کنزالاسرار گنجینه عظیم فرهنگ مازندران است/ اطلاعات فرهنگ بومی روستائیان استان جمع آوری می شود
به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، عیسی کیانی‌حاجی در جلسه هماهنگی برگزاری همایش شلاب که در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بابل برگزار شد، اظهار کرد: زمینه ایجاد شلاب زنده یاد گلباباپور بنیانگذار ادبیات بومی در بابل بود که ترجمه کتابهای مجموعه داستان فرانسه به مازندرانی حیوفون ساز و آواز، کتاب مرثیه امام حسین(ع) به زبان مازندرانی، نصاب مازندرانی امیر تیمور قاچار و انتشار و چاپ کتاب کنزالسرار امیرپازواری از وی به یادگار مانده است.
وی با اشاره به جایگاه شعر و اهمیت جایگاه شاعران در زبان بومی مازندران افزود: مردم مازندران دلدادگی خود را با شعر عنوان کرده و در حقیقت شعر مازندرانی حرف دل مردم است.
عضو کمیته علمی همایش شلاب از اجرا طرح جمع‌آوری اطلاعات بومی روستاهای مناطق مازندران خبر داد و تصریح کرد: با اجرا این طرح از دلدادگی، شادی، سرود و مسائل اقتصادی و آداب و رسوم بومی هر منطقه اطلاعات کافی جمع‌آوری می‌شود و در واقع با اجرا این طرح روستاهای ما شناسنامه‌دار می‌شوند.
این مسؤول خاطرنشان کرد: تاکنون 6 همایش شلاب برگزار شد و با گردآوری مقالات، داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها و اشعار مختلف موفق به چاپ پنج جلد کتاب شدیم.
دیگر عضو علمی این کمیته نیز با اشاره به اینکه فرهنگ بومی به‌عنوان مهم‌ترین سرمایه معنوی هر جامعه است، اظهار کرد: هویت جامعه از نظر میراث معنوی می‌تواند پشتوانه‌ای برای آینده آن جامعه و سبب همبستگی بیشتر بین نهاد مردم شود و در برابر دیگر فرهنگ‌های ورودی مقاومت داشته و فرهنگ خود را صادر کنند.
یوسف الهی افزود: همه جوامع سعی دارند که فرهنگ خود را ثبت، احیا و نگهداری کنند، در کنارش خرده فرهنگ نیز مانند قطعات پازل از یک فرهنگ بزرگ‌تر است تا در کنار هم فرهنگ ملی را شکل دهند.
وی تصریح کرد: خرده فرهنگ مازندران از غنی‌ترین خرده فرهنگ‌های ایرانی است، مفهوم شلاب یعنی ساماندهی و سیرآب شدن جان مردم مازندران است.
الهی با بیان اینکه کنزالاسرار پازواری گنجینه عظیمی از فرهنگ مازندران و زبانشناسی مازندران است، یادآور شد: شلاب از سال 83 کار خود را آغاز کرد و موتور متحرکه برای نوظهوران و انگیزه‌ای برای محققان شد.
این محقق و نویسنده گفت: درصدد هستیم برای برنامه آینده شلاب مجموعه مقالات را به شکل فصل‌نامه بگیریم و مجله فرهنگ بومی مازندران را منتشر کنیم.
عضو دیگر کمیته علمی شلاب نیز اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین مشکلات و آسیب‌های پژوهش بومی مازندران، استفاده از پژوهشگران قدیمی از متد سنتی و تجربی است.
قلی‌پور افزود: رویکرد شلاب بر آن است که با توجه به آخرین متدهای علمی و دانشگاهی پژوهش فرهنگی مردمی را به صورت علمی‌تر و آکادامی‌تر ارائه دهد که از دغدغه اصلی ماست.
این نویسنده و محقق تصریح کرد: در چند دوره همایش حدود 150 مقاله از سال 1383 تاکنون از نظر کیفی و علمی تایید و به چاپ رسیده است و حداقل دستاورد شلاب چاپ این مقالات از نظر کمی است.
وی ادامه داد: گستره فراخوان و ارائه مقالات چاپ شده تاکنون شلاب از حوزه جغرافیای تاریخی مازندران از دامغان، سمنان، دماوند، گیلان، گلستان، سمنان بوده است و یک نوع همدلی بین پژوهشگران حوزه تاریخی مازندران به وجود آمده است.
قلی‌پور افزود: یکی دیگر از آفت فرهنگ مردم نابودی آداب و رسومی است که در نزد مادربزرگان و پدربزرگان است و با مرگ آنها از بین می‌رود، امروزه ضبط هرگونه آداب و رسوم، فرهنگ و ترانه می‌تواند کمک گران‌بهایی به حفظ این آثار داشته باشد.
وی گفت: ما در همایش شلاب فراخوان مقاله نداریم بلکه از پژوهشگران برتر سفارش مقاله داریم تا از بطن آن پژوهشگران برتر متولد شوند.
