صدور مجوز احداث شهرک ۲۰۰ هکتاری هایتک در منطقه فشافویه
به گزارش اداره روابط عمومی فرمانداری ویژه شهرستان ری؛ حسین توکلی کجانی پذیرش مسوولیت در شهرستان ری را دشوار خواند و گفت: باید در ری نگاه ویژهای در حوزه مدیریتی حاکم بوده و در کنار پرداختن به مسائل فرهنگی، مذهبی و مناسبات اجتماعی، به تغییر بافت جمعیتی بومی ری نیز توجه شود.
توکلی بیان کرد: در حوزه اقتصادی از دیرباز میل به سرمایهگذاری در ری بسیار بالا بوده و در حال حاضر نیز بخش فشافویه به واسطه فعالیت شهرک صنعتی شمسآباد با زمینه اقتصاد مقاومتی و فعالیت واحدهای تولیدی که نگاه به بیرون را از بین بردهاند، در برخی حوزهها نیاز به واردات را برطرف کرده است. ظرفیتسازی و زیرساختهای عظیمی در ری ایجاد و فراهم شده تا سرمایهگذاران با اطمینان خاطر در این شهرستان سرمایهگذاری و کار اقتصادی و تولیدی انجام دهند.
فرماندار ویژه شهرستان ری با اشاره به تصویب و صدور مجوز احداث شهرک ۲۰۰ هکتاری هایتک در منطقه فشافویه، افزود: ایجاد این مرکز در کنار منطقه ویژه اقتصادی، شهر فرودگاهی، شهرک شمسآباد و محور چرم شهر، قطب اقتصادی تأثیرگذاری را شامل میشود.
معاون استاندار تهران با تاکید بر اینکه شهرستان ری ورودی ۱۷ استان جنوبی کشور به پایتخت است، گفت: قرار گرفتن در این کریدور غرب به شرق به خودی خود اهمیت و پتانسیلهای ری در حوزههای حمل و نقل، شبکه ریلی، شبکه راه، سرمایهگذاری و بافت جمعیتی را نشان میدهد.
وی ادامه داد: با ایجاد اقدامات زیرساختی مانند راه، بزرگراه، راهآهن، فرودگاه و زیرساخت اقتصادی، حسن آباد فشافویه که پیشتر مورد بیمهری قرار گرفته بود به قطب اقتصادی تبدیل شده است، همچنین بر اساس قانون برنامه ششم توسعه و اتصال شهرک صنعتی شمسآباد به راهآهن کشور، میل به سرمایهگذاری در منطقه افزایش خواهد یافت.
فرماندار ری بافت جمعیتی را از بزرگترین ظرفیتهای ری برشمرد و تصریح کرد: شهرستان ری با حدود یک میلیون نفر جمعیت، ۶ شهر، ۹۸ نقطه جمعیت روستایی و ۵ بخش، با وسعت ۲۲۰۰ کیلومتر مربع ۳ برابر ۲۱ منطقه تهران مساحت دارد.
توکلی کجانی با تاکید بر ضرورت برنامهریزی برای موضوعات مرتبط با فرهنگ و جمعیت در ری، بیان کرد: اولویت و نگاه دولت مردمی سیزدهم این است که مسائل کشور با روحیه مردمی به پیش رفته و اجرایی شود.
وی بر ضرورت بازبینی و توجه مدیران به پروژههای معطل مانده تاکید و عنوان کرد: باید با بررسی بیشتر معلوم شود چرا پروژههایی که سهمی از اعتبارات دولتی صرف آنها شده، بلاتکلیف و نیمه تمام ماندهاند.