اشتباهات پرشمارِ طیب‌نیا در انتصاب مدیران بیمه ایران/ روزهای ناخوش بزرگترین بیمه دولتی کشور

به گزارش خبرگزاری بسیج،"علی طیب‌نیا"وزیر امور اقتصادی و دارایی یکبار دیگر و با انتصابی اشتباه از طبقه فرودست خویش، رو دست خورد، رو دستی که  وزیر امور اقتصادی و دارایی را مجبور ساخت تا به فاصله کمتر از یکسال منصوب خویش در شرکت بیمه ایران را با سرافکندگی هر چه تمامتر از سمت ریاست عزل سازد.

گفته می‌شود که گرانیگاه این عزل ناگهانی، برخاسته از دریافت وام ۶۰۰ میلیون تومانی با نرخ بهره بسیار نازل بوده که تاب "علی طیب نیا" برای تحمل "سید عباس حسینی" در شرکت بیمه ایران را به انتها برده است.

چنانچه این امر، دلیل نهایی عزل "سید عباس حسینی" باشد، می‌توان بر صلابت نظر علی طیب‌نیا در مدیریت بدون اشتباه مدیران فرودست، غبطه خورد اما واقعیت این است که این همه خطاهای مدیر عامل سابق در سکانداری شرکت بیمه ایران نبوده است؛ افت  ۱۳ درصدی سهم بیمه ایران از کیک صنعت بیمه و رسیدن سهم بیمه ایران به عدد ۳۰ درصدی، نارضایتی شدید بدنه این شرکت از رفتار مدیر عامل، عزل و نصب‌های حاشیه ساز، بی‌توجهی در پیگیری مصرانه مطالبات معوق ۲ هزار میلیارد تومانی و خو گرفتن به زیان ۱۵۰۰ میلیارد تومانی، تنها برش کوچکی از رفتار های سید عباس حسینی در مدت مدیریت کوتاه او در شرکت بیمه دولتی بوده است.

عزل مدیر عامل سابق بیمه ایران در این برهه زمانی، یکبار دیگر نشان داد که علی  طیب‌نیا با گذشت ۳ سال  از حضور خود در ساختمان خیابان صور اسرافیل، همچنان بافتار سازمان‌های تحت امر خود را نشاخته  که اینچنین در دایره  آزمون و خطا هم گرفتار آمده است. تا اینجای کار، این دومین انتخاب علی طیب نیا در انتصاب  مدیران شرکت بیمه ایران  بوده که با حاشیه های  جدی گره می‌خورد. گزینه پیشین یعنی "محمود امراللهی" هم در مدت زمان حضور خویش نتوانست دستاورد مهمی را برای بیمه ایران به ارمغان آورد. هم او که عدم رقابت  بیمه ایران با سایرین صنعت را سرلوحه کارخویش قرار داده و مبدع راهبرد "اقیانوس آبی" بود.

همان نظریه ای که بر پایه آن، قرار بود تا بیمه ایران اقداماتی را انجام دهد که دیگران را یارای انجام آن نیست، اما با رو شدن فیش دریافتی ۲۶ میلیون تومانی حقوق ماهانه "امراللهی"، اقیانوس مذکور، به یکباره سکاندار اسبق شرکت بیمه ایران را درخود فرو خورد. حال به فاصله  کمتر از یکسال از خداحافظی امراللهی، دریافت وام ۶۰۰ میلیون تومانی جانشین او در بیمه ایران ، یکبار دیگر صنعت بیمه را  به کانون توجهات مبدل کرد. همان صنعتی که ناظر آن، یعنی محمد ابراهیم امین، منصوب با واسطه علی طیب نیا هم در بیمه مرکزی، یکماه قبل چه تلخکامانه از صنعت بیمه کشور جدا شد. در ظاهر، صنعت بیمه، کشیدن  نفس راحت را  برای  وزیر گران می داند. اما واقعیت این است که  عزل دوباره مدیر عامل بیمه ایران ، همه نداشته های علی طیب نیا در انتصاب مدیران کاربلد و فن سالار را به نمایش گذاشته است.

نمی توان انکار کرد که  با انتصاب  سید عباس حسینی ،مردی از تبار تعاون، از همان ابتدا هم تجربه ای محکوم به شکست بود  چرا که بدنه  هوشیار بیمه ایران  به انتخابی  ازجنس  صنعت بیمه به شدت حساس بوده ، موضوعی که  چندان هم در انتخاب مدیر عامل سابق مورد توجه قرار نگرفت. هر چند که  تکرار اشتباهات از پیش گفته نیز بر رفتن زود هنگام سید عباس حسینی از بیمه ایران هم بی تاثیر نبود. برکنار از پرداختن بیش از پیش به اشتباهات سید عباس حسینی در صدارت در بیمه ایران اما گمان می رود که  در یکسال پایانی دولت یازدهم، وزارتخانه امور اقتصادی ودارایی به یکی از  حاشیه ساز ترین وزارتخانه های دولت یازدهم مبدل شده است.

از انتصاب یک دیپلمات کهنه کار بر مسند ریاست سازمان سرمایه گذاری های خارجی گرفته تا نصب سید عباس حسینی ، معاون سابق وزیر تعاون برمدیریت بیمه یران، حضور یک پزشک عمومی در صدر شرکت سرمایه گذاری های  خارجی "ایفیک" و جابجایی همتی  کارکشته از بانک ملی به بیمه مرکزی ، یک ذهنیت مهم را به اذهان متبادر می سازد و آن اینکه  علی طیب نیا  در داشتن نیروی  انسانی قوی  تا چه حد تهیدست بوده است.

نداشتن تیم همراه قوی، به واقع  یکی از بزرگترین معایب  سکاندار وزارتخانه امور اقتصادی و دارایی بوده که او را  به وزیری فقط چهارساله تبدیل خواهد کرد و تا اینجای کار می توان جمع بندی کرد که اگر کار دولت یازدهم به ایستگاه دوازدهم هم برسد،علی  طیب نیا جایگاهی در سپهر سیاسی دولت و کابینه جدید روحانی نخواهد داشت.

چرا که اشتباهات پرشمار علی طیب نیا در عزل و نصب های مدیران صنعت بیمه، بانکهای دولتی  و سازمان های دیگر، روزهای سختی را برای حسن روحانی و کابینه همراه خلق کرد.

حال باید دید که "محسن پورکیانی"، آخرین تیر ترکشدان طیب نیا در بیمه ایران، اجازه خواهد تا واپسین ماههای دولت یازدهم برای رئیس وزارتخانه اقتصاد، روزهای آرامی باشد یا اینکه دوباره ذهن طیب نیا در این مدت محدود باقیمانده متلاطم خواهد شد؟