متن این یادداشت به شرح زیر است.
پدرم که اصالتا تهرانی هستند تعریف می کردند که آن اوایل که پپسی به تهران آمده بود هر که می خورد حالش بد میشد. تبلیغاتچی ها پپسی می آوردند و رایگان بین مردم پخش میکردند تا کم کم ذائقه ی مردم عوض شد و به جای سرکه شیره و ... پپسی خوار شدند. تازه داخل درب بعضی نوشابه ها را وقتی باز میکردی جایزه سکه داشت و همین مردم را بیشتر ترغیب میکرد...
این روز ها تبلیغ جدید پپسی این است : در لحظه زندگی کن!
امیر المومنین علی علیه السلام می فرمایند: در زمان حال زندگی کنید و مغتنم بشمارید فرصت میان دو عدم را (گذشته و آینده). طبیعتا در گذشته زندگی کردن انسان را دچار افسردگی و در آینده زیستن انسان را دچار اضطراب می کند.
اما این کلام نورانی با شعار پپسی متفاوت است. شعار پپسی (در لحظه زندگی کن) یعنی اصالت بخشی به لذت. نگاهی که سال هاست تمدن غرب پرچمدار ترویج آن است. در لحظه و از لحظه لذت ببر و به عواقب و اثرات آن نیاندیش.
این شعار یعنی آثار وضعی اعمال و رفتار، حقوق فردی و اجتماعی و همه سنت های الهی را نادیده بگیر!
این شعار ارمغان زندگی در جامعه ی وحوش است.
دین ما می گوید: لحظه های خشم و شهوت را به تاخیر بیانداز، لختی در قدرت پروردگار بیاندیش و در عظمت خلیفت اللهی ات.
و رشد و تکامل انسان در گذشتن از لذت لحظه ها برای رسیدن به قله هاست.
شیشه ی زهری که روی آن نوشته شده (در لحظه زندگی کن) و ما آن را می نوشیم، به تدریج در درون ما رسوخ می کند و فارغ از ضررهای جسمی، شعار آن راه را برای بلعیدن و هضم کردن تمدن غرب هموار می سازد.
*رئیس خانه عکاسان حوزه هنری
