به گزارش خبرگزاری بسیج، عبور از اروند و شکستن خط توسط غواص‌ها را باید جزو اصلی‌ترین و مهم‌ترین ویژگی عملیات والفجر8 دانست. در واقع عبور از رودخانه اروند با عرض و عمق زیاد و شتاب زایدالوصف که به گفته برخی کارشناسان، نزدیک به 70 کیلومتر سرعت جریان رودخانه است، کار بسیار پیچیده و خطیری بود که می‌بایست با محاسبه دقیق و آگاهی از جوانب امر صورت می‌گرفت، در غیر این‌صورت علاوه بر اینکه موفقیت عملیات در پرده ابهام قرار می‌گرفت، تعداد بسیار زیادی غواص نیز شهید می‌شدند.
این مسئله آن‌قدر مخاطره‌انگیز بود که برخی فرماندهان نظامی کلاسیک عملیات عبور از اروندرود را غیرممکن می‌خواندند و کمترین موفقیتی برای آن قائل نبودند. لیکن دقت نظر فرماندهان سپاه در دستیابی به اطلاعات لازم، آموزش‌های خاص برای عبور از اروند، انتخاب حساب شده غواص‌ها، انتخاب مناسب‌ترین نقطه برای عبور با توجه به عرض رودخانه، توجه کافی به حالت‌های مختلف جزر و مد آب و عوامل دیگری از این نوع توانستند شکل جدیدی از عملیات نظامی را که در نوع خود در تاریخ نظامی جنگ‌های معاصر بی‌سابقه است، انجام دهند و با اقتدار کامل، ضمن عبور از اروند و شکستن خط، منطقه را نیز تصرف کنند. در این زمینه ماهر عبدالرشید فرمانده سپاه سوم عراق چنین می‌گوید:
«ایران در عملیات جاری خود روش‌های نظامی نوینی را به کار برده است؛ و برخلاف توقع، در شرایط جوّی سختی که باران‌های شدید می‌بارید، با استفاده از مردان قورباغه‌ای و پیشقراولان رزمی حمله خود را به مواضع ما آغاز کرد.»
رادیو امریکا گفت:
«تحلیل‌گران نظامی غرب معتقدند که ایران برای عبور از شط‌العرب نیاز به تجهیزات کافی داشته و متعجب از این موضوع‌اند که چگونه با تجهیزات اندک توانسته‌اند از این آبراه عبور کرده و به مواضع عراقی‌ها دست یابند.»
