به گزارش خبرگزاری بسیج، «می‌گویند با برجام دولت برای ملت رفاه بیاوَرد، مگر ما برجام را آورده‌ایم؟! برجام را خدا آورد!» تازه‌ترین ستایش روحانی از دستاورد مذاکرات هسته ای، بیشتر از همیشه انتخاباتی به نظر می‌رسید. لحن سخنان دیروز آقای رییس جمهور آنقدر اغراق آمیز بود، که کمترین تردیدی را درباره‌ی تبلیغاتی بودن نمایشی که دیروز به نام «تقدیر از افتخارآفرینان برجام» برگزار شد، از بین بُرد. دیروز روحانی در حالی در دومین همایش پُر سر و صدا تنها به فاصله‌ی کمتر از بیست و چهار ساعت شرکت می‌کرد، که بر اساس قانون دست‌کم تا روز ۲۲ بهمن به عنوان یک کاندیدای انتخابات مجلس خبرگان، حق تبلیغات نداشت. رنگ و بوی انتخاباتیِ تقریباً تمام سخنرانی‌های او در روزهای اخیر باعث شد تا حتی رسانه ملی بر اساس قانون از پوشش و پخش اخبار مرتبط با آن خودداری کند. ماجرا چیست؟ پشت پرده‌ی تعریف و تمجیدهای آنچنانی وی از برجام چه بود؟ روحانی از انتخابات چه می‌خواهد؟
سکه‌پراکنی برای دوستان!
تقدیر و نشان گزاری روز گذشته‌ی آقای رییس جمهور، دست‌کم ۷۵۰ میلیون تومان خرج روی دست مردم گذاشت، منهای هزینه‌های برگزاری مراسم، و دیگر خرج‌های جانبی البته! سینه‌ی محمد جواد ظریف، به نشان درجه یک لیاقت و مدیریت مزین شد و به موجب قانون و مصوبه هیأت دولت از مزایای مادی و غیرمادی مشخصی برخوردار گردید. به این ترتیب او به عنوان دارنده‌ی یک مدال دولتی، ۱۰۰ سکه بهار آزادی دریافت خواهد کرد!
صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی و دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح نیز در این مراسم نشان درجه یک شجاعت دریافت کردند، نشانی که برای آنان مجوز دریافت ۱۰۰ سکه بهار آزادی را ارمغان می آورد. عراقچی و تخت روانچی هم با دریافت یک نشان درجه دو دولتی هر کدام ۷۵ سکه و بعیدی نژاد، پژمان رحیمیان، غلامحسین محمدنیا، بهروز کمالوندی، مشکان مشکور و رسول دری اصفهانی نیز با دریافت نشان درجه سه خدمت، ۵۰ سکه بهار آزادی به عنوان مزایای مادی این نشان دریافت خواهند کرد. روی هم 750 سکه‌ی ناقابل! گذشته از تمام هزینه‌های ریز و درشت برگزاری چنین همایشی در این سطح آن هم در سالن سران.
روحانی از انتخابات چه می‌خواهد؟
دولت این روزها در حالی بیشترین توان و بودجه‌ی خود را صرف برگزاری برنامه‌های نمایشی آن هم پشت سر هم کرده، که حجم پرشماری از توقعات و انتظارات معیشتی و اقتصادی پسابرجامی مردم روی زمین مانده است. با این همه روحانی روز گذشته ادعا کرد که تا کنون به تمام وعده‌هایش عمل کرده و یا خواهد کرد. وی هم‌چنین در سخنان دیروز، با احاله‌ی مطالبات رفاهی و معیشتی مردم به قضا و قدر الهی، عملاً از زیر بار مسؤلیت اقتصادی شانه خالی کرد. روحانی حتی توپ برجام را هم به زمین خدا انداخت تا نشان دهد می‌تواند افکار عمومی را از مسایل عمده و اساسی مملکت منحرف سازد. رییس جمهور با ذکر این جمله گویی از تازه ترین راهکار دولت رونمایی کرد!
همایش دیروز اگرچه به نام تقدیر از افتخارآفرنیان برجام و چه‌ها برگزار شد، اما عملاً به کام انتخابات بود. سخنرانی غلوآمیز روحانی و توصیفات آنچنانی در ستایش اعضای کابینه، بیشتر از یک نطق منطقی، شبیه شعارهای نامزدهای انتخابات بود.
نشان‌گزاری دوستان به افتخار سیمان!
روحانی روز گذشته در حالی مذاکرات هسته ای و برجام را با دفاع مقدس و عملیات کربلای 4 و 5 مقایسه کرد، که تاکنون کمترین اعتنایی برای نشان‌گزاری و یا دست‌کم تقدیر و تشکر از مجاهدینی که بی ادعا برای پاسداری از جغرافیای ملی و اعتقادی ایران کارزار می‌کنند، نداشته است. کسانی که امنیت و آرامش این روزهای مردم در آشوبستان غرب آسیا مدیون مجاهدت‌های خاموش آنها است. با این همه روحانی ترجیح داد به جای تقدیر از این افراد، به نشان‌گزاری دوستانش پرداخته و آنچنان اغراق آمیز از کسانی ستایش کند که قلب تأسیسات هسته ای مملکت را سیمان‌کاری کردند.
ناظرین سیاسی معتقدند با نزدیک شدن به انتخابات اسفند ماه، تحرکات انتخاباتی روحانی هرچه بیشتر افزایش خواهد یافت. او که همزمان کاندیدای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری نیز هست، چند هفته پیش به روشنی از آرزوهایش برای راهیابی افرادی که آنها را «معتدل» می‌نامید، به مجلس آینده سخن گفته بود. حجم مداخلات و یا نطق‌های انتخاباتی آقای رییس جمهور و دیگر دولتی‌ها در فاصله‌ی کمتر از یک ماه مانده به انتخابات، به نحو نه چندان معقولی افزایش یافته است؛ تحرکاتی که بیشتر از همیشه می‌تواند تداعی‌گر یک تلاش سازمان یافته برای تشکیل مجلسی دولت‌ساز باشد. سخنرانی در همایش زنان و اعتدال و نیز همایش دیروز، نخستین نمایش تبلیغاتی ایشان نبود؛ آخرین آنها هم نیست. نطق تبلیغاتی روحانی برای انتخابات تازه شروع شده است!
فرجام برجام هنوز روشن نیست، هزینه‌های سنگینی را که روحانی تاکنون برای نیل به توافق پرداخته، تاکنون به آب و نان برای مردم تبدیل نشده است. با این همه روحانی در تلاش است تا با فرافکنی و راه انداختن همایش‌های نمایشی، با یک تیر دو نشان بزند: هم افکار عمومی را از مطالبات به حق پسابرجامی منحرف کند، هم از ظرفیت این مراسمات و تریبون‌های مفتی که به عنوان رییس جمهوری اسلامی ایران در اختیار دارد، حداکثر استفاده‌های تبلیغاتی برای انتخابات را انجام دهد.
