سناریوی دست و دلبازی دولت برای سلاطین و آقایان خاص تمامی ندارد/ شکستن انحصار واردات؛ مطالبه ای که صدای مجلس را هم درآورد

از سوی دیگر افزایش قیمت دانه های سویا و همچنین مواد مغذی که برای مرغ باید تهیه می شد با افزایش قیمت همراه بود اما قیمتی که کشتارگاه از تولید کننده خریداری می کرد با قیمت تمام شده همخوانی نداشت و موجب ضرر و زیان تولید کننده می شد، درست در زمانی که فیلم قتل و عام جوجه های یک روزه در فضای مجازی دست به دست می شد، انجمن واحدهای تولید کننده جوجه یک روزه طی اطلاعیه ای گفته است تا چند روز به کار معدوم سازی ادامه می دهد.

 

 

مجتبی رسولی، که یک تولیدکننده مرغ گوشتی و جوجه یک روزه بود آن زمان در خصوص معدوم سازی جوجه های یک روزه در کشور به خبرنگار تیتریک گفت: طبق برنامه ریزی های صورت گرفته در فروردین ماه امسال باید 130 میلیون قطعه جوجه یک روزه در کشور تولید می شد اما به واقع با شیوع بیماری کرونا در کشور و کاهش شدید تقاضا و به تبع آن قیمت مرغ تمامی شرایط برنامه ریزی شده را تغییر داد.

 

طبق مصوبه ستاد تنظیم بازار قرار بر این شد که این میزان به 115 میلیون قطعه کاهش یابد، بنابراین اگر جوجه یک روزه بیشتری با توجه به شرایط موجود وارد بازار می شد اوضاع بسیار وخیم تر می شد، ماجرا به اینجا ختم نشد و بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی به اقدام ناخوشایند جوجه کُشی اعتراض کردند، یک فعال رسانه ای در واکنش به این اقدام در صفحه شخصی خود نوشت؛ تا زمانی که واردات در انحصار یک نفر باشد و بنادر بدانند بار ذرت برای مدلل نیست ان را حمل نمی کنند باید شاهد فیلم های ناراحت کننده جوجه کشی بود.

 

 

ماجرا به اینجا ختم نشد و مجددا تیتریک روز 1 اردیبهشت 99 با انتشار گزارشی تحت عنوان 65 درصد ذرت های وارداتی به نام آقای خاص است، انبار 2.5 میلیون تن دان مرغ در پشت مرزها را عامل قتل عام جوجه های یک روزه عنوان کرد، در بخشی از این گزارش امده است؛ "در روزهای گذشته به دلیل اینکه ۲ و نیم میلیون تن ذرت وارداتی روی کشتی ها مانده است و ترخیص نمی شود و همین موضوع باعث گرانی دان شده و از سوی دیگر با توجه به اینکه به دلیل پاندمی کرونا و کاهش قدرت خرید مردم، ۴۰ درصد مصرف گوشت مرغ در کشور کاهش پیدا کرده، برخی از شرکت ها که جوجه ۱ روزه تولید می کردند علاوه بر جوجه های خروس، جوجه های تخم گذار را هم از بین بردند".

 

این گزارش تا حدی جریان ساز شد که خبرگزاری های فارس، تسنیم و ایسنا و بسیاری از فعالان رسانه ای، به آن پرداختند، اعتراض بسیاری از تولیدکنندگان جوجه و مرغ به روند تنظیم بازار و انحصار واردات ادامه داشت تا اینکه مطهری نماینده گرمسار 19 شهریور سال جاری در مجلس به چالش های موجود در این حوزه پرداخت و گفت: "کشاورزان به فلاکت افتاده اند، بارها و بارها تاکید کرده و این موضوع را از مسئولین ذی ربط پیگیری کردم.

 

متاسفانه وزارت کشاورزی در رابطه با ماموریت و مسئولیت خود اختیار ندارد و بخشی از اختیارات وزارت کشاورزی به وزارت صمت منتقل شده است! وزارت صمتی که صاحب و یقه ندارد و نمی دانیم یقه چه کسی را بگیریم! فردی را هم به عنوان سرپرست انتخاب کرده اند که می گوید دوست ندارم وزیر شوم، یعنی هیچ انگیزه ای برای کار ندارد. از وی دو سوال کردم و دیدم اصلا در باغ مدیریتی و مسئولیتی نیست.

 

واردکننده ها مشخص شوند، چرا واردات توسط آقای مدلل انجام می شود؟ مردم از انتقاد ما به ستوه آمده اند و می گویند چرا اجرا ندارد؟ اینکه نقد کنیم جواب نمی دهد، آقای خاوازی وزیر بسیار خوبی است اما اختیارات ندارد، 20 روز است که استیضاح رحمانی فضلی تحویل هیات رئیسه شده است اما علی رغم پیگیری ها، وصول نشده، آقای کولیوند هم که کارچاق کن وزیر کشور در مجلس شده و سراغ نمایندگان می رود تا استیضاح را پس بگیرند! این شخص را به مجلس راه ندهید."

و اما عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران در واکنش به واردات انحصاری در بخش کشاورزی، در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار تیتریک، گفت: اخیرا نماینده گرمسار در تذکری در مجلس شورای اسلامی به رانت خواری شخصی اشاره کرد که انحصار واردات غذای دام بر عهده وی است.

 

حجت الاسلام علی ارجمند افزود: پیش از وی در سال 92، دکتر توکلی (نماینده مجلس) طی اخطاری اعلام کرده بود یک شخص 650 میلیون یورو به واسطه واردات غذای دام رانت خواری کرده است، همچنین در سال 97 آقای کریمی قدوسی (نماینده مجلس) گفت: 75 درصد انحصار واردات ذرت در دست آقای مدلل است. برادران مدلل از انحصار غذای دام تا چای، آب معدنی و سیمان را بر عهده دارند و شرکت هایی را در این قالب ثبت کرده اند.

 

وی اظهار داشت: علاوه بر رانت دلار 4200 تومانی به واسطه تجهیزاتی که اعم از کشتی در اختیار دارند و ارتباط با بازارهای آمریکای لاتین، به نوعی توانسته اند سکان واردات را در دست بگیرند. البته این موضوع در کشورهایی که نظام کاپیتالیسم حاکم است دور از ذهن نیست و در آمریکا گوشت در اختیار 4 شرکت است اما این رویه در ایران، زمانی که یک نفر سلطان واردات غذای دام می شود و به هر شکل که می خواهد به دولت و مردم فشار می آورد، قابل پذیرش نبوده و زیبنده نیست.

 

حجت الاسلام ارجمند تصریح کرد: سوال اینجاست که چرا 20 سال پیش آقای حجتی وزیر اسبق کشاورزی انحصار واردات را به آقای مدلل داد و امروز وضعیت به جایی رسیده است که دولت هم ناچار است فشارهای این شخص را تحمل کند، باید یک روند جایگزین حاکم شود و تعاونی ها و پشتیبانی امور دام هم بتوانند واردات داشته باشند و انحصار شکسته شود.

 

 

وی گفت: یکی از راه های شکستن انحصار این است که علاوه بر تقویت دیگران، واردات محصولات تراریخته را ممنوع کنیم، در غالب کشورهای دنیا غذای دام استفاده می شود و تنها 30 درصد از ذرت های کاشته شده در جهان تراریخته است و 70 درصد آن تراریخته نیست، اما متاسفانه کشور ما به سمتی رفته است که نه تنها دلار 4200 تومانی به یک آقای خاص داده می شود بلکه این شخص هم صرفا تراریخته وارد می کند.

 

ارجمند افزود: تراریخته محصولات پر ریسکی هستند و دلار 4200 تومانی به محصولاتی اختصاص داده شده که امنیت غذایی مردم را به خطر می اندازد، خوشبختانه تراریخته در کشور کاشته نمی شود و در فاز دوم باید تلاش کنیم مقابل واردات آن بایستیم. این مبارزه می تواند توامان باشد. در حال حاضر کشورهای منطقه قفقاز ذرت هایی پرورش داده اند که تراریخته نیست و می توان از این ظرفیت به خوبی استفاده کرد یا کشت فراسرزمینی داشته باشیم.

 

وی اظهار داشت: متاسفانه زمانی که صحبت از واردات می شود دولت مردم را بهانه کرده و برای دلال های بزرگ دست و دلباز می شود اما زمینه های صادرات به ندرت فراهم می شود و پول به دست کشاورزان نمی رسد. در حال حاضر به واسطه فشارهایی که واردات گننده ها بر دولت دارند با نوسان دو هزار تومانی قیمت مرغ صدای مردم بلند می شود.

 

حجت الاسلام ارجمند در خاتمه خاطرنشان داشت: باید تذکر نماینده گرمسار در مجلس را به فال نیک گرفت چرا که مافیا جز لاینفک نظام سرمایه سالاری است و  با این رویه عده ای رانت را در دست گرفته و بقیه را حذف می کنند، متاسفانه باید گفت کشور ما شبه سرمایه داری است اما گاهی اوقات در انحصار روی کشورهایی مانند روسیه و ایتالیا را سفید کرده است.

 

ختم کلام اینکه ...

 

اگر فرهنگ سازی صورت بگیرد و دولت مصمم باشد تا انحصار واردات را بشکند می توان به اصلاح روند سالم سازی محصولات امیدوار بود همانگونه که پیش از این همه دست به دست هم دادند تا محصولات تراریخته در کشور کاشته نشود.