ترکیه و تنش مرزی ارمنستان!!!
ترکیه به عنوان دومین کشور دارنده ارتش عضو ناتو بعد از آمریکا همواره نقش منافع راهبردی آمریکا را به صورت نیابتی برعهده گرفته است.ورود به سوریه، عراق، افغانستان همواره جز برنامه های راهبردی امریکا و ترکیه برای مهار ایران بوده است.
سوکار بزرگترین شرکت نفتی باکو. در ترکیه متعلق به آذربایجان که سالانه ۶میلیارد دلار مراوده مالی با آنکارا دارد، ترکیه برای تغییر ژئوپولیتیک منطقه و افزایش امنیت خود تلاش بسیار دارد با هزینه کرد ۴۰میلیارد دلار خط نفتی باکو، آنکار،یونان، ایتالیا، المان، اتریش را پیگیری کند، این اقدام ترکیه با واکنش شدید ایران و روسیه مواجهه می شود.
اگر ترکیه موفق شود در حقیقت فشار راهبردی روسیه به اروپا از بین خواهد رفت و ایران به عنوان مسیر راهبردی ترانزیت انرژی به اروپا از مدار خارج می‌گردد.
حضور ترکیه در باکو برای نفوذ در قفقاز جنوبی و اتصال به خزر از طریق اشغال ارضی ارمنستان است.تا بتواند اتصال ایران به آسیای میانه و قفقاز را در نیمه شرقی خزر مسدود کند. ایران با اعزام نیروی نظامی متشکل از ارتش،سپاه، بسیج، نیروی انتظامی، هوافضا و پایگاه موشکی اسفهلان تبریز،نیروی هوایی ارتش، هوانیروز سپاه و ارتش اخطار شدیدی به آذربایجان صادر کرد.
مرز نوردوز که مسیر ترانزیت کالا ایران با ارمنستان است از خاک آذربایجان می گذرد. ۴۲۲کیلومتر مرز مشترک ایران با ارمنستان وجود دارد که ۱۶ کیلومتر آن از خاک آذربایجان می گذرد.
ارمنستان به همراه ایران با بازگشایی مسیر جدید ترانزیت کالا از مقری تا ایروان نقشه آنکارا باکو را خنثی و ایران به دو مسیر ژئو پولیتیک دست می یابد. برابر پیمان امنیتی شانگهای ایران می تواند مسئولیت تامین جاده ترانزیتی با ایروان را به عهده بگیرد.
نگارنده: صادق چگینی
