به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، حالا که عزم خود را جزم کرده و اراده کرده اید تا در بزرگترین همایش پیاده‌روی جهان خود را به حرم اباعبدالله الحسین (ع) برسانید نیاز به اطلاعاتی دارید که در این متن سعی کرده‌ایم به مهمترین آنها پاسخ دهیم. ما را از دعای خیر خود محروم نکنید.
*مسیر پیاده‌روی از کجا تا کجاست؟
زائرین ایرانی معمولاً از نجف تا کربلا را پیاده طی می کنند اما برخی از هیئات مسیر بغداد تا کربلا را طی می کنند. این درحالی است که تمامی ورودی های شهر کربلا میزبان زائرین اربعین حسینی است.
*پس از خروج از مرز چگونه ماشین تهیه کنیم؟
زمانی که شما از مرز عبور کرده و پا در خاک عراق می‌گذارید ماشین هایی هستند که با دریافت مبلغی شما را به مقاصد مختلف از جمله کربلا و نجف و بغداد و سامرا و کاظمین می‌رسانند اما چون مسیر پیاده‌روی زائرین ایرانی از نجف به کربلا است سوار ماشین‌های نجف شوید و مواظب باشید اشتباه سوار ماشین‌های دیگر نشوید.
*فاصله نجف تا کربلا چقدر است؟
فاصله شهر نجف تا ابتدای شهر کربلا حدوداً 80 کیلومتر است.
*چه مدت پیاده‌روی خواهیم کرد؟
معمولاً این مسافت را در 3 روز و 2 شب طی میکنند. یعنی از صبح زود سه روز مانده به اربعین حرکت کرده و شب اربعین به کربلا می‌رسند.
اما اگر می‌خواهید بیشتر در راه باشید و احتمال می‌دهید که پیاده‌رویتان بیشتر از این مدت طول می‌کشد میتوانید یکی دوز روز زودتر حرکت کنید.
*آیا کل مسیر را حتماً باید پیاده برویم؟
خیر؛ هر چند که لحظه رسیدن به کربلا به صورت پیاده لحظه فوق العاده‌ای است و تجربه طول مسیر باعث می‌شود خستگی از یاد انسان برود اما اگر زائری به هر دلیل قادر به طی کردن راه به صورت پیاده نباشد می‌تواند به وسیله خودروهایی که بین راه توسط ارتش و همچنین ماشین‌های اهالی کربلا که به صورت صلواتی مردم را به صورت گروهی به کربلا می‌رسانند استفاده کند.
*چه کنیم که در حرکت‌های گروهی و دسته‌ای گم نشویم؟
استفاده از پرچمی که به نوعی نشان دسته شما خواهد بود مطمئناً خوب است اما با توجه به اینکه این پرچم باید نسبتاً بلند باشد تا دیده شود دو تا مشکل اساسی دارد: اولاً اینکه کسی که این پرچم را حمل می کند مطمئناً انرژی زیادی از دست خواهد داد و باید این پرچم دست به دست شود. ثانیاً در طول مسیر تعداد پرچم ها خیلی زیاد است و تقریباً پیدا کردن پرچم کار ساده ای نیست مگر آنکه رنگ و نوع پرچم خیلی متمایز باشد و یا اینکه می توانید از کلاه یا کاور و یا روبندی خاص استفاده کنید که رنگ های متمایزی داشته باشد.
*اگر در طول مسیر همراهان خود را گم کنیم چه طوری در آن شلوغی قرار بگذاریم؟
تمام طول مسیر پیاده‌روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیر های چراغ برقی وجود که شماره گذاری شده اند. از یک تا 1460 هر کدام از این تیرها با هم دقیقاً 50 متر فاصله دارند. به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است. معمولاً برای اینکه هم کاروانی ها با هم قرار بگذارند از شماره های این تیرها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده روی قرار دارد استفاده می کنند.
سعی کنید برای قرار گذاشتن با هم کاروانی‌ها از تیرهای با شماره رند استفاده نکنید زیرا در جوار شماره های رند تعداد افراد بسیاری قرار ملاقات می‌گذارند و آنجا نیز بسیار شلوغ است و بعید است هم کاروانی خود را بیابید.
*آیا خانم ها یا افرادی با سن و سال بالا می توانند این مسیر را طی کنند؟
با نگاهی به اطراف خود خواهید دید که جمعیت خانم ها و همچنین افراد مسن کم نیستند بلکه بعضی از خانم ها با بچه ای در آغوش یا افرادی با معلولیت جسمی این مسافت بلکه بیشتر از آن (از شهرهایی مثل بصره 14 روز پیاده روی تا کربلا) را طی میکنند. در کل حضور در بین جمعیتی که همگی باهم به سمت هدفی خاص در حال حرکت هستند معمولاً طی مسیر را برای انسان راحت می کند.
*امنیت در طول مسیر چگونه است؟ آیا اینکه ما دو شب در طول مسیر هستیم امن هست؟
امنیت بین نجف تا کربلا بسیار بالاست و در سال‌های گذشته در این مسیر انفجار یا خرابکاری اتفاق نیافتاده است و از لحاظ امنیت مسیر خیالتان راحت باشد.
*چه کفشی باید بپوشیم؟
حتماً سعی کنید از کفش راحت استفاده کنید اگر کفشتان ذره‌ای پای شما را اذیت می کند این اذیت در آن حجم پیاده روی خیلی نمود خواهد داشت و مطمئناً در روز آخر که معمولاً پای انسان در اثر یک عکس العمل طبیعی تاول های کوچکی خواهد زد بیشتر اذیت خواهید شد. معمولاً چند ساعت آخر پیاده روی که نزدیک شهر کربلا خواهید شد به خاطر فشاری که کفش به پا خواهد آورد اکثر مردم پابرهنه راه خواهند رفت زیرا پابرهنه راه رفتن راحتر از حرکت با کفش نا مناسب است. سعی کنید همراه خود دمپایی داشته باید زیرا گاها پیاده روی با دمپایی راحت تر خواهد بود.
*ساک‌هایمان را چه کنیم؟
سعی کنید از کوله پشتی استفاده کنید. راحتترین نوع بار جهت حمل در این مسافت کوله هایی است که کامل روی دوش قرار می گیرد. در غیر اینصورت از ساک های چرخ‌دار که تحمل این مسافت را داشته باشند استفاده کنید زیرا اگر چرخ این ساک ها روی آسفالت مسیر حرکت دچار مشکل شود مطمئناً مجبور به حمل این ساک ها به روش های دیگر خواهید بود که کار را برای پیاده روی دشوار می کند. ممکن است با هماهنگی با دوستانتان کسی راضی شود که ساک ها را با ماشین های عبوری به کربلا ببرد و آنجا منتظر شما باشد! اما سعی کنید تجربه پیاده‌روی را ولو با حمل ساک دستی از دست ندهید.
*آیا نیاز به حمل مواد خوراکی داریم؟
خیر! می توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار شما قرار میگیرد. در خیلی از موارد صاحبان موکب‌ها (هیئت هایی که بین راه چادر زده‌اند) به اصرار شما را مجبور می کنند از خوراکی های آنها بردارید.
*این موکب ها چیست و چه تعداد در مسیر موکب هست؟
از ابتدای مسیر تا انتهای مسیر تقریباً تمامی طول مسیر به وسیله ی چادر ها یا سازه هایی تقسیم بندی شده است که هیئات هایی از سراسر عالم مسئولیت این چادر ها را بر عهده دارند! البته قریب به اتفاق این هیئت ها قبیله های عراقی هستند. عراقی ها به هیئت، موکب می‌گویند.
*در این موکب ها چه خدماتی به زائرین می دهند؟
انواع پذیرایی صبحانه، ناهار و شام. طبیعتاً در این حالت حق انتخاب با شماست که از کدام چادر چه چیزی را برای ناهار یا شام انتخاب می کنید! مثلاً ممکن است جایی به اصرار شما را دعوت به قیمه نجفی کند و چادری دیگر آب گوشت پخته باشد یا حتی در ایستگاهی برای صرف ساندویچ فلافل توقف کنید! حتی تنور هم در کنار راه یافت می شود و همانجا مشغول پخت نان هستند! انواع طعام از ماهی تا انواع ساندویچ و خورشت را می توانید در طول مسیر میل بفرمایید! فرقش با جاهای دیگر دنیا در این نیست که رایگان است بلکه علاوه بر رایگان بودن اصرار صاحب طعام و التماس او برای خوردن حتی یک لقمه از طعامش هر انسانی را منقلب می کند!
انواع میوه؛ معمولاً میوه ها را در وسط راه پیاده روی به زور به دستتان می دهند!
انواع شیرینی جات؛ خرما و شیرینی های محلی عراق به وفور در طول مسیر دیده می شود.
انواع نوشیدنی؛ چیزی که در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی هاست! که در استکان های کمر باریک زائران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می خواند! علاوه بر چایی قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می گردد.
موکب هایی که برای صرف چایی تشریف میبرید از شما سوال میکنند چایی عراقی میل دارید یا چایی ایرانی که تفاوت این دو چایی در این است که ایرانی ها چایی را کم رنگ و عراقی ها چایی را غلیظ میخورند.
محل خواب و استراحت؛ بعضی از موکب ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده اند که محل استراحت زائرین باشد. در این موکب ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می شود و معمولاً در هر ساعتی عده ای در این موکب ها مشغول استراحت هستند.
درست است که در طول مسیر نیاز به چیزی پیدا نمی‌کنید اما بد نیست همراه با خود پتوی مسافرتی یا کیسه خواب همراه داشته باشید.
مشت و مال زائرین؛ در طول مسیر موکب هایی را خواهید دید که زائرین را مشت و مال می دهند! بعضی توسط دستگاه و بعضی به صورت سنتی! حتی در مواردی پاهای خسته و خاکی زائرین را به زور می شویند! حتی ناراحت می شوند اگر شما اجازه ندهید که پاهایتان را بشویند!
در طول مسیر ایستگاههای امدادی تعبیه شده است که اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه ها از خدمات پزشکی بهره مند شود. در طول مسیر هلال احمر ایران نیز ایستگاههایی دارد که به زائرین خدمات می دهد.
ایستگاه های فرهنگی؛ در این ایستگاه ها بسته های فرهنگی از مداحی تا پوستر و مطالب و بروشور های فرهنگی توزیع می شود.
خدمات متفرقه؛ برخی از موکب ها دست به نوع آوری زدند و خدماتی به مردم ارائه می کنند که ممکن است مورد نیازشان باشد مثلاً موکب هایی هستند که خیاط در آنها نشسته و با نخ و سوزن و چرخ خیاطی آماده است تا مشکل لباس یا کیف دستی شما را برطرف کند! در موکب هایی کفاش نشسته! در موکب هایی برخی با تلفنی در دست التماس می کنند که از تلفن آنها استفاده کنی و با هرجای دنیا که میخواهی تماس بگیری!
*در طول مسیر چه نوع لباسی مناسب است؟
با توجه به اینکه هم اکنون اربعین در پاییز قرار دارد گرمای هوا به هیچ وجه اذیت کننده نیست اما در ساعات شب و همچنین صبح هوا خیلی سرد هم خواهد شد و بهتر آن است که لباس گرم به اندازه کافی بردارید.
*آیا برای پیاده روی پول همراهمان باشد؟
معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه ای نخواهید داشت اما مقدار کمی پول هم ضرر نخواهد داشت استفاده از پول رایج ایران یا دینار عراق یا دلار فرقی نمیکند و هرسه، مورد قبول مردم عراق است.
*اگر شارژ موبایلم تمام شد چه کنم؟
در طول مسیر موکب هایی هستند (تقریباً هر یک کیلومتر) که در کنار جاده پنل های 15تایی یا 20تایی برق گذاشته‌اند و زائرین دستگاه‌های برقی خود را در این پنل برای شارژ و استفاده زده اند.
*آنتن دهی موبایل در طول مسیر چگونه است؟
با توجه به حضور میلیونی شیعیان از سراسر جهان و تراکم خطوط تلفن همراه غالبا تماس توسط سیم کارت های ایرانی به سختی و گاها غیرممکن است اما میتوانید از سیم کارت های عراقی از قبیل آسیاسل استفاده کنید و گاها این سیم کارت ها بدلیل شلوغی خطوط نیز قابل استفاده نیست.
*محل خواب چگونه است؟ و چه نکاتی را باید برای محل خواب در نظر گرفت؟
برای محل خواب طول روز با توجه به وجود خورشید و گرمای نسبی هوا خیلی نکته خاصی وجود ندارد. اما برای خواب پیشنهاد می شود که اولاً قبل از تاریکی هوا محلی را برای خواب از بین موکب های طول مسیر انتخاب کنید ثانیاً با توجه به سرمای شب سعی کنید به جای چادر در موکب هایی که ساختمان دارند و گرمتر هستند اطراق کنید. احتمال اینکه بعد از تاریکی هوا جای گرم و مناسب گیر بیاورید کمی سخت خواهد شد. ذکر چند نکته در اینجا اهمیت دارد اولاً جای خواب مناسب برای خواهران و برادران در طول مسیر وجود دارد ثانیاً کسی بدون جای خواب نخواهد ماند! چون جا و ملزومات خواب مثل پتو و بالش به اندازه کافی هست فقط باید بتوانید موکبی که هنوز کامل پر نشده را پیدا کنید.
*در طول شب شرایط پیاده‌روی چگونه است؟
معمولاً بعد از ساعت 9 شب مسیر پیاده روی خلوت تر می شود و اکثر موکب داران تا اذان صبح استراحت می کنند اما در این میان کم نیستند موکب دارانی که شب را هم متناسب با سرمای شب خدماتی ارائه می کنند که زائرین را کمک کنند. به عنوان مثال چایی و شیر داغ و حتی هدبند برای جلوگیری از سرمای شب در طول شب توزیع می شود و عده ای هستند که ترجیح می دهند تا اذان صبح پیاده روی کرده و بعد از طلوع آفتاب بخوابند.
*سرویس بهداشتی و وضعیت بهداشت مسیر چگونه است؟
هرچند که جمعیت زیادی در مدت زمان کوتاهی در این مسیر تردد می کنند اما به لطف اهل بیت(ع) و عشق خدام الحسین(ع) مسیر از لحاظ بهداشتی وضعیت مناسبی دارد و همچنین سرویس های بهداشتی (حمام و توالت) به صورت مرتب توسط خادمین تمیز می شود و اغلب سطح بهداشت در وضعیت نسبتاً خوبی قرار دارد. هرچند پیشنهاد می شود در کوله همراهتان یک صابون داشته باشید.
منبع: پایگاه خبری فرهنگ انقلاب اسلامی
انتهای پیام/
