به گزارش خبرگزاری بسیج از گلپایگان، دوران دفاع مقدس در تاریخ کشور ما برگ زرینی از تاریخ انقلاب اسلامی و قطعه ای از بهشت است؛ زیرا ملت بزرگ ایران، اوج ایثار و فداکاری و رشادت را در نبرد با دشمنان اسلام از خود بروز دادند.
فرزندان دلیر میهن اسلامی ما با سلاح ایمان به مقابله با متجاوزان سر تاپا مسلح شتافتند و طی ۸ سال جنگ نابرابر در برابر زیاده خواهی دشمن متجاوز بعثی ایستادگی کردند.
جهاد سازندگی نیز به عنوان یادگار امام راحل عظیم الشأن که ابتدا برای آبادانی و محرومیت زدایی روستاها تشکیل شد، همپای نیروهای مسلح و نیروهای سپاه و بسیج در عرصه مهندسی جنگ و پشتیبانی از جبهه ها با طراحی های هوشمندانه، جایگاه ویژه ای را در موفقیت لشگر اسلام به خود اختصاص داد؛ به گونه ای که رهبر کبیر انقلاب اسلامی در پیامی فرمودند: " نقش جهاد سازندگی در جنگ کمتر از نیروهای نظامی نبوده و نیست. "
یکی از چهره هایی که از نخستین روزهای تشکیل جهاد سازندگی تلاشی صادقانه و خستگی ناپذیر را در صحنه های سازندگی روستاها و به ویژه عرصه های دفاع مقدس به نمایش گذارد، زنده یاد محمدتقی بیاتی فرد بود.
شادروان بیاتی فرد از جهادگران بی ادعا و چهره فداکاری بود که عاشقانه و بدون چشمداشت برای پشتیبانی از جبهه ها و رزمندگان اسلام تلاش می کرد. در دوران دفاع مقدس پس از آن که مشخص شد مصرف لبنیات؛ به ویژه ماست در جبهه های نبرد و به خصوص منطقه جنوب با هوای گرم و شرجی، رزمندگان را در مقابل بیماری های عفونی مصونیت می بخشد، پشتیبانی جبهه و جنگ جهاد سازندگی گلپایگان با ایجاد واحد ماست بندی، اهتمام ویژه ای را برای جمع آوری شیر و ماست در قالب هدایای مردم روستاها و شهر و نیز خرید شیر از دامداران و تبدیل به ماست مبذول داشت.
در این راستا، مرحوم بیاتی فرد هر هفته را با دو یا سه ماموریت از طریق رساندن لبنیات؛ به ویژه ماست به جبهه های جنوب پشت سر می گذاشت.
او در مسیر گلپایگان به اهواز برای حمل ماست که هر هفته حدود 20 تن بود، آسیب های جسمی زیادی متحمل شد؛ اما هرگز از فعالیت و تکاپو دست برنمی داشت و دوباره آهنگ حمل هدایای مردمی و لبنیات به رزمندگان را از سر می گرفت. علاوه بر آن که ۴ سال به صورت مداوم با کامیون یخچال دار، مسئولیت حمل لبنیات تولیدی واحد ماست بندی را به مناطق جنگی جنوب به عهده داشت، مدت مدیدی نیز لباس رزم بر تن نمود و در عملیات مهندسی خطوط مقدم جبهه، دوشادوش رزمندگان اسلام با دشمن مبارزه کرد.
این جهادگر خستگی ناپذیر در صحنه های خطرناک جنگ بی باکانه قدم می گذاشت؛ به گونه ای که در یکی از عملیات زیر آتش مستقیم و بی امان ارتش عراق هنگام تخلیه بار، خمپاره ای به بدنه ماشین او اصابت می کند؛ اما مرحوم بیاتی فرد به قدری محو انجام ماموریت خود بوده که پس از تخلیه محموله وقتی به قرارگاه ( بُنه ) مراجعت می نماید، دوستان از او می پرسند: " آقا تقی پس نصف ماشین ات کجاست؟!! "
آنان که شاهد مجاهدت های زنده یاد محمد تقی بیاتی فرد بوده اند، اذعان می کنند که ایشان حد اعلای ایثار و اخلاص خود را نسبت به آرمان شهیدان به نمایش گذارد و تا آنجا که توان جسمانی و بینایی داشت، ایستادگی کرد. اکنون نیز که ۲۸ سال از درگذشت او می گذرد، گویی در میان ما حضور دارد و یاد و خاطره اش فراموش شدنی نیست. " طُوُبی لَهُم وَ حُسنُ مَاب "
یکی از خصوصیات ویژه این عزیز سفرکرده این بود که حساسیتی عجیب به حفاظت از خودروهایی که در اختیارش بود، نشان می داد و در حفظ بیت المال کوشا بود.
بدون تردید از خود گذشتگی و فداکاری شادروان بیاتی فرد و هزاران جهادگر گلپایگانی در دفتر ایثار جهادگران ثبت و ضبط می گردد. به روح بلندشان درود می فرستیم و از خداوند متعال عُلو درجاتش را برایشان مسئلت می نماییم.
منبع: با تلخیص از آخاله
