بازگشت قهرمانانه شهدای گمنام با سربند بانوی بی نشان

به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، بار دیگر حال و هوای شهر عوض شده و این تغییر و تحول البته دو نشان و دلیل خاص دارد؛ نخست آن که شش شهید گمنام را تشییع و تدفین کرده اند و دیگر این که این مراسم معنوی در ایام فاطمیه و در آستانه سالروز شهادت مظلومانه ام ابی‌ها حضرت زهرا (س) صورت گرفته و عاشقان شهادت با نامِ نامی فاطمه (س) بر دوش خود فرزندان حضرتش را به سمت میعادگاه خاکی شان بدرقه می‌کنند.

نیک اگر بنگریم تصدیق خواهیم کرد شهدای گمنام از سفر عشق بازگشته اند با سربند‌هایی مزین به نام بانوی بی نشان تا بار دیگر به ما یادآوری کنند که برای چه در این وادیِ وانفسای دنیا پا گذاشته ایم و مقصد کجاست تا مباد که از پسِ حوادث و هیاهو‌های بی پیایان زندگی روزمره، زمین گیر شده و فراموش کنیم که باید برای رها شدن از خاک به سمت آسمان چشم بدوزیم.

مظلومیت شهدای گمنام، به واقع مظلومیتی عجیب است، اما باید بدانیم که این طایفه در عین مظلومیت و ناشناختگی عزیزند و سرافراز که اگر این گونه نبود به مقام والای «.. عند ربهم یرزقون» راهشان نمی‌دادند.

سخن در این باب بسیار گفته شده، اما آنچه در این یادآوری‌ها و تجلیل‌ها نباید مورد غفلت ما قرار گیرد، توجه به این حقیقت است که ما در برابر شهدا چه وظیفه‌ای برعهده داریم.

به تعبیر رهبر معظم انقلاب، نمک شناسی حق شهدا این است که در راهی که آن‌ها باز کرده اند، حرکت کنیم؛ راهی نورانی، گرچه سخت، اما دارای آخر و عاقبتی بس نیکو و خوش فرجام که البته بزرگان دین و اولیای الهی ما را به قدم گذاشتن در همین مسیر فرا خوانده اند، خاصه سید و سالار شهیدان که نشان داد جاودانگی حقیقی در نثار خون است در پیشگاه حضرت دوست برای اقامه کلمه حق؛ و به راستی که چه زیبا گفت: شهید آوینی که "گمنامی برای شهرت پرست‌ها دردآور است، اگر نه همه اجر‌ها در گمنامی است. "

این درسی است که شهدای گمنام از مادر بی مزارش، زهرای مرضیه (س) آموخته اند و این روز‌ها در جای جای ایران اسلامی آمده اند تا بگویند این راز و رمز را و تاکید کنند بر این که تاسی به سیره اهل بیت (ع) خاصه فاطمه (س) با حرف و شعار میسر نیست بلکه عمل می‌خواهد و البته صدق نیت و گفتار در این وادی.

اخلاص می‌خواهد و عمل صالح تا بتوان زهرایی زندگی کرد و ولایی جان شیرین را تقدیم معبود بی همتا نمود.

شاعری گویا گمنام در ابیاتی این چنین زیبا حس و حال ناگفته شهیدان گمنام، این نام آورانِ حقیقی تاریخ را چنین توصیف کرده است.

دعا کنید که من ناپدیدتر بشوم

که در حضور خدا روسپیدتر بشوم

بریده‌های من آن سوی عشق گم شده اند

خدا کند از این هم شهیدتر بشوم

سید محمد مهدی موسوی