سال ۱۹۳۷ با شکل گیری قدرت نازی ها در آلمان کشورهای فرانسه و انگلیس در کنفرانس صلح مونیخ شرکت کردند، چمبرلن نخست وزیر انگلیس و دالادیه از کنفرانس صلح بازگشته و مسرور از دستاورد بزرگ دیپلماسی وارد فرودگاه پاریس شدند، در میان انبوهی از هواداران صلح چمبرلن شروع به سخنرانی کرد، خیابان شانزه لیزه پاریس تا فرودگاه در هلهله هواداران سازش بر مبنای مذاکره غرق شده بود، جمبرلن گفت: ما برای ده نسل شما صلح را به ارمغان آوردیم. در کنفرانس صلح مونیخ دو دیدگاه وجود داشت که انقلابیون و کمونیست ها معتقد به مقاومت و تقویت کشور در برابر نازی ها بودند اما طرفداران دالادیه و چمبرلن خواهان حل و فصل بر مبنای مذاکره بودند تا بهانه دست آلمان ندهند.
در مذاکرات لهستان و اتریش به آلمان واگذار گردید تا صلح را به ارمغان بیاورند، هیتلر در کاخ کوبورگ(هتل کوبورگ) ایستاد و اتریش را رسما جزیی از خاک آلمان معرفی کرد. شوروی در جامعه ملل پیشنهاد مبارزه با خشونت و افراط گرایی را مطرح که صلح طلبی در برابر جنگ را به دنیا عرضه کردند تا بهانه به دست هیتلر ندهند.
ویگان رییس ستاد مشترک ارتش فرانسه پا را فراتر گذاشت و گفت: به افراطیون تندرو ها و دلواپسان اجازه نخواهیم داد دستاورد بزرگ صلح مونیخ را نابود کنند، دوران فرانسه هراسی به سر آمده است. اگر نیروهای آلمانی به فرانسه حمله کنند احدی حق ندارد یک گلوله شلیک کند بلکه وظیفه انسانی ما حکم می کند از آنان پذیرایی و گفتگو کنیم، دنیا باید بداند که ما صلح طلب هستیم و این دستاورد را حفظ خواهیم کرد. اگر کسی به روی ما خنجر کشید ما با انجیل و دستان سبز به استقبال صلح می رویم تا دنیا بداند فرانسه طالب جنگ نیست.
زنان با جام های شراب و نیمه عریان به همراه مردان تا پاسی از شب شادی کردند و مردان صلح را بر روی دست حمل کردند. جبهه کمونیست و انقلابیون با تمام قوا سرکوب و بسیاری از انقلابیون در قرارداد صلح مونیخ دستگیر و تحویل دولت آلمان شدند. مردم از انقلابیون با سنگ و تخم مرغ استقبال می کردند.
خبری تکان دهنده انگلیس و فرانسه را غافل گیر کرد، اتریش و لهستان به اشغال آلمان درآمد، حالا فرانسه تنها بود، ویگان با دالادیه اجازه دایر کردن سازمان گشتاپو یا ارتش سری آلمان را داد به همین خاطربیش از ۱۰۰هزار نفر از انقلابیون و مبارزین دستگیر و در زندانهای مخفی سر به نیست شدند.
۶ ماه پس از همکاری گسترده مردم و نخست وزیر با نازی ها برای قلع و قمع تندروها، رفتار ارتش سری با مردم و دولت امنیتی شد، برخی از نمایندگان مجلس و کارکنان دولت توسط گشتاپو دستگیر شدند. خبری تکان دهنده مردم را از خواب غفلت بیدار کرد. تانک های نازی ۴ استان فرانسه را اشغال و بیش از ۴ میلیون آواره، ۲۵۰هزار زخمی و ۱۶۰هزار کشته روی دست مردم گذاشت.
ویگان رییس ستاد مشترک ارتش در رادیو ملی کرد و گفت: تندرو ها بدانند هیچ احدی حق ندارد دستاورد بزرگ صلح مونیخ را به خطر بیندازد، دنیا خواهد فهمید که صلح طلبیم، دوران اشغال و کشتار به سر آمده بلکه دوران مذاکره و تعامل برای صلح است.
پاریس نیز اشغال شد، دولت فرانسه گریخت، گروههای مبارز و انقلابی با هسته های مقوومت به گشتاپو حمله و ارتش سری را نابود کردند. پیشروی آلمانها متوقف و آلمان پیشنهاد آتش بس یک هفته ای در پاریس می دهد.
جایی که ظریف در هتل کوبورگ دیپلماسی بالکنی ارائه می داد هیتلر در همان بالکن کوبورگ اتریش را به آلمان ملحق کرد.
به راستی چقدر تاریخ شبیه روزگار ماست. انقلاب و ملت فدای جنازه برجام شدند، از جنازه برجام دست نکشیدند اما از انقلاب دست کشیدند. فرانسه فدای صلح مونیخ شد.
برداشت از کتاب موریس تورز فرزند خلق
