جشنی برای آنان که رفتنشان آغازی برای دیگران شد

به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، ، دیروز در دانشگاه علوم پزشکی کردستان جشنی بر پا بود، جشنی متفاوت با تمام آن جشن‌هایی که تا کنون دیده ایم، جنس نفس، جشنی برای آنانی که رفتنشان آغازی برای دیگران شد.

زیر این سقف بلند جمعیت زیادی گرد آمده اند، جشنی که با تلاش و پشتکار سفیران زندگی پذیرای خانواده‌های مرگ مغزی و گیرندگان اعضاست، مسئول برگزاری این جشن جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان بودند که زندگی بخشان و زندگی یافتگان به حیات را در آن گرد آورده و احیاء قلب و تولد دوباره‌ی «زندگی» را در آن گرامی داشتند.

آری این جا «جشن نفَس» است، جشن کسانی که دست تقدیر، آنان را به دایره‌ی پیوند اعضاء کشانده است، این یکی عزیزی را در حادثه‌ای تلخ از دست داده و آن دیگری با دریافت عضوی، حیاتی دوباره یافته است.

قدر زندگی را شاید کسی به اندازه‌ی اینان نداند و ضرب آهنگ تپش قلب ها، برای هیچ کس به اندازه‌ی این‌ها موزون نباشد؛ تپشی که هر آن می‌توانست آخرین نبض حیات باشد و بعد از آن دیگر هیچ؛ قلبی که آخرین فرصت‌های تپیدن خود را پشت سر می‌گذارد و نیستی و مرگ را پیش روی خویش، تلخ و دردمندانه نظاره می‌نماید؛ به ناگاه بارقه‌ای از امید در وجودش می‌درخشد و فرصت و مجالی نو برای شروعی تازه!

«پیوند اعضای مرگ مغزی» امیدبخش‌ترین پاسخ ا‌ست به ناامیدی تمام بیماران رنجوری که در فهرست انتظار پیوند نشسته‌اند، کسانی که با بد روزگار به شدت تقدیرگرا شده و به سرنوشت دردناکی چشم دوخته‌اند که تن رنجورشان را دربرگرفته است.

«جشن نفس» پاسداشتی ا‌ست برای تمام مادران و پدرانی که اعضای فرزندشان را اهدا می‌کنند، فرزندانی که مرگ مغزی شده و زندگی را ترک می‌کنند، اما مرگ‌شان نوید زندگی دیگری است در تن رنجور همان بیماران بی‌امیدی که چشم انتظار شنیدن یک «آری» از والدین افراد مرگ مغزی‌اند.

این جشن میزبان سه گروه است: گیرندگان اعضای پیوندی، اهداکنندگان اعضا و منتظران دریافت عضو. جشن نفس فرصتی است برای رویارویی این سه گروه از آدم‌ها که به واسطه یک پدیده سرنوشت مشترکی پیدا کرده‌اند: پدیده اهدای عضو.

حجت الاسلام و المسلین عارضی مسئول دفتر نهاد نمایندگی، ولی فقیه در دانشگاه علوم پزشکی کردستان در این مراسم تاکید کرد: طبق آیات قرآن کریم، توانایی پاک اندیشیدن و پاک زیستن فقط مختص به کسانی است که بینش توحیدی دارند و این قبیل افراد هستند که به نجات جان انسان‌ها می‌اندیشند و در این راه وجود خود را فدا می‌کنند.

حجت الاسلام و المسلین عارضی با بیان اینکه، اهدا عضو جزو بهترین صالحات است، گفت: این کار و این فعل ارزشمند، مختص مومنان واقعی است و به حدی ارزشمند است که اگر با اهداء عضو، جان یک نفر نجات پیدا کرده باشد مانند این است که جان تمام انسان‌ها نجات پیدا کرده باشد.

در ادامه دکتر کتایون نجفی زاده فوق تخصص بیماری‌های ریه و عضو انجمن اهدای عضو ایرانیان با بیان این مطلب که اهدای عضو باید به درستی فرهنگ سازی شود، اذعان کرد: دو نکته جالب در زمینه حرکت اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی کردستان وجود دارد، یکی اینکه، این حرکت نه توسط پزشکان، بلکه توسط دانشجویان شروع شده و دیگری اینکه روحانیون کردستان حامی و پشتیبان هستند.

دکتر کتایون نجفی زاده با تاکید بر اینکه مرگ مغزی بازگشت ندارد، عنوان کرد: ۹۹ درصد مرگها، مرگ قلبی و تنها یک درصد مرگ مغزی است و این یک فرصت معنوی دارای پاداش اخروی فراوان برای این دسته بیماران است که با اهدای اعضای بدن، بیماران و نیازمندانی دیگر را نجات دهند.

دکتر نجفی زاده با تصریح بر این مطلب که، اعضای بدن هر یک از بیماران مرگ مغزی، تا ۸ نفر و حتی گا‌ها تا ۵۳ نفر بیمار نیازمند را از مرگ نجات می‌دهد، گفت: در سال ۹۶، از تعداد ۹۲۶ نفر اهدا کننده، ۱۲۸۱ کلیه، ۷۶۵ کبدف ۱۳۱ قلب، ۱۰ ریه و ۲۱ لوزالمعده به ۲۲۰۸ بیمار نیازمند در سطح کشور پیوند داده شد.

وی گفت: سال ۹۴ (۴ نفر اهداء کننده عضو)، سال ۹۵ (۵ نفر اهداء کننده عضو) و سال ۹۶ یک مورد اهداء کننده عضو در استان کردستان صورت گرفته است، در صورتی که ۵۴۳ نفر بیمار دیالیزی در استان وجود دارد که ۲۷۰ نفر آن‌ها آماده پیوند هستند.

عضو انجمن اهداء عضو ایرانیان روش‌های سنتی شناسایی و نیز آماده سازی اهداء عضو را ناکارآمد دانست و گفت: لازم است تسهیلات و تجهیزات ویژه جهت اهداء عضو در نظر گرفته شود و نیز با یک برنامه ریزی صحیح مباحث مربوط به پیوند اعضا به آحاد جامعه تشریع و در این زمینه آگاهی‌های مردم ارتقا یابد.

دکتر نجفی زاده گفت: به همه توصیه می‌کنم که کارت اهداء عضو را تهیه و نسبت به تکمیل فرم‌های رضایت آگاهانه پیوند اعضا اقدام نمایند.

ماجرای اهدا عضو، ماجرای عاشقی است، داستان سیاه‌ترین لحظه شب که طلوعی درخشان را در پی داشته. داستان ایثار خانواده‌هایی که با قلب‌های مهربانشان چنان خورشید، روشنی به زندگانی تاریک هم نوعان نیازمندشان بخشیدند و امروز شادی وصف ناپذیر اینان را به نظاره می‌نشینند و الحق که چه دشوار است این تصمیم و این سخاوتمندی و چه مصمم است اراده وصف ناپدیر کسانی که سربلند پشت سر می‌گذارند آزمون الهی را. گویی در آن لحظات عجیب در اوج وصلند...

و آن گاه که در این تاریکی سخاوتی می‌درخشد و به لطف نیتی پاک، قلبی از اندوه و نفَسی از شماره خارج می‌شود، آن هنگام تولدی دیگر در پیش است و شادی و نشاطی وصف ناپذیر از شروع زندگی دوباره؛ و این رسالت سنگین ماست که:

جوانمردی را.

سخاوت را.

بزرگواری را.

و حیات را جشن بگیریم؛ و این آغاز فرخنده را فریاد کنیم.

باشد که طنین فریاد این تولد، سکوت بیماران نیازمند را بشکافد و هم صدایی من و تو در این میان آغازی باشد بر پایان چشمان خیس.

بر پایان نفَس‌های به شماره افتاده.

و بر پایان قلب‌های رنج دیده.

آنان که رفتنشان آغازی برای دیگران شد، شایسته‌ی تقدیرند.

 

انتهای پیام/7727