اروند بوی غواصان را می دهد

آن زمان که زمزمه های غواصانی که بوی نعناع می دهند در دل این رود جای گرفت اروند رود را بی قرارتر  از گذشته کرده ،آشفتگی اش را در موجهای مهیبی که بر ساحل ها می کوبد بنگر ...
بگو تاریخ بگو از رودی که اروند نام گرفت ، رودی که بوی غواصان دست بسته را می دهد
قلمت بشکند تاریخ اگر فراموش کنی از شهادت مظلومانه غواصان دست بسته اروند رود نگویی...
قلمت را از نیزارهای کنار اروند رود بگبر که شاهد دلیری شیر مردان این سرزمین بودند تا صداقت قلمت و سوز گفته هایش به آیندگان بگوید در دل این رود مردانی خفته اند که باورشان زمزمه های یا زهرا بود.
قلمت بشکند ای تاریخ اگر از مردان گمنامی نگویی که در دل شبهای اروند رود رشادتها آفریده  و  به حرمت مردانگی شان نامشان  همیشه در دل روزگارها  جاودانه است.
بگو تاریخ ،از سیلی های بی تابانه اروند رود که از شدت خشم بر ساحلش فرود می آید این سیلی ها درد های ناگفته اروند رود است که  بر صورت ساحلش فرود می آید گویی هنوز در دل پر بغض این رود زمزمه غواصانی است که ندای یا زهرا یا زهرا گفتنشان همچون علی خیبر شکن رمز شکننده خطهای دشمن بود.
اینجا اروند رود است رودی که بوی غواصان دست بسته را می دهد