جعفری خاطر نشان کرد نویسندگان این کتاب، آقای دِیو آلریک و خانم وِندی آلریک، پس از ده سال گفتگو و پژوهش در حوزه رهبری و جنبه های روانشناختی مرتبط با این حوزه اقدام به نگارش کتاب چرایی کار (چگونه رهبران بزرگ، سازمان های پرباری را بنا می سازند که موفق عمل می کنند) کردند. دِیو استاد و مشاوری تجاری و وِندی روانشناس و البته دارای مدرک MBA نیز هست. نویسندگان هفت پرسش برانگیزاننده را مطرح می کنند تا خواننده معنای شخصی را برای خود بیابد و بدین وسیله با انگیزه شود و برای سازمان نیز ثمربخش عمل کند. آن ها هفت زمینه را شناسایی کرده اند که هرکدام از آن ها از طریق دریچه هایی نسبتا متفاوت به ایجاد معنا نگاه می کنند: روان شناسی مثبت، مسوولیت اجتماعی، ازدواج و روابط میان فردی (از جمله، گروه هایی با عملکرد عالی)، مشارکت کارمند، فرهنگ و محیط کاری مثبت، رشد و یادگیری و شادمانی.
وی ادامه داد: در این کتاب به شرکت هایی اشاره می شود که سازمان هایی پربارند. یک سازمان پربار، محیط کاری است که در آن، افراد اهداف و اقدامات خود را هماهنگ می کنند تا معنا را برای خودشان، ارزش را برای ذی نفعان، و امید را به طور گسترده برای بشریت ایجاد کنند. سازمان پربار، سازمانی است که مهم ترین موارد را به اندازه کافی و اضافی در اختیار دارد: خلاقیت، امید، انعطاف پذیری، عزم راسخ، تدبیر و رهبری. سازمان های پربار، سازمان هایی سودآورند اما به جای تمرکز صرف بر روی فرضیات رقابتی، سازمان های پربار بر روی فرصت و هم افزایی نیز متمرکز می شوند. به جای پذیرش شکست مبتنی بر ترس از معنا در زمان های دشوار، سازمان های پربار بر روی ایجاد نظم، درستی و هدف در زمان آشفتگی و تجزیه تمرکز می کنند. به جای محدود کردن خودشان برای کوچک شدن، سازمان های پربار طیف گسترده ای از نیازهای انسانی، تجارب و جداول زمانی را یکپارچه می سازند.
سعید جعفری در پایان گفت امید است ترجمه این کتاب یاری رسان رهبران و مدیران منابع انسانی برای با انگیزه ساختن نیروها و کمک به سازمان هایشان در راستای رسیدن به اهدافشان باشند.