نخست، جلوگیری از شکافی است که به نظر می‌رسد بین ترکیه و عربستان به
عنوان دو بازوی اصلی اجرای سیاست‌های امریکا و انگلیس در سوریه در پی جدایی
ترکیه از ائتلاف غربی و عربی و همپیمانی با روسیه بروز کرده است و این
جدایی باعث شده گروه‌های تحت حمایت ترکیه و عربستان در سوریه دچار اختلاف
شوند و تسویه حساب‌های خونینی بین آنها روی دهد. در واقع تبلیغاتی که در
چند هفته اخیر منابع رسانه‌ای سعودی در خصوص ایجاد اختلاف بین ایران و
ترکیه و روسیه به راه انداخته بودند با هدف سرپوش گذاشتن بر اختلافاتی است
که میان عربستان و ترکیه روی داده است که در چند سال گذشته در سوریه در
کنار هم بودند. ازاین دید به نظر می‌رسد یکی از اهداف تحرکات مقامات سیاسی و
نظامی امریکایی و انگلیسی حفظ و تقویت روابط میان ترکیه و عربستان برای
پیشبرد دور جدید سیاست‌های خود در سوریه است که بعد از به قدرت رسیدن
دونالد ترامپ در دستور کار قرار گرفته است. همین که محور تحرکات سیاسی و
نظامی –اطلاعاتی جدید امریکا و انگلیس بین محور آنکارا- ریاض می‌چرخد و
برای مثال رئیس سیا بلافاصله بعد از آنکارا به ریاض سفر کرد یا ترزا می
به‌طور همزمان دیدارهایی با مقامات ترکیه و عربستان داشت، دال بر وجود یک
چنین احتمالی است.
اما احتمال دوم که به نوعی پشت پرده تحرکات
مقامات سیاسی ، نظامی و امنیتی امریکا و انگلیس را به ترکیه آشکار می‌کند،
این است که گویا ائتلاف جدیدی بین راستگرایان جمهوریخواه در امریکا، محافظه
کاران در انگلیس، راستگرایان در اسرائیل و بازهای سعودی در حال شکل‌گیری
است و اکنون تلاش می‌شود ترکیه نیز به این مجموعه اضافه شود . از این دید
طرح مجدد ایجاد منطقه امن در سوریه که زمانی ترکیه از طرفداران پروپاقرص آن
بود به منزله تله‌گذاری برای فریب ترکیه محسوب می‌شود . در وضعیت کنونی که
دامنه آزادسازی‌های مناطق اشغال تکفیری‌ها و گروه‌های مسلح روز به روز
بیشتر می‌شود و حاکمیت مرکزی دولت سوریه بر این مناطق احیا می‌شود، هیچ
نیازی برای ایجاد چنین منطقه‌ای احساس نمی‌شود مگر اینکه اهداف دیگری برای
ایجاد این منطقه متصور شد که آن تضعیف اقتدار دولت مرکزی سوریه و
زمینه‌سازی برای تجزیه این کشور است که ترکش‌های آن خواه ناخواه به ترکیه
نیز خواهد رسید. از این رو می‌توان گفت همراه نشدن ترکیه با طرح ایجاد
منطقه به اصطلاح منطقه امن در سوریه هم می‌تواند ترکیه را از عواقب خطرناک
آن نجات دهد و هم اینکه به استمرار همپیمانی ترکیه با روسیه کمک می‌کند و
مانع از به نتیجه رسیدن تلاش‌های جاری برای جدایی ترکیه از روسیه می‌شود.
