از کار انداختن نیروهای بسیج و سپاه مهمترین هدف نظامی گروهک های ضد انقلاب در سال 60 به آمل بود

سربداران نام طرح حمله به آمل را «اسب تروا» گذاشتند و مهم‌ترین هدف نظامی‌شان نیز تصرف ساختمان بسیج بود چرا که برنامه اصلی آنان از کار انداختن نیروهای سپاه و بسیج و دعوت مردم به قیام بود.
کد خبر: ۸۹۷۹۹۳۶
|
۰۷ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۹:۴۶

به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، رحمت‌الله مولا در گفت‌وگویی با اشاره به سالروز حماسه مردمی 6 بهمن، گفت: آمل با توجه به موقعیت استراتژیکی که دارد یعنی ارتباط با مرکز کشور و وجود کوهستان و جنگل صعب‌العبور و دسترسی به دریا کانون توجهات در طول تاریخ بوده و به همین دلیل این شهرستان در طول تاریخ بارها مورد تاخت و تاز فرمانروایان و حاکمان قرار گرفته است.

وی با اشاره به اینکه یکی از حوادث تاریخی رخ داده در این شهرستان هجوم منافقین و کمونیست‌ها در روز  ششم  بهمن ماه سال 60 و دفاع و حماسه آفرینی مردم ولایتمدار این دیار با اهدا 60 تن شهید والامقام بوده است، افزود: یکی از جریان‌های چپ در کشور، اتحادیه کمونیست‌های ایران بود که از گروه‌های مارکسیست که از لحاظ فکری وام‌دار تفکر مائویستی بودند تشکیل شده بود و پس از عزل و فرار بنی‌صدر و افزایش ترورها طرحی به ناممالک و مستاجر از سوی نظام اسلامی اجرا شد، اجرای این طرح باعث لو رفتن و شناسایی اعضاء اتحادیه شد.

فرمانده پدافند هوایی بابلسر با اشاره به اینکه طبق اعترافات حسین ریاحی، مسؤول کل این تشکیلات، یکی از تاکتیک‌های اتحادیه کمونسیت‌ها در قبال جنگ فرصت‌طلبی آنها از وضعیت جنگل بود، عنوان کرد: در حقیقت اتحادیه در پی گشودن جبهه سومی بر علیه جمهوری اسلامی ایران بود، جبهه اول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود که بخش عمده ای از امکانات و نیروهای نظام را به خود مشغول کرده بود، جبهه دوم مبارزات کردها و گروه‌های مخالف در مرزها بود بنابراین ایجاد یک جبهه سوم در جنگل بدون مقاومت چندانی از حکومت می‌توانست موفقیت بیشتری را در پی داشته باشد و نهایتاً به سقوط حکومت بی‌انجامد.

وی ضمن بیان اینکه آنها با سوءاستفاده از پیشینه مبارزاتی سربداران در تاریخ که تداعی کننده مبارزات شیعیان علوی بود خود را سربداران نامیدند، ادامه داد: طبق مستندات از اواخر شهریور ماه و اوایل مهر ماه همان سال سربداران انتقال نیروهای‌شان را به داخل جنگل آ غاز کردند، جمعیت این گروه در ابتدا حدود 180 تا 200 نفر بودند که به دلیل ترس و واهمه قبل از درگیری ششم بهمن به حدود 100 نفر تقلیل یافتند، بنابراین اتحادیه کمونیست‌ها براساس مشی مائویستی خود و با ذهنیتی که از جنگ‌های چریکی و دهقانی داشت، استقرار در جنگل را به عنوان استراتژی خود قرار داد.

مولا با اشاره به اینکه تصرف یک شهر مهم و توسعه عملیات های بعدی، تقویت جبهه هواداران و ایجاد رعب و دلهره در نیروهای نظام و همچنین سهم خواهی در آینده یا سقوط نظام جمهوری اسلامی از جمله اهداف این اتحادیه برای حمله به این شهر بود، عنوان کرد: موقعیت جغرافیایی و استراتژیک، همسایگی آمل و شهرهای شمالی با کشور شوروی سابق به عنوان قطب اصلی کمونیسم جهانی، وجود راه‌های بسیار و متفاوت در جنگل عمده‌ترین دلایل انتخاب آمل جهت انجام چنین عملیاتی بود.

وی با بیان اینکه موفقیت عملیات‌های گوناگون نیروهای نظامی ایران در این سال و ترس از عملیات‌های بعدی حکومت، از بین رفتن استتار و موقعیت جنگل، فشار اعضاء گروه، درگیری‌ها، اختلافات داخلی رهبران گروه، نداشتن رهبری مناسب، ریزش برف سنگین در جنگل و مشکل تهیه آذوقه و قرار گرفتن در محاصره نظامی از جمله دلایل اتحادیه برای انجام عملیات در روز ششم بهمن بود، افزود: سربداران نام طرح حمله را «اسب تروا» گذاشتند و مهم‌ترین هدف نظامی‌شان نیز تصرف ساختمان بسیج بود چرا که برنامه اصلی آنان از کار انداختن نیروهای سپاه و بسیج و دعوت مردم به قیام بود.

فرمانده پدافند هوایی بابلسر ضمن اشاره به اینکه این گروه حملات خود را از نیم شب پنجم بهمن ماه آغاز و تا صبح  روز بعد اقدام به تیراندازی کردند، ادامه داد: به گواه تاریخ و شاهدین از صبح ششم بهمن نیروهای نظامی با کمک مردم به مقابله با سربداران رفتند، عده‌ای از مردم از سپاه اسلحه گرفتند ولی عده‌ای که سلاح نداشتند با داس، تیر و کمان، سنگ و تفنگ ساچمه‌ای و شکاری با احداث هزاران سنگر در سطح شهر به مبارزه با آنها پرداختند و بالاخره با مقاومت جانانه طومار منافقین در همان روز بسته شد و سربداران کمونیست با بیش از 70 کشته، زخمی و اسیر به جنگل‌های اطراف شهر فرار کردند.  

وی با اشاره به ابعاد تاکتیک‌های نظامی به‌کار گرفته شده در این حماسه عنوان کرد: با توجه به نوع ساختار نیروهای چریکی و تعداد اندک نفرات عموماً حمله این گروه‌ها به نقاط خاص و مراکز ثقل دفاعی و نظامی است تا بتوانند از طریق تسلط بر آنها با ایجاد جو ناامنی، در بین مردم رعب و وحشت کنند؛ لذا وجود و احداث سنگرهای دفاعی در مسیر حرکت گروه‌های چریکی باعث تحلیل قوای رزمی آنها شده و به نظامیان خودی این اجازه را می‌دهد که غافلگیر نشده و بسیار کارسازتر عمل کنند تا در نهایت زمینه شکست عملیات گروه‌های مهاجم را به وجود آورند.

مولا ضمن بیان اینکه به گواه تاریخ همواره ملت بزرگ ایران اسلامی در صحنه‌های مختلف حضور مقتدرانه‌ و موثری را داشته و دارند، خاطرنشان کرد: حضور مردم نیز یکی از عوامل شکست گروه‌های توده‌ای در انجام جنگ‌های چریکی و به ویژه در این حماسه بوده زیرا گروه‌های چریکی با تعداد کم نیروهای خود با استراتژی حمله برق آسا سعی در گرفتن مراکز ثقل دفاعی دارد لذا آنها با داشتن پشتوانه مردمی به صورت نیروهای مخفی می‌توانند به سمت اهداف خود با سرعت پیش روی کرده و به آن دست یابند.

وی با اشاره به مخالفت و قرارگرفتن مردم آمل در مقابل این گروه ادامه داد: با مخالفت مردم و عدم همراهی آنان عملاً آنها این پشتوانه را از دست داده و شکست خواهند خورد چرا که هم نیروهای کمکی، هم نیروهای مخفی و هم عناصر هواخواه خود را در بین مردم نخواهند داشت و این برای چنین نهضت‌هایی مشکل‌آفرین خواهد بود؛ پس حضور مردم خط بطلانی بر تمامی برنامه‌ها و اهداف گروه به اصطلاح سربداران در حمله به شهر آمل بوده است.

ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار