مادر جان اگر چنانچه سعادت شهادت نصیب بنده شد خوشحال باش

به گزارش سرویس راهیان نور خبرگزاری بسیج، جهادگر شهید یحیی احمدی در آغازین روزهای بهاری سال 1337 در بخش بام از توابع شهرستان اسفراین پا به هستی نهاد.

یحی با آغاز جنگ تحمیلی، تاب تحمل هجوم دشمن را به آب و خاک وطن نداشت و به عنوان رزمنده‌ی جهادگر، برای گذراندن آموزش جنگ‌های نامنظم، به تهران اعزام شد و از آنجا به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت.

او با آنکه مدت کوتاهی از ازدواجش می‌گذشت اما به تمام متعلقات و مادیات دنیا پشت پا زد و جهاد در راه خدا را برگزید تا شجاعانه در مقابل دشمنان وطنش بایستد.

در جریان جنگ تحمیلی، یحیی از اولین نیروهایی بود که از جهاد سازندگی خراسان به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد و در سپیده دم هفدهمین روز از دی ماه سال 1359، همزمان با سالروز شهادت امام رضا (ع)، زمانی که مشغول دیده‌بانی از تپه‌های چغالوند ایلام بود، بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن بر گلواژه‌ی شهادت لبخند زد و آزاد و رها از حصار دنیا به آسمان پرگشود.

«حضور پدر بزرگوارم آقای محمد تقی احمدی سلام و امیدوارم که حال شما خوب باشد و اگر چنانچه از راه دور جویای احوالات اینجانب یحیی باشید سلامتی که یکی از نعمتهای الهی است حاصل و ملالی در بین نیست جز دوری شماها، امیدوارم که دیدارها به زودی تازه گردد.

خدمت مادر عزیزم سلام دارم مادر جان از طرف من خیالت راحت باشد و همیشه دعا کن که خداوند سعادتی نصیب ما گرداند تا پیروز شویم و به سلامت به خانه برگردیم. مادر جان اگر چنانچه کوچکترین ناراحتی از طرف من داشته باشی من راضی نیستم و تو باید خوشحال باشی که یکی از فرزندانت را برای جهاد و علیه کفر روانه جنگ نمودی. مادر جان اگر شما ناراحت باشید ما نمی‌توانیم خوب بجنگیم شما هم مثل مادرانی که فرزندشان را در راه خدا از دست داده‌اند و هنوز هم خوشحال هستند که فرزند دیگری به جبهه بفرستند و در راه خدا شهید شوند باشید.

مادر جان اگر چنانچه سعادت شهادت نصیب بنده شد خوشحال باش و هیچ ناراحت نباش و خوشحال باش که چنین فرزندی را در راه خدا و دینش از دست داده‌ای. مادر جان باز هم سفارش می‌کنم که هیچ موقع ناراحت نباش انشاء الله پیروزی نزدیک است.

خواهر عزیزم را سلام دارم و به نرجس هم از قول من سلام برسانید و به او بگویید که ناراحت نباشد به عموها و خانواده و دایی با خانواده و همسایه ها و تمام فامیل‌ها و کسانی که جویای حال بنده باشند سلام برساند. من هم اکنون که نامه بشما می‌نویسم در کرمانشاه می‌باشم و برادران و خواهران رزمنده پیروزمندانه جنگ می‌کنند.»