رئیس مجلس پرسش‌ها و دغدغه‌های دانشجویان پیرامون توافقنامه هسته‌ای ایران را پاسخ دهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از گیلان، دانش آموختگان خواهر طرح ولایت استانی گیلان در نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس مجلس پیرامون توافقنامه هسته‌ای ایران و برجام نوشته اند: رئیس مجلس شورای اسلامی پرسش‌ها و دغدغه‌های دانشجویان پیرامون توافقنامه هسته‌ای ایران را پاسخ دهد.
متن نامه به شرح زیر است:
آقای دکتر لاریجانی، ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و تحیت خدمت حضرتعالی و آرزوی توفیق روزافزون در خدمتگزاری به مردم فهیم و غیور ایران اسلامی با توجه به اتمام مذاکرات هسته‌ای در راستای رسیدن به متن برنامه جامع اقدام مشترک و ارائه این متن توسط وزارت خارجه به مجلس شورای اسلامی جهت بررسی و اعلام نظر، نکات و دغدغه‌هایی به ذهن می‌رسد که لازم است حضرتعالی در جایگاه ریاست مجلس شورای اسلامی مدنظر قرار داده و در زمان مقتضی پاسخگو باشید:
ابهام پیشین این است که اگر نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر اساس قانون حق نظارت، تحقیق و تفحص در راستای اجرای قانون را دارند، نظارت بر چگونگی روند مذاکرات هسته‌ای به چه نحو بوده است؟ آیا منطقی است که پیرامون مسئله‌ای حاد، به یکباره متنی چند ده صفحه‌ای پس از تفاهم‌های انجام شده، روبروی نمایندگان قرار گیرد؟ آیا این سازو کار در شأن نمایندگان مجلس است؟
فلسفه اعلام نظر مجلس شورای اسلامی در این مقطع از توافق هسته ای چیست؟ اگر برجام طبق گفته وزیر امور خارجه، هم‌اکنون به دلیل قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد، بخشی از تعهدات الزام‌آور شده است، پذیرش و عدم پذیرش آن توسط مجلس شورای اسلامی چه تاثیری بر آن خواهد نهاد؟ آیا در صورت عدم تصویب برجام، قطعنامه شورای امنیت را نیز نقض کرده‌ایم؟ آیا این دور زدن مجلس محسوب نمی‌شود؟
در مورد جایگاه مجلس در بررسی برجام ابهامات زیادی مطرح شده است؛ که به گفته سخنگوی دولت، مجلس تنها می‌تواند دغدغه‌های خود را مطرح نموده و تصویب بر عهده شورای عالی امنیت ملی کشور است.
بر این اساس تکلیف قانون صیانت از دستاوردهای هسته‌ای چه خواهد شد؟
براساس متن توافقنامه، تحریم‌های ایران در روز توافق نه تنها لغو نشده بلکه پس از اجرای تعهدات ایران و تایید آژانس، بخشی لغو و بخش‌هایی تعلیق خواهد شد که این موضوع در تضاد با قانون صیانت از دستاوردهای هسته‌ای مصوب مجلس است، چگونه به این موضوع رسیدگی خواهد شد؟
در بند 2 از قانون صیانت آمده است که: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب توافقنامه پادمان، مجاز به انجام نظارت‌های متعارف از سایت‌های هسته‌ای است و دسترسی به اماکن نظامی، امنیتی و حساس غیرهسته ای، اسناد و دانشمندان ممنوع است؛ باید مصوبات شورایعالی امنیت ملی رعایت شود و این در حالی است که طبق متن توافق ایران نه تنها پروتکل الحاقی را به صورت داوطلبانه اجرا می‌کند بلکه نظارت‌های استثنائی دیگری را نیز پذیرفته است.
بر اساس بند 3 قانون مصوب: هیچ محدودیتی برای کسب دانش و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای و تحقیق و توسعه پذیرفته نیست و باید مصوبات شورایعالی امنیت ملی رعایت شود و این در حالی است که بر اساس متن توافق، محدودیت‌های 15 ساله بر برنامه تحقیق و توسعه هسته‌ای ایران نهاده شده است این موضوع چگونه بررسی خواهد شد؟
از ریاست محترم مجلس شورای اسلامی خواهشمندیم که در راستای تنویر افکار دانشجویان و ملت ایران اسلامی به پرسش‌ها و دغدغه‌های مطرح شده پاسخ گفته و موجبات رفع ابهام شوند.
