بحث حمایت دولت از خودی هاست، اگر کشاورزها درصدی برای دولت مهم بودند در کلان کشوری به حال آنها فکری می شد، مگر آنها با ملت فرق دارند که اداری کار نمی کنند و شب و روزشان یکی و بیمه درمانی و بازنشستگی ندارند.
چند ماهی هست بحث فروش خودرو توسط دولت پیگیری می شه، یاتون هست زمانی که
پراید ۵ میلیونی دوبرابر و بعد ۴ برابر شد کسی از دولتی ها صداش در نیومد
که بگه چرا گرون شد، حالا که چند ماهی است خودرو توسط مردم خریداری نمیشه و مردم خودروی صفر را صرف این که بی کیفیت است و قیمت بالایی
دارد را نمی خرند، در این مدت وزرا و بسیاری از مسئولین این وسط مردم را
مقصر اعلام کردند و به آنها انگ ضد انقلاب زدند که چرا محصول ایرانی را نمی
خرید!
صحبتم سر خریدن و نخریدن خودرو نیست، اینه که چرا دولت این همه تبعیض قائل می شه و بین تولید کننده خصوصی و دولتی فرق میذاره.
منطقه ما بیش از ۹۰ درصد کشاورزند، از اول بهار تا اواسط پاییز سر زمین های کشاورزی کار می کنند تا بتونند در آسایش زندگی کنند و دغدغه مالی نداشته باشند، اما موقع برداشت که می شه سراسر وجودشون از غم و غصه و اضطراب پره که آیا میتونیم محصول رو به قیمت و اندازه زحمتی که براش کشیدیم بفروشیم یا نه؟
مشکل خودرو برای چی برای دولت مهمه و از اون حمایت می کنه، به خاطر اینکه امنیتی است!، صد هزار نفر در خودروسازی ها بیکار شوند مشکل امنیتی ایجاد خواهد شد، اما تا حالا فکر کردید اگر چند میلیون کشاورز بیکار شوند چه خواهد شد؟ این مشکل امنیتی نیست، این نگاه تبعیض آمیز نیست.
کشاورزهایی داریم که بیش از ۸۰ سال دارند و به خاطر این که بیمه نبودند هنوز کار می کنند تا بتونند زندگی بگذرونند، خیلی از جوان ها به خاطر عدم حمایت دولت از کشاورزها از کشاورزی دوری می کنند و به خاطر نداشتن آینده آنرا به عنوان شغل قبول ندارند.
وقتی حرف از اقتصاد مقاومتی به میان می آید همه به فکر کار و ایده جدیدی هستند تا به راه بیندازند، ولی تا حالا به کار کشاورزها نگاه کردید که در طول سال چقدر اشتغال زایی در بحث تولید محصولات کشاورزی ایجاد می کنند و جایی به حساب نمی آید!
کشاورزها در شهرستان خنداب ۱۲ ساعت آب و ۵ هکتار زمین را حدود ۲۰۰ الی ۲۵۰ میلیون می فروشند، آنها از این زمین ها نهایتا ۳۰ الی ۵۰ میلیون تومان در سال برداشت می کنند، به نظر شما آنها نمی توانند همین پول را بدون دردسر داخل بانک بگذارند و ماهیانه مبلغی را از بانک بگیرند!
بحث حمایت دولت از خودی هاست، اگر کشاورزها درصدی برای دولت مهم بودند در کلان کشوری به حال آنها فکری می شد، مگر آنها با ملت فرق دارند که اداری کار نمی کنند و شب و روزشان یکی و بیمه درمانی و بازنشستگی ندارند.
وقت برداشت محصول، دوستان تازه یادشون میاد باید برای خرید گندم و جو و غیره جلسه بگذاریم، تا جلسه ها تمام بشه دلالان محصول مردم را از چنگشون بیرون کشیدند، و یا وقتی محصول به تعاونی ها داده می شه تا ۱۰ درصد روش عیب می ذارن که فلان است، و یا بعد از چند ماه نسبت به پرداخت پول آن اقدام می کنند.
"این کشاورزان را کی باید حمایت کنه"، این حرف یک کشاورز ۸۰ ساله خندابی است که هنوز بازنشسته نشده.
منبع:نسیم خنداب
صحبتم سر خریدن و نخریدن خودرو نیست، اینه که چرا دولت این همه تبعیض قائل می شه و بین تولید کننده خصوصی و دولتی فرق میذاره.
منطقه ما بیش از ۹۰ درصد کشاورزند، از اول بهار تا اواسط پاییز سر زمین های کشاورزی کار می کنند تا بتونند در آسایش زندگی کنند و دغدغه مالی نداشته باشند، اما موقع برداشت که می شه سراسر وجودشون از غم و غصه و اضطراب پره که آیا میتونیم محصول رو به قیمت و اندازه زحمتی که براش کشیدیم بفروشیم یا نه؟
مشکل خودرو برای چی برای دولت مهمه و از اون حمایت می کنه، به خاطر اینکه امنیتی است!، صد هزار نفر در خودروسازی ها بیکار شوند مشکل امنیتی ایجاد خواهد شد، اما تا حالا فکر کردید اگر چند میلیون کشاورز بیکار شوند چه خواهد شد؟ این مشکل امنیتی نیست، این نگاه تبعیض آمیز نیست.
کشاورزهایی داریم که بیش از ۸۰ سال دارند و به خاطر این که بیمه نبودند هنوز کار می کنند تا بتونند زندگی بگذرونند، خیلی از جوان ها به خاطر عدم حمایت دولت از کشاورزها از کشاورزی دوری می کنند و به خاطر نداشتن آینده آنرا به عنوان شغل قبول ندارند.
وقتی حرف از اقتصاد مقاومتی به میان می آید همه به فکر کار و ایده جدیدی هستند تا به راه بیندازند، ولی تا حالا به کار کشاورزها نگاه کردید که در طول سال چقدر اشتغال زایی در بحث تولید محصولات کشاورزی ایجاد می کنند و جایی به حساب نمی آید!
کشاورزها در شهرستان خنداب ۱۲ ساعت آب و ۵ هکتار زمین را حدود ۲۰۰ الی ۲۵۰ میلیون می فروشند، آنها از این زمین ها نهایتا ۳۰ الی ۵۰ میلیون تومان در سال برداشت می کنند، به نظر شما آنها نمی توانند همین پول را بدون دردسر داخل بانک بگذارند و ماهیانه مبلغی را از بانک بگیرند!
بحث حمایت دولت از خودی هاست، اگر کشاورزها درصدی برای دولت مهم بودند در کلان کشوری به حال آنها فکری می شد، مگر آنها با ملت فرق دارند که اداری کار نمی کنند و شب و روزشان یکی و بیمه درمانی و بازنشستگی ندارند.
وقت برداشت محصول، دوستان تازه یادشون میاد باید برای خرید گندم و جو و غیره جلسه بگذاریم، تا جلسه ها تمام بشه دلالان محصول مردم را از چنگشون بیرون کشیدند، و یا وقتی محصول به تعاونی ها داده می شه تا ۱۰ درصد روش عیب می ذارن که فلان است، و یا بعد از چند ماه نسبت به پرداخت پول آن اقدام می کنند.
"این کشاورزان را کی باید حمایت کنه"، این حرف یک کشاورز ۸۰ ساله خندابی است که هنوز بازنشسته نشده.
منبع:نسیم خنداب
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
