تلاش حاج احمدمتوسلیان برای راه اندازی مدارس در روستاهای کردستان

به گزارش سرویس راهیان نور خبرگزاری بسیج به نقل از کوله بار ،بانوی امدادگر دوران دفاع مقدس در مراسمی که با حضور 350 نفر از دانشجویان بسیجی خواهر در دانشگاه فرهنگیان کرمان برگزار شد، گفت: یکی از نکاتی که حاج احمد متوسلیان به آن اهمیت می دادند، راه اندازی مدارس در روستاهای آزاد شده از دست کومله و دموکرات بود. او می گفت که اولین روستاهایی که آزاد شد باید فرهنگیان آموزش و پرورش به سرعت تعلیم و تربیت را آغاز کنند.

 

خانم کاتبی افزود:خدا ارحم الراحمینیش را به ما ایرانی ها نشان داد. در همه جنگها خدا با ما بود . امیدتان خدا باشد که با کاری که برای خدا می کنید آرامشان بیشتر است . با خدا معامله کنید.

 

این رزمنده دفاع مقدس خاطر نشان کرد: اسفندماه سال 1359 ما در کردستان بودیم. فکر می کردیم تا عید همان سال جنگ تمام می‌شود. رادیو و تلویزیون مرتب از جنگِ جنوب می‌گفت و ما به اتفاق دیگر خواهران امدادگر تصمیم گرفتیم به جبهه جنوب برویم. تا اینکه برادر «محمد بروجردی» خبردار شدند و ما را از رفتن به جنوب منصرف کردند.

 

وی در ادامه این خاطره اش گفت: روز 12 اسفند، ما به همراه چهار خواهر دیگر جهت تجدید قوا به سمت تهران حرکت کردیم. بعد از سه روز، ساعت 2 نیمه شب 14 اسفندماه به میدان آزادی تهران رسیدیم و در میدان انقلاب با قضیه درگیری هواردان بنی‌صدر و شلوغی‌های آن مواجه شدیم. شب چهارشنبه آخرسال، تماس گرفتند که در شهر «مریوان» عملیات شده و به امدادگر نیاز داریم. برگشتیم. مغموم و ناراحت، داخل نمازخانه نشسته بودیم که گفتند برادران برای شما کادو خریدند. در طول سخنرانی من دائم در فکر کادوهایی بودم که برای ما خریده بودند. وقتی کادوها را تحویل گرفتم، دیدیم 5 کمپوت برای 5 خواهر امدادگر خریدند.

 

گفتنی است مریم کاتبی متولد سال 1338 تهران است. در دوران انقلاب به عنوان امدادگر، در تظاهرات شرکت داشت و چون در دوره انقلاب خیلی از پرستاران و پزشکان بیمارستان‌ها به خاطر قانون لزوم رعایت حجاب اعتصاب کرده بودند و مجروحین جنگی دوران انقلاب را از بیمارستان‌ها بیرون کردند و رسیدگی نمی‌کردند به خاطر همین زیر نظر دکتر فیاض‌بخش در یکی از مساجد از این مجروحان استقبال می نمود و آنها را درمان و مداوا می کرد. تابستان سال 59 به کردستان رفت و تا آخرای سال 61  در کردستان ماندگار شد. حتی شش ماه هفت ماه بعد از ربوده شدن احمد متوسلیان هم آنجا بود. بعد از کردستان هم تقریباً هفت ماهی برای امدادگری به جنوب رفت. بعد از آن هم تا سال 67 و عملیات مرصاد فقط برای عملیات‌ها که مجروحان زیادی به بیمارستان‌ها می‌آمد به مناطق می‌رفت و زمانی هم که در تهران بود در بیمارستان امام خمینی کار می‌کرد. بعد از جنگ هم درسم را در مقطع لیسانس رشته مامایی ادامه داد. تا سال 72 فقط در بخش‌های مجروحین کار می‌کردم و از این به بعد وارد بخش مامایی بیمارستان‌ها شدم.

انتهای پیام/