تحرکات جدید "صدر" و آینده سیاسی عراق
به گزارش خبرگزاری بسیج، با توجه به شرایط ناپایدار و بی ثبات اجتماعی و سیاسی عراق که ناشی از تعلل بیش از حد سیاسیون، احزاب و جریانات فعال در عراق در راستای انتخاب تشکیل دولت جدید آن کشور و شخص نخست وزیر است، همگان بر این امر واقف هستند که لازمه عبور از چنین وضعیتی اتحاد، یک‌دستی و کنار گذاشتن منافع شخصی و حزبی است.
یک رابطه معناداری میان تامین حداکثری منافع ملی با کنار گذاشتن منافع حزبی و شخصی وجود دارد که کنشگران سیاسی نیز به این موضوع آگاهند، اما نکته قابل تامل و تعجب آنجاست که فردی همچون «مقتدی صدر» رهبر ائتلاف سائرون و جریان صدر، با کارنامه و سبقه سیاسی بلند مدت در عرصه تحولات داخلی عراق گویا از این عمر غافل است.
بررسی نوع کنشگری مقتدی صدر در یک دهه اخیر نشان از آن دارد که وی در بزنگاه‌های حساس کشور و مقاطعی که لازم است همه جریانات و احزاب سیاسی در کنار یکدیگر باشند تا یک صدای واحد از عراق به بیرون از مرزها منتقل گردد، او خود را از صف مسئولین و صاحب‌منصبان جدا نموده و ژست اپوزوسیون به خود میگیرد.
این موضوع را می‌توان با بازخوانی رفتار صدر پیش از آغاز انتخابات پارلمانی اخیر عراق به درستی متوجه شد که این نوع رفتار های زیر از یک الگو و الگوریتمی ثابت پیروی می نماید.
صدر در آن روزها به یکباره اعلام کرده بود که قصد شرکت در انتخابات را ندارد! اما همان روزها هم بسیار این رفتار و موضوع سد را جدی نگرفتند و معتقد بودند که حتما در انتخابات شرکت خواهد کرد و تلاش بسیاری را نیز در راستای سهم خواهی برای جریان متبوعش خواهد داشت.
بله، تاکنون این شیوه و خط‌مشی سرد بوده و گویا او قصد تغییر رویه هم ندارد!
به تازگی شاهد بودیم که صدر به عنوان آنچه که آن را فداکاری برای سرنوشت و آینده عراق خوانده، به نمایندگان جریان خود دستور داده تا همگی از پارلمان آن کشور استفاده کنند و آنها نیز این اقدام را انجام دادند و در نهایت مورد پذیرش «محمد حلبوسی» به عنوان رئیس مجلس عراق نیز قرار گرفت.
اما بلافاصله چهارچوب هماهنگی شیعه در جلسه ای که در دفتر «نوری المالکی» رهبر ائتلاف دولت قانون با حضور ائتلاف عزم به رهبری «خمیس الخنجر»، جنبش بابلیون و مستقلین برگزار گردید، در خصوص وضعیت سیاسی کشور و آینده تشکیل دولت به بحث و بررسی پرداختند.
آنچه اینجا باید مورد واکاوی قرار گیرد آن است که آیا بار دیگر صدر می خواهد آنطور که خودش اعلام کرده در موضع اپوزیسیون قرار گرفته و خود را از مشکلات عدیده و گسترده اقتصادی معیشتی که امروز گریبانگیر مردم عراق است، مبرا نشان دهد؟!
آیا صدر می خواهد با کنار رفتن ظاهری خود از قدرت موضع انتقادی گرفته و با سوار شدن بر موج احساسات و هیجانات مردمی، بار دیگر چهره و جایگاه اجتماعی خود را بازیابی کرده و پس از آن به سهم خواهی سیاسی بپردازد؟!
باید منتظر ماند و دید که آیا صدر می خواهد با اولویت قرار دادن منافع حزبی و شخصی خود و وانمود کردن به فداکاری برای سرنوشت عراق، احتمالا با تحریک هواداران خود آنها را به کف خیابان‌ها کشاند تا بر رقبای سیاسی خود فشار وارد آورد؟!
شرایط حساس، پیچیده و غیرقابل پیش بینی فعلی عراق منجر به ایجاد بی ثباتی بیشتر سیاسی و حتی امنیتی در آن کشور می شود که این می تواند فرصت خوبی را برای فعالیت اعضای باقی مانده داعش در عراق به وجود آورد.
بنابراین بر همه مسئولین و شخصیت‌های تأثیرگذار عراقی اعم از سیاسیون و فعالین اقتصادی شیعه، سنی و کُرد این فرض هست که ابتدا خود را یک عراقی قلمداد کرده و در راستای افزایش حس "هویت ملی" و انتقال این مفهوم به جامعه هدف خود در عراق کوشا باشند و دیگر آن که در راستای تامین حداکثری منافع و امنیت ملی عراق گام بردارند و اجازه ندهند که برخی بازیگران خارجی به همراهی بعضی افراد در داخل به راحتی برای آنها و سرنوشت دولت و ملت عراق تعیین تکلیف نمایند.
یادداشت/ محمد مهدی ملکی
