اروپایی و عرب، به ویژه کشورهای ثروتمند حاشیهی خلیج فارس برخوردار بودند، از تهدید برای به کارگیری سلاحهای شیمیایی یا حتی اقرار به کاربرد آن هیچ واهمهای نداشتند.
سند
فوق سری نیروی هوایی عراق درباره استفادهی مکرر و گستردهی رژیم عراق از
سلاحهای مرگبار شیمیایی در جنگ با ایران، که از سال 1377 تاکنون به جنجالی
میان بغداد و سازمان ملل تبدیل شده، از به کارگیری شش هزار بمب شیمیایی
علیه نیروهای ایرانی پرده برداشت. رادیو آزاد عراق، که از اروپا برنامه پخش
می‌کند، اعلام کرد تنها در یکی از اسناد ضمیمه شدهی عراق معروف به سند
نیروی هوایی، راز شش هزار بمب شیمیایی مفقود شده فاش شد. «هانس بلیکس»،
رئیس بازرسان خلع سلاح عراق، خواستار توضیح درباره سرنوشت شش هزار بمب
شیمیایی مندرج در یک سند شد و رژیم عراق با ارائه مدارک ضمیمه نشان داد این
بمبها در جریان جنگ با ایران استفاده شدهاند.
وزن هر یک از این بمبهای جنجالآفرین، 250 و 500 کیلوگرم است. در سال
1377، یک بازرس عضو «آنسکام» سند مزبور را در جریان بازدید از مراکز
فرماندهی نیروی هوایی عراق کشف کرده بود، اما دولت عراق بلافاصله آن را از
وی پس گرفت که جنجال بر سر مندرجات آن از جمله سرنوشت شش هزار بمب شیمیایی
همچنان، ادامه دارد. «طارق عزیز»، معاون نخستوزیر عراق، در مصاحبه با تلویزیون سراسری سوئد با اعتراف به استفادهی بغداد از سلاح شیمیایی در جریان هشت سال جنگ با ایران، ادعا کرد که عراق به استفاده از این نوع تسلیحات مجبور شد و در ادامه افزود: استفادهی عراق از سلاحهای شیمیایی برای دفاع از خود بود! طارق عزیز در سال 1377 نیز با رد به کارگیری تسلیحاتی شیمیایی در جنگ کویت گفت: «ما برخلاف جنگ قبلی (جنگ با ایران) در جنگ با کویت از این سلاح استفاده نکردیم.»
سپهبد ستاد «ماهر عبدالرشید»، از مشهورترین افسران ارتش عراق در جنگ با ایران، پاسخ به پرسش خبرنگار روزنامهی واشنگتن پست درباره استفاده از سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای ایرانی اظهار کرد:
«هنگامی که شما با حشرات روبهرو میشوید، آنها را با حشرهکش از بین میبرید.»
در واقع، وی نیروهای ایرانی را حشراتی میدانست که باید با سلاح شیمیایی از بین بروند. این افسر به دلیل خویشاوندی با صدام دستش برای انجام هر جنایتی باز بود. ژنرال «هشام صباح الفخری»، فرمانده وقت سپاه سوم عراق، نیز در سال 1363 در مصاحبه با خبرنگاران اظهار کرد که کشورش حق استفاده از سلاح شیمیایی را برای خود محفوظ نگه میدارد.
به همین دلیل، عراق به یادداشت دبیر کل سازمان ملل متحد مورخ 29 ژوئن 1984 (8 تیر 1363)، که از رؤسای جمهوری اسلامی ایران و عراق، خواسته بود تا تعهد خود را به عدم کاربرد سلاحهای شیمیایی در جنگ اعلام کنند، هیچ پاسخی نداد و دبیر کل طی سخنانی در شورای امنیت اعلام کرد که نتوانسته است از عراق در مورد عدم استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ با ایران تعهد بگیرد. جالب آنکه سفیر عراق در امریکا ضمن رد استفاده از سلاحهای شیمیایی، امکان استفاده از این نوع سلاحها را نیز مردود ندانست. پس از چند روز، سفیر عراق در سازمان ملل، با انگیزهی خیرخواهانهای اعلام کرد که انتقادهای بینالمللی از عراق مبنی بر استعمال سلاح شیمیایی در جنگ، طولانی شدن جنگ را باعث می‌شود؛ زیرا، فشار بر ایران را برای پذیرش صلح کاهش می‌دهد. در همین زمینه، خبری، که از رادیو صوت الجماهیر بغداد پخش شد، با اشاره به ایرانیهایی که در آنجا بودند (اسیران)، اعلام کرد که عراق نوع معینی حشرهکش ساخته است که میتواند هر نوع موجود زنده یا حشرهای را از بین ببرد.
همچنین در سپتامبر 1983) شهریور 1362) عراق به ایران هشدار داد که ممکن است به طور گستردهای، از گاز سمی استفاده کند. سرفرماندهی ارتش عراق در اطلاعیهای اعلام کرد: «ما به سلاحهای مدرنی مسلح شدهایم که ممکن است برای نخستین بار، از آن در جنگ استفاده کنیم که در عملیاتهای پیشین به دلایل انساندوستانه از آن استفاده نکردیم. اگر شما دستورهای رژیم[امام]خمینی را اجرا کنید... مرگ حتی در انتظارتان خواهد بود؛ زیرا این بار از سلاحی استفاده خواهیم کرد که میتواند هر جنبندهای را نابود کند.» باید یادآور شد که اخطار مزبور مصادف با عملیات والفجر 2 در جولای 1983 (1362 / 4 / 29) و عملیات پنجوین در اکتبر همان سال (مهر 1362) بود که عراق به طور وسیعی، علیه نظامیان ایرانی از سلاح مرگبار شیمیایی استفاده کرد.
پس از این مرحله، مقامات عراقی به تدریج و بارها به استفاده از سلاحهای شیمیایی اعتراف کردند. مجله «الحربه»، ارگان «جبههی دموکراتیک برای آزادی فلسطین» چاپ لبنان، فاش کرد که صدام در ملاقاتی با وزیران خارجه عرب - که برای برگزاری جلسهای در بغداد به سر میبردند - گفته است که در جنگ، از سلاحهای شیمیایی، استفاده جزئی کرده است.
همچنین، وزیر امور خارجهی وقت عراق در کنفرانسی مطبوعاتی در بن، در پاسخ به پرسشی، آشکارا ابراز کرد که دولت وی از سلاحهای شیمیایی استفاده کرده و خواهد کرد. جالب توجه اینکه طارق عزیز در سال 1367 ضمن اعتراف به استفاده از سلاحهای شیمیایی در جنگ با ایران، با اشاره به اتهامهای وارد شده به عراق، درباره کاربرد جنگافزارهای شیمیایی، کشورهای اروپایی را که از بغداد انتقاد کرده بودند، سرزنش و اظهار کرد که کشورهای اروپایی، خود، سلاحهای شیمیایی را در اختیار کشورهای جهان سوم قرار میدهند، اما هنگام استفاده از این سلاحها، بر سر قربانیان آن اشک تمساح میریزند.
این موضوع، با به اسارت درآمدن خلبانان هواپیماهای ساقط شدهی عراقی نیز تأیید شد. سرگرد خلبان، ریاض یعقوب و ستوان یکم، ثامر حمید، اعتراف کردند که با هواپیماهای سوخوی 22 بمب شیمیایی (ساخت عراق) را حمل و در منطقه حاج عمران فروریختهاند (12 / 9 / 1363).
«نزار حمدون» معاون موقت وزیر امور خارجه عراق، در مصاحبهای مطبوعاتی در بغداد گفت: نیروهای عراقی طی جنگ علیه نیروهای ایرانی، که مانند امواج خروشان عراق را هدف حمله قرار داده بودند، افزون بر سلاحهای کلاسیک، از سلاحهای شیمیایی نیز استفاده کردهاند. وی مدعی شد که عراق در داخل خاک ایران، از سلاحهای شیمیایی استفاده نکرده است.
اظهارات سرلشکر ستاد «وفیق السامرایی»، مدیر بخش اطلاعات نظامی ایران در استخبارات مرکزی ارتش عراق، سخنان نزار حمدون را نقض کرد. السامرایی به صراحت گفت: براساس اعلام آمار سری، 45 هزار نفر از نیروهای ایرانی با سلاحهای شیمیایی عراق مصدوم شده بودند، این مسئله روند پیشروی ایرانیها در محور غربی و شمالی، به ویژه به طرف «امالقصر» برای قطع جادهی ارتباطی با کویت و اشغال پایگاه دریایی امالقصر را تحت تأثیر خود قرار داده بود.
براساس اطلاعات موجود، تعداد بسیاری از مصدومان در داخل خاک ایران (خرمشهر، جفیر، طلائیه، شلمچه...) با بمبارانهای هوایی و شلیک گلولههای شیمیایی مجروح شده بودند. اسیران عراقی در ایران بارها، از جمله در مصاحبه با هیئت اعزامی سازمان ملل به تهران اعتراف کردند که عراق علیه نیروهای ایرانی از سلاحهای شیمیایی استفاده کرده است. یکی از این اسیران میگوید: «از حملهی نیروهای شما به جزیره مجنون کلافه شده بودیم، نیروهای سپاه ما را دیوانه کرده بودند، این مسئله را فرماندهان عالیرتبه میدانستند، بالاخره، با استفاده از بمبهای شیمیایی توانستیم نیروهای شما را به عقبنشینی وادار کنیم.»
سرهنگ دوم ولید الوان حمادی، رئیس ستاد تیپ 59 عراق، که در منطقه عملیاتی کربلای 5 اسیر شد، اعتراف کرد که رژیم عراق بارها علیه نیروهای ایران از بمبها و گلولههای شیمیایی بهره برده است. همچنین، یک رادیوی مخالف رژیم عراق اعلام کرد: «سازمان بهداشت جهانی در گزارش تازهای به
استفادهی عراق از سلاح شیمیایی در جریان جنگ تحمیلی علیه نیروهای ایرانی اعتراف کرده است.» رادیو صدای عراق، که از عربستان برنامه پخش می‌کند، نیز گفت: «سازمان بهداشت جهانی در گزارش خود، عراق را به کاربرد گاز مرگآور خردل و گاز شیمیایی «انتراکس» متهم کرده است.»
در دوران جنگ ایران و عراق، رژیم بغداد به طور مکرر از این سلاح استفاده کرد. فرماندهان عالیرتبهی عراقی و دیگر مسئولان این کشور از اعتراف به این عمل ضدبشری خود واهمهای نداشتند. «صباح الفکری»، فرماندهی نیروهای عراقی در شرق دجله، در مصاحبهای با نشریهی «تایم» اظهار کرد: «در نظر نداریم با گل و عطر از مهاجم پذیرایی کنیم. ما از تمامی وسایل موجود برای دفاع استفاده می‌کنیم.»
همچنین، ستوان «کاظم دوغیر» افسر کارشناس سلاحهای شیمیایی عراق، که در منطقهی عملیات کربلای 5 به اسارت درآمد، گفت: عراق افزون بر هواپیما، از توپهای 155 و 175 میلیمتری برای شلیک گلولههای شیمیایی استفاده می‌کند.
کاربرد سلاحهای شیمیایی، که مقامات عالیرتبهی نظامی و سیاسی رژیم عراق خود، بدان معترفاند و صحت گزارشهای اجرای این اعمال وحشیانه که برای دولتهای جهان محرز است، نقض تمام موازین بینالملل بشردوستانه میباشد. مؤسسه تحقیقاتی مصر نیز اخیرا در گزارشی با بیان اینکه عراق با اطلاع و حمایت امریکا جنگ شیمیایی علیه ایران را به راه انداخت، اضافه کرده است: تحقیقات صحنههای نبرد دو کشور نشان می‌دهد که به کارگیری تسلیحات کشتار جمعی عراق علیه ایران هیچ نیازی نبوده است.
منبع: کتاب حقوق بشر دوستانه در جنگ ایران و عراق
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
