امروز چیزی با عنوان اخلاق پزشکی در جامعه پزشکی وجود ندارد
قوام‌نصیری که دوره‌های تخصصی خود را اواخر دهه 70 میلادی در دانشگاه لندن گذرانده است، درباره وضعیت اخلاق پزشکی در جامعه پزشکی کنونی، می‌گوید: پزشکان وظیفه‌ای جز خدمت به بیماران و مردم ندارند البته چیزی امروز در جامعه پزشکی به عنوان اخلاق پزشکی وجود ندارد.
این پزشک آنکولوژی امام (ره) با صراحت کلامی که دارد رُک و صریح عنوان می‌کند که پزشکی امروز بیگانه با اخلاق پزشکی است و فاصله بسیاری با اعتقادات حکما و حکیم‌های قدیم دارد.
این اعتقاد که زیرمیزی حق پزشک است کاملاً غلط است
قوام‌نصیری که پدرانش نیز در لباس استادی دانشگاه مشهد و همچنین در دوران دورتر حکیم‌باشی بودند، درباره پدیده زیرمیزی در بین برخی پزشکان که برخی مواقع نیز این زیرمیزی را حق خود می‌دانند، می‌گوید: البته شکی نیست که انجماد تعرفه‌ها در رشد این پدیده نقش بسیاری داشت ولی به هیچ عنوان اعتقاد ندارم که زیرمیزی حق پزشک است، زیرا پزشک وظیفه دارد وقتی از بیت المال برای تحصیل استفاده کرده است باید هم به مردم خود خدمت کند ولو اینکه سالها هم تحصیل کرده باشد، بنابراین این اعتقاد که زیرمیزی حق پزشکان است کاملاً غلط است.
این پزشک آنکولوژی حضرت امام (ره) در ادامه به برخی معضلات که باعث پُررنگ‌تر شدن زیرمیزی‌ها که همانا پایبند نبودن بیمه‌ها به تعهداتشان و همچنین ضعف ساختاری بیمه‌ها است اشاره می‌کند و می‌گوید: معوقات بیمه‌ها نیز دیگر چیز جدیدی نیست و به نوعی جامعه پزشکی همیشه از آن رنج می‌برد.
27 سال مطب نداشتم/پزشکی امروز یعنی کسب پول و درآمد بیشتر
این متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی از دانشگاه لندن درباره تفاوت تفکر پزشکان جوان امروزی با پیشکسوتان پزشکی دیروز از جمله خود توضیح می‌دهد: درست است، این تفاوت بسیار شده است، مثلاً بنده 40 سال است طبابت می‌کنم و در اوج دوران پزشکی‌ام، بالغ بر 27 سال مطب نداشتم، همیشه هم به نوعی تمام وقت کامل جغرافیایی بودم، هم اکنون هم بازنشسته شدم ولی نمی‌توانم بیماران را رها کنم، اصلاً به ما تیکه می‌اندازند که فلانی فکر ندارد! متاسفانه پزشکی امروز در کسب پول و درآمد خلاصه شده است.
قوام‌نصیری: دوست جراحم را خودم به جُرم زیرمیزی به دادستانی معرفی کردم
قوام‌نصیری درباره مواجه شدن خود با پدیده زیرمیزی نیز به خاطره‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید: زمانی در دهه 60 در بیمارستانی که مدیریتش را بر عهده داشتم اطلاع دادن یک جراحی بالغ بر 70 هزار تومان زیر میزی گرفته است که با احتساب آن زمان، پول بسیاری بود، از طرفی هم بیمار حاضر نبود شکایت کند، بنابراین خودم دست به‌کار شدم و آن جراح را خواستم و این درحالی بود که آن جراح، دوست صمیمی خودم و از زبده‌ترین جراحان بود، بنابراین باید یا حق بیمار را در نظر می‌گرفتم یا باید چشمم را نسبت به تخلف دوست پزشکم می‌بستم، بنده هم اولی را اجرا کردم، یعنی بیمار را خواستم و تاکید کردم که موضوع زیرمیزی آن جراح را کتباً بنویسد و بعد شکایت را نه به سازمان نظام پزشکی؛ بلکه شخصاً نزد دادستانی وقت مشهد که ساختمانش همجوار مرکز درمانی‌مان بود بُردم، بطوریکه دادستان وقت به بنده گفت: «فلانی شما تُوپ را بستی به بیماستان خودت».
هیچ پزشکی حق ندارد تحت هیچ شرایطی حتی با وجود ناعادلانه بودن تعرفه‌ها؛ دریافت زیرمیزی را حق خود بداند
این پزشک آنکولوژی حضرت امام (ره) با همان ته لهجه مشهدی‌اش عنوان می‌کند: در نهایت حتی به دوست پزشکم هم گفتم که می‌خواهم تخلف زیرمیزی ات را گزارش و پیگیری کنم ولی او معتقد بود که به دلیل دوستی نباید این کار را انجام دهم و حتی این زیرمیزی را حق خود می‌دانست ولی بنده به وی عنوان کردم که اگر تو دوست من بودی در بیمارستانی که دوستت که من باشم، زیر میزی نمی‌گرفتی و در نهایت این جراح پس از مدتی نیز از ایران رفت. بنابراین معتقدم هیچ پزشکی حق ندارد تحت هیچ شرایطی حتی با وجود ناعادلانه بودن تعرفه‌ها؛ دریافت زیرمیزی را حق خود بداند.
