در کوی بی‎نشانان من نامدار هستم

گم کرده ام خودم را خود را نمی‎شناسم
گاهی سراغ دل را، از دیگران بگیرم
آن که حساب ناید، در دفتر طریقت
گفتم: شکار من کن، یک شب به چشم مستت
دنبال پاکبازان، جستم نشانه از تو
آیا تو می پسندی؟ پیری به دردمندی
هرچه که می پسندی، جان تو، می پسندم
هرچه سرم بیاری، دست از تو برندارم
دیوانگان عاشق، خود را نمی شناسند
مولا تو را شناسم، چون هوشیار هستم