به گزارش خبرگزاری بسیج، در روز 26 مرداد 1369 اولین گروه آزادگان ایرانی پس از سال‌ها اسارت در زندان‌های رژیم بعث عراق با ورود به کشور به جمع خانواده‌های خود بازگشتند. این رویداد دو هفته پس از اشغال نظامی کویت توسط ارتش صدام و 2 روز پس از آن صورت گرفت که صدام در نامه‌ای به هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور وقت ایران بار دیگر عهدنامه 1975 الجزیره را پذیرفت و به شرایط ایران برای پایان جنگ تسلیم شد و از جمله قول عقب‌نشینی از مرزهای ایران و آزادسازی اسیران ایرانی را داد.
ورود آزادگان رویداد مهمی در تاریخ ایران تلقی می‌شود. صدام برخلاف بند 3 قطعنامه 598 سازمان ملل و کنوانسیون سوم ژنو مصوب 12 اوت 1949 که براساس آن باید تمام اسرا را آزاد می‌کرد با دو سال تاخیر، اولین گروه از آزادگان را آزاد کرد. ورود آزادگان شور و هیجانی در میان عموم مردم ایجاد کرد. دیدن افرادی که سال‌ها از وطن دور بودند، اشک شادی بر چشمان همگان جاری ساخت. ولی برای برخی این بروز احساسات به شکل دیگری بروز پیدا کرد. احساسات در قالب فیلم، عکس، متن ادبی و از همه مهمتر شعر جلوه‌گر شد.
همگام با این رویداد مهم، رسانه ملی می‌بایست شور و شعف عمومی را در قالب برنامه‌های مختلف نمایش می‌داد. باید بزرگی این اتفاق و به نحوی این پیروزی روشن می‌شد. موسیقی مولفه مهمی برای نیل به این هدف بود. پس تلویزیون و رادیو دست به کار شده و به ساخته سروده‌هایی در باب ورود قهرمانان پرداختند. آن روزها صفحه تلویزیون عرصه سرودهای مختلف بود؛ اما نخستین سرود پخش شده از تلویزیون متعلق به چه کسی بود؟
بر اساس یک تحقیق کلی گویا ترانه زیر نخستیم سروده پخش شده از تلویزیون بوده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم الذین قالوا ربناالله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه ألا تخافوا ولاتحزنوا وأبشروا بالجنه التی کنتم توعدون»
خیل خدا
خیل خدا ای لشکر منصور رحمان آزاده ی راه خدای حق سبحان
رفته سفر بهر خدا از جان گذشته زنجیر طغیان و جفا از تن گسسته
ای دلشده در راه والای حسینی در انتظار مقدمت روح خمینی
ای اسوه ی حق و حقیقت نور دیده رنج فراوان از عدو بر تو رسیده
رنج و عذاب کافران بر جان خریدی روح خدا و رهبر خود را ندیدی
دل در هوای عشق کوی حی داور گردن نهاده بر خط فرمان رهبر
ای مظهر توحید و حق جانها فدایت مجنون شده پیر و جوان بهر لقایت
نفس و هوا را در درونت کشته ای تو سوی لقای کشورت برگشته ای تو
آموزگار مکتب سرخ شهادت کی رفته بودی تو ز دل ای با شهامت
جسمت شده رنجور و زار از بهر جانت پرورده ای جانی که باشد در امانت
ماندی تو در سجن عدو از بهر جانت گفتی تو حق را نزد او جانم فدایت
آزاده ی راه خدا آزاده ای تو در راه کسب معرفت فرزانه ای تو
خاک وطن در مقدم این پاکبازان لرزید از شادی و گفت ای سرفرازان
روحت رسیده قله اوج عدالت جانت شده سر سویدای امامت
ظاهر شدی از پشت ابر تیره شب کردی تو روز ظالمان را در عیان شب
چون مقتدای راحلت بتها شکستی بهر رضای ظالمین راهی نجستی
این متن سرودی است که برای نخستین بار هموطنان تماشا کردند و با آن احساساتشان را تقویت کردند. شاعر این اثر دکتر سید فضل‌الله میرقادری است. وی درباره نگارش این سرود گفت: «شبی که ورود اولین گروه آزادگان به وطن از تلوزیون پخش شد، در برابر تلویزیون و در حین تماشا این شعر را سرودم. «خیل خدا» اولین شعری است که به این مناسبت سروده و از تلویزیون پخش شد. سرود توسط دانش آموزان یک مدرسه راهنمایی در منطقه هفت آموزش و پرورش تهران اجرا شد و در همان سال شش بار از تلوزیون پخش شد و در سالگرد ورود آزادگان دو بار.»
این سروده توسط گروهی از دانش‌آموزان در تلویزیون اجرا شد.
دکتر میرقادری عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز و استاد ادبیات و زبان عربی است که از وی تاکنون چند مجموعه شعر اشواک علی طریق‌المجد، الغایه‌المنشوده (المکالمه‌التمهیدیه)، ومضات الحیاه و معک إلی الأبد منتشر شده است. وی این روزها بیشتر در حوزه زبان عربی مشغول سرایش است و تحقیقات مبسوطی در حوزه نقد ادبی منتشر کرده است.
