۵۰نکته ضروری که برای سفر در ایران باید بدانید

به گزارش خبرگزاری بسیج از اشکذر:
 اگر قصد مسافرت دارید، این چند نکته را بخوانید. نتیجه  آزمون و خطای شخصی و تجربه بیش از ۴۰۰ هزار کیلومتر سفر در ایران است. 
 1-حتی اگر ماشین را از کارخانه تحویل گرفته‌‌اید قبل از سفر پیش یک تعمیرکار ببرید که چک کند. ۱۰۰ هزارتومان به مکانیک بدهید بهتر از آن است که بین راه ۲۰۰ هزار تومان به یدک‌کش بدهید.
3.اگر مسیر طولانی در پیش دارید موسیقی خوب و مطابق ذائقه همسفران آماده کنید.
4-در بیشتر جاده‌های ایران سرویس‌بهداشتی مناسب وجود ندارد. هرجا دستشویی گیر آوردید استفاده کنید! سرویس بهداشتی تمیز مثل انرژی هسته ای حق مسلم ماست! مسئولان رسیدگی کنند.
 5-همیشه باک ماشین‌تان را پُر کنید. به امید پمپ‌بنزین بعدی راه نیفتید. گاهی پمپ‌بنزین‌ها خراب هستند یا جاهایی با فاصله چند صدکیلومتری فاقد پمپ بنزین است.
ترافیک، یک راه‌بندان ناگهانی و … ممکن است بنزین اندک شما را هدر دهد.
 6-مشکلات خانوادگی‌تان را در سفر حل نکنید. پشت‌فرمان جای جر و بحث نیست. از سفر لذت ببرید، وقت برای دعوا همیشه هست!
 7.در جاده‌ها با رانندگان محلی کَل نیندازید. به ویژه اگر پلاک ماشین‌تان تهران است.
برخی رانندگان – تکرار می کنم – برخی رانندگان محلی از اینکه روی یک راننده غریبه را کم کنند لذت می‌برند. حتی ممکن است برای اثبات اینکه دست فرمان‌شان از شوماخر کمتر نیست شما را به خارج از جاده هدایت کنند!
8.قبل از راه افتادن در هر جاده‌ای حتماً در مورد نقاط دیدنی مسیر کمی اطلاعات جمع کنید. همه دیدنی‌ها در مقصد نیست، مسیر سفر بخش بزرگی از سفر است.
 9-به بچه‌ها در سفر نقش بدهید. خواندن تابلوها، نوشتن نکات جالب در دفترچه کوچک‌شان، حساب کردن کیلومترهای باقیمانده تا مقصد و … نگذارید در موبایل و تبلت غرق شوند.

10- دنبال رکورد‌زدن در جاده نباشید. به تجربه سفر به ۳۱ استان کشور جایی ندیدم که نام یک راننده به خاطر اینکه چند دقیقه رکورد راننده خطی را شکسته در کتاب گینس نوشته شده باشد اما رانندگانی را دیده‌ام که به خاطر عجله، خود یا دیگران را به کُشتن داده‌اند و نام‌شان روی سنگ قبرشان حک شده است!

 11.همه راننده‌های جاده تجربه مسافرت بین‌شهری ندارند. مراقب  نو راننده ها باشید. آنها را دستپاچه نکنید..
 12.همیشه یک نفر را مسئول بازبینی نهایی محل اقامت در هتل، مسافرخانه یا … کنید‌. طلا، شارژر موبایل و لوازم شخصی حمام بیشترین وسایلی هستند که مسافران فراموش می کنند.
13. یک بطری آب‌معدنی همراه داشته باشید. همیشه به کار می آید.
 14.پول هایتان را در یک کارت اعتباری نریزید. مقداری پول نقد همراه داشته باشید.
 15.هرجا احساس خواب‌آلودگی کردید توقف کنید. هرجا احساس خواب آلودگی کردید توقف کنید. هرجا احساس خواب آلودگی کردید توقف کنید….
 16-هرجایی را برای خوردن غذا انتخاب نکنید. از محلی‌ها آدرس یک رستوران مطمئن را بپرسید. گاهی یک مسمومیت یا اسهال ساده، یک سفر رویایی را بر باد می‌دهد!
 17.از موزه‌های مردم شناسی هر شهر دیدن کنید. (اگر دارند). جاهایی مثل اردکان و بجنورد بسیار دیدنی‌اند.
18-در سفر غر نزنید. شرایط هر چقدر دشوار، برای چند روز قابل تحمل است. در چشم به هم‌زدنی خاطره می شود. خاطره خوب بسازید.
 19-اگر مقدور است وسایل ابتدایی پخت و پز همراه داشته باشید. در سفرهای طولانی طبخ غذا هم سالم و هم به صرفه است. حتی یک املت.
 20-یک نقشه در ماشین‌تان داشته باشید. با آنکه نرم‌افزارهای تلفن همراه برای مسیریابی فوق‌العاده اند اما اینترنت در بسیاری از نقاط اینترنت عملاًجواب نمی‌دهد.
 21-اگر پلیس در جاده‌های محلی به شما توصیه کرد که به دلیل ناآشنایی با جاده بهتر است از یک مسیر نروید گوش کنید. یک بار گوش نکردم و در جاده بستک به لار با ترکیدن لاستیک ماشین چیزی نمانده بود روحم شاد و یادم گرامی شود!
 22.پاور بانک با خودتان همراه داشته باشید شارژ موبایل‌ها زود خالی می‌شود.
24-غذاهای محلی را تست کنید. حتی اگر باب طبع‌تان نیست کمی بچشید. غذاهای محلی بخشی از فرهنگ بومی مناطق است.
 25-در چند سال اخیر اقامتگاه های بوم‌گردی در شهرهای مختلف راه اندازی شده که به مراتب از هتل ها ارزان تر و تمیزتر هستند.
 26-برای خرید سوغاتی با محلی ها حرف بزنید‌. دوست شوید و جلب اعتماد کنید. آنها بهترین راهنما هستند که جنس خوب با قیمت مناسب بخرید.
27-اگر در برهه حساس کنونی، قصد خرید خُرده ریزه و لباس با قیمت مناسب دارید گناوه در بوشهر، بانه در کردستان و بازار رسولی زاهدان را توصیه می کنم. بازار پارچه بوکان هم فوق‌العاده است.
 28.بچه‌ها را در دشت و جنگل رها نکنید. خیلی از آنها تفاوت مار و عقرب عروسکی و واقعی را نمی‌دانند.
 29-قوطی کنسرو را در طبیعت رها نکنید. بعد از رفتن شما حیوانات سراغ آنها می‌آیند و دست و پوزه‌شان زخمی می‌شود. در طبیعت جز عکس یادگاری هیچ ردپایی از خود به جا نگذاریم.
 30-کفش پاشنه‌بلند برای خانم‌ها و دمپایی برای آقایان مناسب سفر تفریحی نیست. بخصوص اگر قصد قدم‌زدن طولانی در بازار، موزه یا گردشگاه‌های طبیعی را دارید. پیچ‌خوردگی پا، زخم شدن و تاول‌زدن انگشتان و … عوارض پوشیدن این پای‌پوش‌هاست.
 31- اگر در مدرسه یا هتل اقامت داریم از در و دیوار انتقام نگیریم. چندسال پیش در یک مدرسه در سبزوار که اقامتگاه نوروزی شده بود دیدم یک خانواده با کفش گِلی به سقف کوبیده بودند! جای کفش دستکم هفت نفر از کودک تا بزرگسال! احتمالا” برای یادگاری!
بزرگواری برایم تعریف می‌کرد که چون پول هتل در اهواز گران شده، تا صبح شیر آب حمام و دستشویی را باز گذاشته!
 32- در سفر آب و مایعات زیاد بنوشید. گلاب به رویتان تغییر آب و هوا معمولاً باعث می‌شود عمل دفع به خوبی صورت نگیرد.
 33- هر شب در هر جای کشور گرفتار شدید می‌توانید به روستایی‌ها معمولاً می‌توانید اعتماد کنید آنها بهترین جا و کامل‌ترین سفره را برای شما مهیا می‌کنند. بی نظیرند.

 34.اگر قفل فرمان و قفل ترمز دارید استفاده کنید. احتیاط شرط عقل است.
 35- زاویه تابش آفتاب در بیشتر نقاط ایران به شکلی است که در فصل گرم استفاده از عینک آفتابی لازم است. اما بعضی عینک‌های آفتابی کم کیفیت ممکن است به چشم‌تان آسیب بزند. در سفر کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
 36- با بومی‌ها حرف بزنید. خرده فرهنگ‌های آنها را تحسین کنید و هرگز تجربه تلخ‌تان در برخورد با یک نفر از یک قوم را به حساب همه آنها نگذارید.
 37- هنگام ورود به موزه یا گردشگاه برای بچه‌ها هم بلیط بگیرید. برای بچه‌ها ارزش و شخصیت قائل شویم. بلیط را دست‌شان بدهیم که خودشان به مسئول تحویل دهند.
 38- موقع سلفی‌گرفتن به پشت‌سرتان نگاه کنید. هر سال چند نفر به دلیل عدم رعایت همین نکته ساده به رودخانه سقوط می‌کنند، از آبشار یا کوه می‌افتند و جان‌شان را از دست می‌دهند.
 39- صنایع‌دستی بخرید. حتی در حد یک مچ بند مهره‌ای ساده از یک روستایی. یک زن روستایی چندماه سوزن می‌زند و یک اثر می‌آفریند و روزگار خانواده‌اش به آن بسته است. ارزشش بی‌شک از چند پیتزا بیشتر است!
 وقتی به روستاهای زابل و زاهدان و ایرانشهر و …

40- رفتم دلم از این همه تصویر تلخ ناامنی که رسانه‌ها از این استان ساخته‌اند به درد آمد. در حق این مردم مظلوم بد کرده‌ایم و فقط خبرهای تلخ‌شان را بازتاب داده‌ایم. در ایام عید که آنجا سفر کردم از خیابان‌های تهران به مراتب امن‌تر بودند.
 41- اگر عینکی هستید و عینک زاپاس دارید حتماً با خودتان همراه ببرید. در سفر به ترکمن صحرا عینکم شکست و کیلومترها با مکافات رانندگی کردم.
42.  اگر شب در چادر اقامت دارید هرگز گاز پیک‌نیکی را تا صبح روشن نگه ندارید.

44- با سوییچ ماشین تلاش نکنید در چیزی را باز کنید. مورد داشتیم که سعی کرده در قوطی چای را باز کند و سوئیچ شکسته و …
 45- اگر شنا بلد نیستید به آب نزنید. هر سال در ایام نوروز و تابستان چندین نفر در رودخانه‌ها و دریا غرق می‌شوند که می‌گفتند امکان نداره من غرق بشم!
46- اگر در طبیعت چای آتشی درست می‌کنید یا بساط جوجه کباب راه انداخته‌اید تا زمان خاموش نکردن کامل آتش حرکت نکنید. بیشترین آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع در تعطیلات نوروز رخ می‌دهد.
47. تمام ایام سفر را با پاساژگردی هدر ندهید. پاساژها در همه جا تقریباً شکل هم هستند.
.48- من پشت فرمون امکان نداره خوابم ببره»! روح آنها که این جمله را گفتند و پشت فرمان خواب‌شان برد و خود و دیگران را به کُشتن دادند در آرامش!…
عصر بعد از نهار بخصوص در هوای خوشایند بهار بدن به سوی خواب می‌رود. با نهار دوغ نخورید و خواب‌تان آمد بزنید کنار چند دقیقه بخوابید. تا امروز موردی گزارش نشده که به این دلیل آبروی کسی رفته باشد!
 49- نکات مثبت هر شهر را به مردمش بگویید. به بیرجندی‌ها بگویید که شهرشان از نظر تمیزی محشر است. فوق العاده. به یزدی ها بگویید که چقدر بافت سنتی شهر و غذاهایشان به دل می‌نشیند، به بوشهری ها بگویید چقدر بوی ادویه بازارشان خاص است، به رشتی ها بگویید قدم‌زدن در سبزه‌میدان چه حس معزکه‌ای است، به ایلامی‌ها بگویید چقدر تعارف‌هایشان واقعی است، به مریوانی‌ها بگویید چقدر لباس‌های سنتی‌شان زیباست و … در تحسین خوبی‌ها خسیس نباشیم.
 50- بر اساس گزارش‌ها بیشترین آمار تصادفات در ۲۵ کیلومتر خروجی و ورودی شهرهاست. احتمالاً چون راننده هنوز در حال و هوای خروج است و دل به جاده نداده یا چون گمان می‌کند دیگر به مقصد رسیده و از تمرکزش کم می‌کند. در جاده مواظب خودتان و دیگران باشید، به ویژه در ۲۵ کیلومتری خروجی و ورودی شهرها!
در مورد سفر هر کدام از ما تجربه‌های مختلفی داریم، تلخی‌ها و شیرینی‌هایی که گذرانده‌ایم. آنچه نوشته‌ام ۵۰ نکته است و می‌شود آن را به صد و حتی هزار نکته بسط داد اما همین اندازه هم در محضر مارکوپلوها جسارت بود. سفرتان پر خاطره و بی خطر.
عصرایران؛ احسان محمدی