۵ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ بود، که عقده‌های حقارت دولتمردان آمریکا، نسبت به انقلاب اسلامی ایران بروز و فوران پیدا کرد، و از همه مهمتر وقتی انقلاب دوم، به تعبیر بنیانگذار کبیر انقلاب به وقوع پیوست و حقارت آمریکا برای جهانیان اثبات گردید و از عقاب های تیز پرواز خمینی کبیر در تسخیر لانه جاسوسی زخم چنگال دیده بودند، «عملیات پنجه عقاب» را راه اندازی نمودند تا حیثیت پوشالی بر باد رفته خود را احیا کنند و غرور آسیب دیده شان را ترمیم نمایند. متاسفانه مزدوران داخلی دولت بنی صدر، آنها را در جهت به سرانجام رساندن این عملیات یاری نمودند، تا ۸ بالگرد آنان و ۷ فروند هواپیمای غول پیکرشان به خاک ثامن الحجج(ع) حمله ور شوند تا کار نظام و انقلاب را یکسره نمایند.
غافل از این که آیه قرآن می فرماید :
«وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا»
و بی خبر از آنکه، اگر قافله سالار این ملت و ملت، خوب عمل کنند بار دیگر خداوند سپاه ابرهه زمان را توسط پرندگان سجیل بر منقار به خاک مذلت و رسوایی می نشاند و این بار طوفان شن و ماسه، به یاری خمینی کبیر آمد تا تداعی کننده بدر در نسل امروز تاریخ باشد و این بار این رسوایی آشکار آمریکا،
با استعانت پروردگار بزرگ و عنایت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (ع) محقق گردید و دانه‌های شن و ماسه به یاری ملت ایران فرستاده شد تا «پنجه عقاب» کارتر، شکستی متحمل شود که در مصاحبه اش بیان نمود که دوره ریاست جمهوری من، بدترین دوره ریاست جمهوری آمریکا بوده است زیرا در آن زمان دولت آمریکا در دست آیت الله خمینی (ره) در ایران به گروگان گرفته شد.
ذهن های مادی‌اندیش چه می دانند که در پسِ حوادث طبیعی چه چیزی نهفته است؟
باید بدانند که پنجه در «پنجه عقاب» افکندن جز با وصل کردن رشته اتصال به ساحت ربوبی ممکن و میسور نبود.
اگر روندگرایانه به نمودار قدرت آمریکای متجاوز آنروز تا آمریکای امروز نظر کنیم، می بینیم که هیبت و هیمنه آمریکایی دچار افول شده است. آنروز اراده آمریکا در دلِ خاک ایران، زمین گیر می شد و امروز در سطح منطقه موسوم به خاورمیانه!
امروز که مذاکره کنندگان ما در وین در حال رایزنی هستند، باید دردستگاه محاسباتی خود، حضور اراده الهی را درنظر گیرند و بی باکانه نسبت به استیفای حقوق خود پای‌بفشارند و صد البته اعتنا و اعتمادی به وعده های صد من یک غاز طرف های غربی نکنند. بدانند که به تعبیر رهبری «جنتلمن های پشت میز مذاکره همان تروریست های فرودگاه بغدادند. »
اگر با استعاره های «متجاوزان طبس» و «تروریست های فرودگاه» به آن ها بنگرند، قطعاً از باطن شریر آن ها آگاه خواهند شد. چنانکه حضرت امام (ره) اولاً نسبت به آمریکایی ها (که از قضا در زمان حادثه هم کارتر دموکرات حضور داشت) بدبین بود و ثانیاً در مقابل ایشان دست به عمل قاطع می زد، چرا که مطمئن بود اگر به وظیفه خود عمل کند، نیروهای طبیعی نیز مسخر او می شوند و اهداف و محاسبات دشمن را بهم می ریزند.
« وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقينَ»
انتهای پیام/
