به گزارش سرویس بسیج اساتید خبرگزاری بسیج ، سازمان بسیج اساتید کشور همزمان با سالگرد شهادت شهید چمران و روز بسیج اساتید بیانیهای صادر کرد.
در ابتدای این بیانیه آمده است: 31 خرداد، سی و هفتمین سالگرد عروج ملکوتی استاد فرهیخته و عارف، شهید دکتر مصطفی چمران است این روز در تقویم رسمی کشور ما به عنوان «روز بسیج اساتید» نامگذاری شده است. یقیناً در پس این نامگذاری حکمتی نهفته است چرا که قطعاً میتوان از شخصیت شهید چمران به عنوان یک الگوی برتر برای اساتید بسیجی یاد کرد. اما به واقع، وجه الگو و اسوه شدن این شهید برای جامعه دانشگاهی ما چه بوده است؟ چه شاخصهها و ویژگیهایی شهید چمران را به یک الگوی برتر برای استادان و بسیجیان تبدیل کرده است؟ آنچه از مطالعه زندگینامه این شهید در مییابیم میتوانیم به ویژگیها و خصائصی همچون: تلاش و جهد علمی، تقوا و پرهیزگاری، احساس مسئولیت اجتماعی و انقلابی در کنار اخلاص و بیادعایی به عنوان اصلیترین ویژگیهای او اشاره کنیم.
این بیانیه میافزاید: او هیچگاه زندگی خود را صرفا از نگاه تأمین رفاه برای خود نمیدید بلکه به دنبال رفع مشکلات علمی، عملی و اجتماعی جامعه بشری بود. نمود این شاخصهها را در وی در مهاجرت او از امریکا به فلسطین و لبنان علیرغم مخالفت جدی همسر امریکایی اش میتوان دید. هنگامی که احساس کرد رزمندگان فلسطینی به کمک امثال او نیاز دارند و موقعی که امام موسی صدر را نیازمند یاری دید صرفاً به جهت انجام وظیفه اجتماعی و انقلابی خود از همه تعلقاتش گذشت و در حالی که مدرک دکتری فیزیک پلاسما را داشت و میتوانست مرفهترین زندگیها را در مرفهترین کشور دنیا داشته باشد، همه را پشت سر گذاشت تا به وظیفه اسلامی، انسانی و انقلابی خود بپردازد. هنگامی که در ایران، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید بار دیگر تمامی تعلقات خود را رها کرد و به ایران آمد تا در کنار یاران انقلاب و نهاد تازه تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به پاسداری از کیان نظام نوپای جمهوری اسلامی که مورد هجمه گروهکهای ضدانقلاب در کردستان قرار گرفته بود، بپردازد.
در بخش دیگری از این بیانیه تصریح شده است: بعد از آن هم، زمانی که صدام به خاک کشور عزیزمان تعرض کرد او بود که به همراه دیگر نیروهای مردمی، گروه جنگهای نامنظم را تشکیل داد و به حراست از این مرز و بوم پرداخت. تا این که سرانجام در 31 خرداد 1360 در جبهه جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت دست یافت. آری او مرد علم، عمل، تهذیب، جهاد و تکلیف بود نه مرد حرف و عافیتطلبی. به راستی چمران نمونه کامل یک استاد بسیجی بود بلکه اسوه و الگوی برجستهای برای تمامی اساتید بسیجی کشورمان و چه شایسته، روز شهادتش که استادِ در تراز جمهوری اسلامی بود، روز بسیج اساتید نام گرفت. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به شرایط امروز کشور آمده است: امروزه به دلیل گذشت زمان و فراموشی آثار و پیامدهای دوره طاغوت و حاکمیت استعمار بر کشور عزیز اسلامیمان، به تدریج برخی در حقانیت مبارزه با نظام سلطه و مقاومت در برابر آن، تشکیک میکنند و اسفبارتر از آن، بعضی حتی توصیه به پذیرش وضع موجود و تمکین در مقابل خواست و اراده قدرتهای مسلط جهانی و هضم شدن در نظم موجود طراحی شده به وسیله آنان، بلکه پذیرش طوق وابستگی به آنان میکنند. این تفکر اینگونه استدلال میکند که مقاومت در برابر قدرتهای سلطهگر جهانی، علاوه بر آن که آب در هاون کوبیدن است و نتیجه نمیدهد، هزینههای بسیاری بر ملتها و دولتهای مبارز و مقاوم تحمیل میکند. در این میان شاهد مصاف دو رویکرد سازشکار غربگرا و مقاومتگر انقلابی از ابتدای انقلاب تا کنون هستیم.
بیانیه مذکور میافزاید: جریان نخست که میتوان آن را رویکرد واقعگرای غربگرا نامید، دارای طیف بندیهای گوناگونی است، لکن در یک نگرش کلی بر این نظر استوار است که باید در عرصه بینالمللی و منطقهای واقعگرا بود؛ یعنی قدرتهای جهانی همانند امریکا و اروپا را به عنوان یک واقعیت غیرقابل انکار مورد توجه و محاسبه قرار داد. از نظر آنان واقعیت این است که هیچ تصمیم و اقدامی بدون هماهنگی با این قدرتها بهخصوص امریکا که بزرگترین اقتصاد و بزرگترین ارتش و قویترین همپیمانان سیاسی را در جهان دارد، به سرانجام نخواهد رسید. لذا باید راه مقابله و مقاومت را کنار گذاشت و راه اعتمادسازی و همراهی را دنبال کرد.
در بخش دیگری از این بیانیه تصریح شده است: در نقطه مقابل این دیدگاه، دیدگاه واقعبین مقاومتگر قرار دارد. براساس این دیدگاه، غرب، توسعه و پیشرفت خود را بیش از هر چیز، مرهون چپاول، استعمار و استثمار ملل محروم شرق و جهان اسلام در طی چند قرن اخیر می داند و این امر را تاریخ چند صد ساله استعمار افریقا، هند، کشورهای اسلامی، ایران، عراق و... گواهی میدهند. این گروه از صاحب نظران در مقابل دسته اول که ژاپن و کره جنوبی را به عنوان الگوهایی از توسعه یافتگیِ متأثر از وابستگی ذکر میکردند، به این نکته اشاره میکنند که اگر امریکا و غرب به توسعه اقتصادی این دو کشور کمک کردند، دلیلش مقابله و رقابت با چین کمونیست و کره شمالی بوده، اما در جهان اسلام که بدیل و رقیبی برای غرب در منطقه وجود نداشته، وابستگی کشورها، جز خرابی، ویرانی و عقبماندگی دستاورد دیگری نداشته است. ضمن اینکه توسعۀ نسبی این کشورها در محدودهها و عرصههای خاصی است و این کشورها هیچگاه نمیتوانند به محدودۀ ممنوعه قدرتهای جهانی وارد شوند.
سازمان بسیج اساتید در ادامه بیانیه خود با اشاره به نمونههایی در این زمینه تاکید کرد: در منطقه خودمان نیز شاهد این هستیم هنگامی که ما با امریکا و ناتو در جنگ علیه القاعده و طالبان در افغانستان در 2001 همراه شدیم، نه تنها هیچ دستاودی به چنگ نیاوردیم و هم اکنون در آن کشور از نفوذ اقتدار درخور توجهی برخودار نیستیم که حتی مردم افغانستان نیز همچنان در آتش تروریسم، جنگ داخلی و کشتار از سوی نیروهای امریکایی میسوزند. اما در عراق، شاهد نتایجی کاملاً برعکس هستیم؛ عراقی که به وسیله امریکا و ناتو، شاهد سقوط صدام بزرگترین دشمن ایران بود، نه تنها به دست امریکا نیفتاد، بلکه با سیاستهای مستقل ایران هم اکنون به اصلیترین متحد جمهوری اسلامی در منطقه تبدیل شده است، چرا؟! برای اینکه جمهوری اسلامی در عراق برخلاف افغانستان با ائتلاف غربی به اصطلاح ضدداعش همراهی نکرد و خود به تنهایی محور یک ائتلاف شد که روسیه را هم با خود همراه نمود و جبهه جدیدی را در منطقه گشود که هم اکنون در دو قدمی پیروزی کامل قرار دارد.
این بیانیه افزود: در حوزه مسائل داخلی نیز آنگاه که به دست دیگران چشم دوختیم، دست خالی ماندیم و آن گاه که خود دست به کار شدیم، موفقیتهای چشمگیری را به دست آوردیم. شاهد این مدعا پیشرفتهای علمی و فناوری در عرصههای مختلف نظامی، هستهای، ماهواره، نانو، سلولهای بنیادی، پزشکی، صنایع سد سازی، صنعت نفت و بسیاری از عرصههای دیگر است. در مقابل، هرگاه که تصور کردیم با مذاکره و معامله با امریکا میتوانیم برمشکلات فایق آییم و به آنان اعتماد کردیم، ناکام ماندیم. زندهترین شاهد این مدعا نیز- علاوه بر بدعهدیهای متعدد و مکرر امریکا در دورۀ معاصر- مسئله برجام است.
در این بیانیه یادآور شده است: بر همین مبناست که نظریه «توسعه دانش بنیان» مطرح میشود. (العلم سلطان)؛ یعنی توسعه و پیشرفتی که پایههای اصلی آن دانش، علم و فناوری دانشمندان و متخصصان است. خوشبختانه کشور ما در این خصوص با توجه به سرعت رشد 13 برابریاش نسبت به رشد علمی دنیا به اندازه کافی دارای ظرفیت بالنده هست. هم اکنون بررسیهای میدانی حکایت از آن میکند که مشکل عمده جمهوری اسلامی در حوزه صنعت، علم نیست، بلکه فنّآوری است. این عرصه، همان عرصههای است که در آن، نقش استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مراکز علمی اهمیت مییابد. آنچه در این فرآیند از اهمیت مضاعفی برخوردار است، حوزه علوم انسانی و اجتماعی است که ضمن تولید علم بومی در این حوزه، این علوم را در خدمت ادارۀ بهتر و بهینهتر کشور قرار دهد. اگر ما به دنبال توسعه و پیشرفت کشورمان هستیم، قاعدتا آن را باید متکی بر نظریههای بومی یعنی اسلامی- ایرانی جستجو کنیم. در این خصوص نیز نقش اساتید متعهد و انقلابی و به عبارت دیگر بسیجی و سازمان بسیج اساتید از اهمیت مضاعفی برخوردار است. ایده عملی بسیج اساتید در این خصوص ایجاد اندیشکدههای دانشگاهی با رویکرد حلالمسائلی است.
سازمان بسیج اساتید کشور در ادامه بیانیه خود با اشاره به فعالیتهای این سازمان آورده است: سازمان بسیج اساتید با عنایت به تأکید رهبر فرزانۀ انقلاب حضرت امام خامنهای «دامَ ظِلهُ العالی»، بر مقولۀ تربیت و شاگرد پروری و آماج بودن جوانان ما در تهاجم فرهنگی در دانشگاهها، چتر راهنمائی استاد راهنما بویژه در مقطع کارشناسی علاوه بر مسائل آموزشی به حوزۀ مسائل فرهنگی-تربیتی نیز گسترش یابد و استادان محترم در کسوت پدر معنوی در تکمیل شخصیت دانشجویان به عنوان سرمایههای کشور نقش مؤثرتری ایفا نمایند. البته تحقق این مهم تا حد زیادی به کاهش دغدغههای معیشتی و صنفی اساتید محترم مربوط است که باید مورد توجه متولیان امر قرار گیرد.
در پایان بیانیه مذکور تاکید شده است: همچنین لزوم جهاد اقتصادی در کسوت اقتصاد مقاومتی و درونزا همگام با جهاد علمی و مدیریتی، اعتماد و میدان دادن به نقش آفرینی جوانان، اجرای نقشۀ جامع علمی و سیاستهای کلی علم و فناوری، اجرای دقیق اصل 44 و مردمی کردن اقتصاد، اصلاح نظام بانکی و حذف سلطه دلار بر مبادلات تجاری و اقتصادی، حمایت از تولید داخلی و برنامهریزی برای افزایش صادرات غیر نفتی، توسعه کشاورزی و شرکتهای دانش بنیان و توجه به آموزههای اسلامی و تجارت برکت محور از جملۀ ضرورتها برای توسعۀ اقتصادی در تراز جمهوری اسلامی و پیش برنده برای احراز اقتدار ملی و بینالمللی است، مورد انتظار بسیج اساتید کشور ما است.