البته سناریو می‌تواند تا این حد بدبینانه نباشد، پسر کوچکی که رو به آسمان کرد و در حالی که تماشای تلویزیون در ایالتش، در روستایش حرام است، آرزو کرد یک روز پیراهن لیونل مسی را بر تن کند، آن وقت چشمانش را بست و این طور تصور کرد که نایلون بر تن کرده، همان پیراهن آلبی سلسته است و این هم همان پیراهن لیونل مسی است که بر تن دارد.
روی پیراهن مرتضی احمدی نام دو سازمان و حامی مالی بزرگ و تاثیرگذار حک شده، یونیسف و پرواز قطری که البته چند صباحی است جای «بنیاد قطر» را بگیرد. همان بنیادی که به صورت رسمی حمایت مالی از القاعده را بر عهده داشت و در مورد اتهام وارد شده از سوی باشگاه بارسلونا توان دفاع از خود را نداشت و کنار کشید تا جای خالیش را همکار و شریک و همراه دیگری به نام پرواز قطری پر کند.
یونیسف دیگر حامی بارسلونا که البته این بارسلونا است که از آن حمایت معنوی می‌کند، سازمانی که باید قبل از آن دوستان افغانستانی که با حاتلی عاشقانه نایلون معروف را دوباره بر تن مرتضی می‌کنند، پیش قدم شود، سازمانی که قرار است اجازه ندهد تعداد مرتضی احمدی‌ها در افغانستان افزایش پیدا کند و البته تعداد آنها روز به روز در حال افزایش است و بودجه‌های نجومی یونیسف که یکی از ده ها منبعش ۱۵ درصد از فروش کارخانجات تولید اسلحه است، معمولا هرگز به مرتضی احمدی ها نمی‌رسد.
حالا البته مرتضی احمدی خوشبخت شده، او یک پیراهن بارسلونا دارد، یک پیراهن اصل از آنها که تولید چین است اما از نوع درجه یک سفارش آمریکا نه درجه سه سفارش نمایندگی‌های رسمی دبی و درجه چهارم نمایندگی‌های غیر رسمی تهران و کابل.
ماری – آن بالدوین نویسنده گزارش معروف دلتا و پرواز قطری حامیان تروریسم، به تاریخ ۲۳ فوریه ۲۰۱۵ هنوز هم از سوی کمپانی برندینگ و تولید محتوای MRO تحت لیسانس اداره رسانه‌های تل آویو، تحت فشار است. در آن گزارش با سند و مدرک مشخص شد که پرواز قطری بیهوده از سوی مدیران شرکت هوایی دلتا به حمایت از تروریسم بین الملل متهم نشده و صدها بسته و مخزن پلمپ شده اسلحه تنها راه رسیدن به طالبان و القاعده را در شکم هواپیماهای قطری می‌دیدند.
و اکنون همین کمپانی آرزوی دست پخت خود، مرتضی احمدی را برآورده می‌کند تا به عنوان حاملی مالی شماره یک حقوق بشر روی پیراهن باشگاه پر هوادار دنیا، بارسلونا رویت شود، مشهورتر شود، بلیت بیشتری بفروشد و همچنان سهم بیشتری در مدیریت جهانی در کنار اربابان اصلی خود ایفا کند. در این میان رقبایی چون پرواز الاتحاد و امارات نیز در خوش رقصی و خوش خدمتی چیزی کم نمی‌گذارند و آنها نیز به اندازه بضاعت خود در خدمت شیوخ و تصمیم گیرندگان اصلی این بازی هستند.
وقتی یونیسف وام ۴۰ میلیون یورویی به بنیاد به ظاهر خیریه طیر نظر آل سعود پرداخت می‌کرد، وقتی International Islamic Relief Organization (IIRO) با بیش از ۲۰ شعبه رسمی در سراسر جهان و بیش از ۱۰۰ دفتر اداری تحت کنترل سفارتخانه‌های عربستان با وام یونیسف چرخ شوم خود می‌چرخاند، باید هم با مرتضی احمدی‌ها برایشان تبلیغ شود و سرپوشی کاملا انسانی و بشردوستانه روی کثیفی‌های اناری رنگ قطر و آبی رنگ یونیسف و آبی و اناری رنگ مدیران بارسلونا کشید.
