در زمینه اقتصاد اما تا دلتان بخواهد
حرفهای قشنگ در حافظه تاریخ مانده است: «در ماههای ابتدای آغاز به کار
دولت «تدبیر و امید» موانع از سر راه تولید برداشته میشود. دولت تدبیر و
امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده
باشند. برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال بویژه برای تحصیلکردههاست. شعار
من «نجات اقتصاد ایران» است. همین کارخانههای موجود در کشور اگر به جای 20
درصد توان با 60 درصد توان کار کنند، بخش عظیمی از مشکلات اشتغالزایی در
کشور برطرف میشود. یکی از راههای مهار و کنترل تورم هدایت نقدینگی به سمت
تولید است. در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید باید با فساد و رانتخواری
مبارزه کنیم، چرا که بدون آن تولید رونق نخواهد یافت. اساس سیاست من بالا
بردن ثروت ملی و رونق تولید و اشتغال و بهبود فضای کسبوکار و توزیع
عادلانه ثروت است. ما
3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و
4 میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مساله اقتصادی و
اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاریای که امروز تنها مشکل
اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی به همراه دارد.
در برنامه من علاوه بر برنامههای میانمدت برای حل مشکلات اقتصادی،
اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاهمدت یک ماهه و 100 روزه
وجود دارد. ما میتوانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود
آوریم و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانهها و مراکز
تولیدی که مشکل دارند این معضلات را حل کنیم. برنامههای اقتصادی وسیعی از
سوی «دولت تدبیر و امید» طراحی شده که با اجرای آنها میتوان کشور را به
سرعت از بحران موجود خارج کرد. نخستین گام دولت تدبیر و امید کاهش نرخ
بیکاری است. عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد. یعنی به کسی ظلم نشود و
تولیدگر و کارگر به حقشان برسند و هر کسی بتواند انتقاد کند و حرف خود را
بزند که چنین جامعهای، جامعه علوی خواهد بود».
اینها مشتی از
خروارخروار وعدههایی است که رئیسجمهور در زمینه مسائل اقتصادی افاضه
فرمودهاند. جناب روحانی انتخاب شدند اما بسیاری از آنچه گفته بودند به
سرانجام نرسید. حتی روند رو به بهبودی هم نیافت. خاصه در زمینه اشتغال و
خارج کردن کشور از رکود. فضای عمومی معیشت و کسبوکار و اشتغال در کشور
آنقدر گویا هست که نیاز به ارائه آمار و ارقام نباشد. همه با توجه به آنچه
از وضعیت کنونی میبینیم متوجه هستیم وضعیت در خوشبینانهترین حالت هیچ
تغییری نکرده است. اما در این شرایط است که رئیسجمهور مدعی است به خاطر
وعدههایی که به ملت داده است خجالتزده نیست. رئیسجمهور در این زمینه به
نظر میرسد کاملا محق باشد چون به غیر از آن دسته حرفهای کلی قشنگ قشنگ که
همه میزنند و خب! جناب روحانی هم زدهاند، دسته دیگری از وعدهها و
حرفهای جزئیتر مانند آنچه از ایشان نقل شد وجود دارند که گویا فراموش
شدهاند و همین فراموشی است که حق را به جانب ایشان میفرستد. چه لزومی
دارد حرفهایی که برای جلب توجه مردم زده شده در خاطر کسی بماند، درست مثل
حرفهایی که در جلسات خواستگاری گفته میشود و بعدتر که قضیه جوش خورد به
باد فراموشی سپرده میشود یا بعضی حرفهای دیگری که در بعضی موقعیتهای
دیگر برای جلب نظر زده میشود و خب! چون روزنامهمان را میبندند نمیشود
در اینجا بیانشان کرد.