزارش به نقل از یک دیپلمات غربی ارشد حاضر در مذاکرات هم آمده است: «البته لحظاتی وجود داشت که ما صدایمان را بالا می‌بردیم. این موضوع وقتی اتفاق می‌افتد که شما برای 6 تا 8 ساعت مذاکره می‌کنید و در اوایل بامداد شما خسته هستید و پس از آن کسی ساعت برای دهمین بار برگشته و همان نظری که شما نمی‌توانید بپذیرید را با خود می‌آورد. البته این موضوع عادی است و شما دوباره لبخند می‌زنید».
وال استریت نوشت: «به گفته مقامات ارشد آمریکایی در ساعت 6 صبح پنجشنبه تحرکی صورت گرفت و مذاکره‌کنندگان آخرین شکاف را کاهش دادند تا "چارچوب"(بیانیه مشترک) را پایه‌ریزی کنند چارچوبی که باید تا 30 ژوئن جزئیات آن نهایی شود».
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: «مقامات آمریکایی می‌گویند رئیس‌جمهور باراک اوباما تا اواسط بعدازظهر به وقت سوئیس در جریان موضوعات قرار گرفت و "ارتباط برقرار و تاکید کرد که او قطعا با توافق احساس راحتی دارد».
همچنین نوشت: «بعدازظهر پنجشنبه ایران و 6 قدرت رئوسی را درباره شکل توافق هسته‌ای نهایی ترسیم کردند و بیشتر از آنچه انتظار می‌رفت، جزئیاتی درباره این توافق را منتشر کردند».
یک دیپلمات ارشد غربی در این باره گفت: «بله خیلی سخت بود. بسیاری از مواقع اینطور حس می‌شد که ما کاملا گیر افتاده‌ایم اما شخصا من هرگز اینطور اعتقاد نداشتم که یک شکست کامل حادث شود چرا که خیلی از موضوعات و مسائل به خطر می‌افتاد».
یک مقام ارشد آمریکایی همچنین گفت: «چون ما به پایان ضرب‌الاجل 31 مارس رسیدیم و چون فشار زیادی روی همه بود، ما لحظات پر فراز و نشیب زیادی داشتیم. ما یک لحظه امید داشتیم و یک ساعت بعد در تعجب بودید که در حال حرکت به سمت هواپیما(برای بازگشت) بودید. همه خیلی زیاد سیاست لبه پرتگاه راغ در این مذاکرات بازی کردند در نتیجه افراد حاضر خیلی سفت و سخت، پرتنش و خسته شدند».
