اولین شهید ایرانی در بوسنی

 به گزارش سرویس بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت خبرگزاری بسیج،   به نقل از دفاع پرس، سال ۱۹۹۲ جنگ بوسنی با حمله صرب‌های متعصب به مردم مسلمان بوسنی، آغاز شد.

پس از درگیری‌های سال ۱۹۹۱ در اسلوونی و کرواسی سعی در ادغام بوسنی و صربستان داشتند. دشمنی صرب‌ها با مردم بوسنی اگرچه در ظاهر به اختلاف نژادی و قربانی بودن آنان در مقابل مردم بوسنی بازمی‌گشت، اما در واقعیت پاکسازی نژاد بوسنیایی‌های مسلمان بود، اتفاقی که بعد‌ها یکی از بزرگترین جنایات جنگی، نسل‌کشی و تجاوز‌های گروهی و سیستماتیک را رقم زد و باعث کشته و ناپدید شدند بیش از ۳۰۰ هزار نفر از مردم آن سامان شد.

با شدت گرفتن آتش جنگ در بوسنی و هرزگوین و پخش اخبار و تصاویر از جنایات صرب‌های افراطی علیه مسلمانان بوسنی، حمایت کشور‌های مسلمان آغاز شد. ایران از سازمان ملل خواست تا تیمی ۱۰ هزار نفره از نیرو‌های ایرانی به عنوان نیروی حافظ صلح به این کشور اعزام کند که با مخالفت دبیر کل سازمان ملل و شورای امنیت مواجه شد. با ممانعت سازمان ملل، ایران مجبور شد تا به صورت غیر رسمی و با عنوان فعال حقوق بشری و کمک‌های هلال احمر و مامور سفارتخانه، نیرو‌های نظامی خود را برای کمک نظامی و آموزش جنگی به رزمندگان بوسنی به این کشور بفرستد. در این بین چهار تن از نیرو‌های ایرانی که نیز به شهادت رسیدند.

شهید «رسول حیدری» با نام «مجید منتظری» یکی از چهار شهید ایرانی در بوسنی است که در میانه جنگ بوسنی به عنوان دیپلمات جمهوری اسلامی ایران به شهری در بوسنی مرکزی رفت. او با کوله باری از تجربه راهی این سفر شد. رسول از بعد انقلاب و در سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه پاسداران همدان درآمد. او که اصالتا اهل ملایر بود بعد‌ها در تشکیل سپاه ملایر اثرگذار بود و مسوول اطلاعات سپاه این شهر شد که در آن دوره توانست ۱۵۰ تن از نیرو‌های ضد انقلاب را دستگیر کند.

مدتی در گیلانغرب و سرپل ذهاب با نیرو‌های بعثی جنگید و در چندین عملیات غرب کشور حضور فعال داشت. او در طول دوران دفاع مقدس مجموعا ۶۵ بار حضور در جبهه را تجربه کرد که عمدتا به عنوان نیروی اطلاعات بار‌ها به شمال عراق و تا عمق خاک این کشور نفوذ کرد و گاهی برای شناسایی تا مرز سوریه نیز پیش رفت.

پس از جنگ تحمیلی وارد دانشگاه امام حسین (ع) شد و در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد. با شروع جنگ بوسنی به این کشور رفت و خیلی زود توانست در بین نیرو‌های بوسنی جا بیافتد.

حیدری سرانجام در سال ۱۳۷۲ همزمان با روز عید غدیر در شهر ویسوکو در کمین نیرو‌های کروات گرفتار شد و به همراه دوست و همرزم بوسنیایی‌اش به شهادت رسید. او را اولین شهید ایرانی در بوسنی می‌نامند به همین واسطه سنگ نماد او و سه شهید دیگر ایرانی در بوسنی بر دیوار سفارت ایران در این کشور ساخته و نصب شد تا یاد و نام فداکاری و ایثار مردان سرزمینمان در قبال مسلمانان دیگر کشور‌ها از یاد‌ها نرود.

کتاب «ر» نوشته «مریم برادران» زندگینامه شهید رسول حیدری است که جایزه ادبی جلال را از آن خود کرده است و با شیوه‌ای نو به زندگی این شهید پرداخته.