خبرگزاری بسیج قزوین: در گوشه ای ایستاده بود و با شیطنت کودکانه اش پدر و مادر را صدا می زد، با خود گفتم کودک است کاریش نمی شود کرد. از روی صندلی پایین آمد کفش هایش را در آورد، او را صدا زد و گفتم؛ دخترم پای برهنه خوب نیست اذیت می شوید گفت: خون شهید زمین ریخته شده، خدا بدش می آید که با کفش روی خاک شهید راه بروی!
زبان گویا و شیوای دخترک مرا به فکر واداشت. گویا مکتب شهدا خود بهترین غربالگر می باشد. چه مهره های نابی را پروش داده است. می داند که پا بروی خون شهید نمی توانند بگذارند.
رویش ها در قتلگاه شهدا خود را نمایان می کند، دختری زیبا از نسل مرضیه دباغ، جهان آرا ، که نوید مادری در تراز انقلاب را برای آینده می دهد. هیچ استرسی برای چانه زنی با من ندارد. می گوید نامم فاطمه است.
جهاد و شهادت را از کودکی می شناسد.
دوباره اصرار کردم که مراقب پاهایت باش! با زیرکی کودکانه اش گفت: کفش هایم برای تو! خوبه زمین سرد است اگر جهنم و آتش جهنم بود پابرهنه می رفتی؟
از حاضر جوابیش متعجب شدم تا اینکه دوباره سراغ بازی کودکانه اش رفت. دنیایی را که این کودک تجربه کرد بیش از ۴۰سال تجربه می خواهد.
۱۰۰۲/ت۲۰/ب
